Net als in het echte leven, kunnen eerste indrukken in een film een personage voor het publiek maken of breken. We beginnen een oordeel te vellen over personages vanaf het moment dat ze op het scherm verschijnen, dus door de filmgeschiedenis hebben filmmakers gezocht naar nieuwe en interessante manieren om hun personages aan een nietsvermoedend publiek voor te stellen. Kun je je voorstellen dat je Indiana Jones in een andere context ontmoet dan dat hij dat oude idool van het voetstuk veegt? Of Quint wordt geïntroduceerd zonder dat oorverdovende kras over het bord? De eerste indruk van het personage maakt onze gevoelens onmiddellijk duidelijk. Introducties zijn alles.
Dit zijn absoluut de beste filmische meet & greets die je ooit zult zien. Voel je vrij om van deze lijst te genieten met ons bijbehorende stuk, The 40 Greatest Opening Scenes of All Time. Zonder verder oponthoud, hier zijn de 20 beste filmkarakterintroducties aller tijden.
20 Bulstronk (Matilda)
Het personage dat het hart van elk kind deed rillen toen Matilda voor het eerst werd uitgebracht, wordt op een spectaculair intimiderende manier geïntroduceerd. Miss Bulstronk (Pam Ferris) wordt voor het eerst onthuld terwijl ze met een rijzweep zwaait en haar rubberen handschoenen buigt. Zonder ooit haar gezicht te laten zien, volgt de camera haar terwijl ze door de drukke speeltuin marcheert, bevelen blaft en kinderen vermanend ("Je bent te klein. Wordt sneller volwassen!")
Regisseur Danny DeVito gebruikt enkele klassieke filmische trucs om een van de engste schurken van Roald Dahl te introduceren. Matilda en het publiek leren bij het begin van de film verspreide hints over Trunchbulls slechtheid. Het mysterie rond deze wrede disciplinariër bouwt en bouwt tot Matilda's eerste schooldag. Bij haar introductie onthoudt DeVito het tonen van Bulstronk's gezicht tot het laatst mogelijke moment, waardoor de personages schuchter vreselijke legendes over de directeur fluisteren terwijl ze door de menigte kinderen dwaalt. We zien haar laarzen, het achterhoofd en dat pijnlijk uitziende rijzweepje. Ze wordt enger in onze gedachten naarmate we langer doorgaan zonder haar te zien, Jaws-stijl. Al deze filmische technieken vormen de basis voor een van de engste big bads in de kinderfilmgeschiedenis.
19 Jezus (The Big Lebowski)
Een van de vele schoonheden van de filmografie van de Coen Brother is hun vermogen om in een mum van tijd over te schakelen van dodelijk serieus naar ongegeneerd dom. Denk aan het verschil tussen de introductie van Anton Chigurh in No Country for Old Men (alweer een ongelooflijke filmische introductie die helaas de cut op deze lijst miste) en vergelijk het dan met de introductie van Jezus (John Turturro) in The Big Lebowski . Het is moeilijk te geloven dat deze twee scènes door dezelfde filmmakers zijn gemaakt.
Terwijl de Gipsy Kings een Spaanse cover van "Hotel California" plukken, zien we hoe Jezus de touwtjes van zijn bowlingschoenen strakker trekt en soepel zijn satijnen kniekousen over zijn been trekt. Met een bijna religieus ritueel pakt hij de bal op. Hij draagt een apparaat dat de wijsvinger op zijn bowlinghand beschermt. Hij likt sensueel de bal. De naam op zijn paarse jumpsuit luidt "Jezus". Jezus stuurt de bal de baan op voor een gemakkelijke slag. The Dude, Donny en Walter kijken minachtend toe. De hele scène is onbeschaamd maf en een absoluut genot.
18 Tyler Durden (Fight Club)
We ontmoeten Tyler Durden verschillende keren voordat we Tyler Durden ontmoeten in Fight Club. We zijn ons eerst bewust van het personage terwijl hij een pistool in de mond van The Narrator (Edward Norton) houdt. We zien dan korte, subliminale verschijningen van de mysterieuze man terwijl The Narrator in en uit slapeloze toestanden glijdt. Maar we ontmoeten Tyler Durden pas echt als hij een gang deelt met The Narrator in een vliegtuig.
Tyler Durden verlicht The Narrator met complottheorieën en verhalen over vluchten, het maken van zeep, alles. Hij is moeiteloos cool. De verteller heeft duidelijk ontzag, de man ontmoet die alles is wat de verteller wil zijn. Hij probeert indruk te maken op Tyler met zijn slimme kleine observatie, waarbij hij Durden beschrijft als de meest interessante "alleenstaande vriend" die hij ooit in een vliegtuig heeft ontmoet. Tyler's reactie? 'Hoe gaat het voor jou om slim te zijn? Goed? Ga zo door. " Dan gaat Tyler naar de achterkant van het vliegtuig, maar niet voordat hij zijn eigen observatie deelt, dat is onmogelijk om niet aan te denken als je een gangpad met stoelen verlaat. 'Als ik vertrek, de onsterfelijke vraag. Geef ik je de kont of het kruis? " Tyler Durden komt op het toneel en de wereld neemt kennis.
17 Elle Driver (Kill Bill)
Na voor dood te zijn achtergelaten door Bill (David Carradine), ligt The Bride (Uma Thurman) in coma in een ziekenhuisbed. Machines piepen en zoemen terwijl ze ligt, volkomen stil, met gesloten oogleden. Uit de gang van het ziekenhuis komt een gefloten deuntje. Het fluitje is vrolijk en licht en vormt een contrast met de donkere, onheilspellende ziekenhuizen. Het deuntje wordt gefloten door Elle Driver, codenaam: California Mountain Snake. Ze komt steeds dichter bij The Bride met een spuit vol gif om de taak die Bill is begonnen af te maken.
De stijgende spanning in deze scène is bijna verstikkend. In een split screen zien we de ooglap-dragende Elle steeds dichter bij de ziekenhuiskamer van The Bride komen terwijl onze held slaapt. We blijven hopen dat haar oogleden zullen fladderen en dat ze op tijd wakker wordt, maar ze ligt daar gewoon, volledig kwetsbaar voor de huurmoordenaar die zich een weg baant door die ziekenhuisgang. Gelukkig leidt een telefoontje van Bill Elle af van haar missie, en The Bride leeft om wraak te nemen.
16 Harry Lime (The Third Man)
Opgelet, spoilers voor een film van zeventig jaar zullen volgen.
Orson Welles weet zeker hoe hij een entree moet maken. Zoals we later zullen zien, laat hij ons kennismaken met een van de beroemdste filmpersonages aller tijden, in een van de meest cinematisch prachtige sequenties aller tijden, in de klassieker uit 1941, Citizen Kane . In 1949, acht jaar na zijn magnum opus, verscheen Welles in Carol Reed's noir-thriller, The Third Man . Daarin maakt hij weer een verrassende, gedenkwaardige introductie aan het publiek. Het moment is bijzonder verrassend omdat we, tot het moment dat hij op het scherm verscheen, dachten dat hij dood was.
The Third Man vindt pulp-romanschrijver Holly Martins (Joseph Cotten) die aankomt in het naoorlogse Wenen op verzoek van zijn vriend, Harry Lime. Bij zijn aankomst hoort hij echter dat Harry Lime onlangs is omgekomen bij een mysterieus verkeersongeval. Mysteries leiden tot meer mysteries en al snel weet Martins niet wie hij moet vertrouwen. Dan, halverwege de film, wordt de grootste schok van allemaal onthuld. Harry Lime is springlevend en heeft informatie voor Martins.
15 Hit Girl and Big Daddy (Kick-Ass)
De eerste keer dat we Big Daddy (Nicolas Cage) ontmoeten, bereidt hij zich voor om zijn dochter (Chloe Grace Moretz) in de borst te schieten. In een opgedroogd rivierkanaal zitten ze diep midden in een nieuwe superheldenles als we ze voor het eerst bezoeken. Hit Girl vertelt haar vader dat ze bang is, wat een begrijpelijke reactie is als je vader een handwapen van zes millimeter op je traint. De schittering van de scène is de alledaagsheid waarmee de twee personages de training bespreken. Hit Girl en Big Daddy onderhandelen over een schot in de borst zoals de meeste kinderen zouden onderhandelen over het eten van hun groenten.
Als het moment dan eindelijk komt, slaat Hit Girl door de inslag van de kogel haar voeten omver. Het kogelvrije vest onder het roze jasje van Hit Girl hield de kogel tegen. Big Daddy helpt haar overeind en stemt ermee in haar mee uit te nemen om te bowlen en een ijsje te eten als ze nog twee kogels op kan vangen zonder te huilen of te janken. De rol van Hit Girl was een doorbraak voor Chloe Grace Moretz en de rol van Nicolas Cage als Big Daddy was een terugkeer naar vorm voor de acteur. Hun waanzinnige chemie is te zien vanaf hun allereerste scène samen.
14 James Bond van Daniel Craig (Casino Royale)
Minder een introductie, en meer een herintroductie, de opening van Casino Royale is een miniatuur masterclass in filmische verhalen. De opening van deze film moest in korte tijd heel wat dingen bereiken. Ten eerste moest het het publiek verzekeren dat Daniel Craig een bevredigende 007 zou maken. Er was controverse rond zijn casting, waarbij fans beweerden dat de Britse acteur niet in de rol paste. Ten tweede moest de film zijn duidelijk andere toon aantonen dan de voorgaande Pierce Brosnan Bonds. Deze Bond was grimmiger, donkerder en realistischer. En tot slot moest de opening een opwindende en spannende herintrede zijn in de iconische wereld van James Bond. De opening van Casino Royale slaagt erin dat allemaal te doen, en nog wat.
De film begint in zwart-wit, met MI6-sectiechef, Dryden, die Bond 's avonds laat in zijn kantoor aantreft. De twee bespreken Bond's niet-helemaal 00-status, en we leren dat er twee bevestigde moorden nodig zijn voordat een agent als een 00 kan worden beschouwd. Onderbroken door de dialoog is een diepgewortelde vechtscène tussen Bond en Dryden's spionagecontact. De hele reeks speelt als een soort arthouse-actiescène en het dient als een spannende introductie tot een van de grootste Bond-artiesten ooit.
13 Jack Sparrow (Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl)
Kan er een perfectere introductie zijn tot het personage Jack Sparrow dan dat hij op een zinkend schip de haven binnenvaart? Na een huiveringwekkende openingsscène met een jonge Elizabeth Swan die piraten tegenkomt op de mistige oceaan, schieten we twintig jaar vooruit in de toekomst om Jack Sparrow te zien die de kustlijn vanuit zijn kraaiennest bekijkt. Hij moet naar beneden slingeren om een paar emmers water te redden, want zijn boot zinkt snel. De gebruinde en met kralen versierde piraat neemt even de tijd om zijn gevallen broeders te groeten, waarschuwend hangend buiten de stadsmuren, voordat zijn schip de haven binnenvaart. Sparrow stapt direct van zijn volledig ondergedompelde boot het dok op en wandelt de stad in, waarmee hij perfect de Bugs Bunny-achtige fysica demonstreert die dit iconische personage zal bepalen.
De rol van Jack Sparrow bracht Johnny Depp voor altijd van eigenzinnige personage-acteur tot hoofdrolspeler, voor beter of slechter. En uit deze heerlijke openingsscène was het voor het publiek overal duidelijk dat dit een gedenkwaardige hoofdrolspeler zou worden.
12 Jules Winnfield en Vincent Vega (Pulp Fiction)
Quentin Tarantino had in 1992 al zijn stempel gedrukt op de wereld van de onafhankelijke cinema met zijn door popcultuur geobsedeerde gangsterfilm, Reservoir Dogs . Niemand wist wat hij kon verwachten van de tweede speelfilm, geregisseerd door de voormalige videoverkoper die auteur werd. Alle verwachtingen die het publiek had, werden weggeblazen toen Pulp Fiction de theaters in rolde, en het is duidelijk waarom vanaf de eerste scène.
Eindeloos nagebootst en vaak geparodieerd, de "Royale with Cheese" -scène die Jules Winnfield en Vincent Vega introduceert, is een van de beste stukken die ooit op film zijn gezet. We komen langs met deze twee pakken in een auto, rijdend naar een onbekende bestemming, bespreken de verschillen tussen fastfood in Amerika en fastfood in Europa. In hilarisch alledaagse en volledig authentiek klinkende dialogen leren we dat ze Big Macs in Europa niet hetzelfde noemen als Amerikanen. Ze noemen ze "Royales with Cheese".
Deze toch al vermakelijke scène krijgt een nieuw niveau van entertainment als we ons realiseren dat deze twee heren huurmoordenaars zijn, op weg om een paar arme klootzakken in een appartement uit te schakelen. De hele scène, van de discussie in de auto tot de bijbelciterende moord in het appartement, is pure cinematografische schittering.
11 Marge Gunderson (Fargo)
Roger Ebert zei ooit dat de scène waarin Marge Gunderson wordt geïntroduceerd in Fargo het moment is waarop het verandert van een verhaal over zielige criminelen naar een geweldige film. Als je naar de scène kijkt, is het moeilijk om het met hem oneens te zijn. Het telefoontje van 3 uur dat Marge (Frances McDormand) en haar man, Norm (John Carroll Lynch) wakker maakt, introduceert iets waar het verhaal eerder aan ontbrak: een warm, kloppend hart.
De opening van de film is volkomen boeiend, met verrukkelijke personages gespeeld door William H. Macy, Steve Buscemi en Peter Stormare, en het plotten is fascinerend. Maar wanneer Marge wordt voorgesteld, die een jas aantrekt om een moordscène te bekijken terwijl haar man eieren maakt, krijgt het publiek een personage om mee in contact te komen in deze line-up van kleine criminelen en egoïstische klootzakken. Marge moet worden beschouwd als een van de beste personages ooit geschreven. Vol mededogen, gezond verstand en een aanhoudend verlangen om goed te doen, is ze een lichtend baken in de grimmige Minnesota-wereld gecreëerd door de Coen Brothers.
10 Drie-eenheid (The Matrix)
Wat veel mensen zich misschien niet herinneren over The Matrix, is dat de meeste mensen niet eens wisten wat het was voordat het werd uitgebracht. De marketingcampagne hield dingen opzettelijk cryptisch, om niet te veel van de plot weg te geven. In de trailers hoorden we Morpheus (Lawrence Fishburne) filosofisch worden over de aard van de werkelijkheid, enkele verbijsterende surrealistische shots, en dat is alles. Het kreeg tijdens het openingsweekend peuken in de stoelen, maar de verwachtingen waren getemperd. Dat veranderde allemaal met de introductie van Trinity in de eerste scène.
We zien hoe een politie-eenheid de deur van een verlaten gebouw binnenbreekt en Trinity (Carrie Ann Moss) aan een bureau ziet zitten. Buiten arriveert agent Smith om de politie-sergeant slecht nieuws te vertellen: zijn mannen zijn al dood. Binnen zijn we getuige van een van de meest opwindende vechtscènes die ooit op film zijn gezet. Trinity zweeft door de kamer en trotseert de zwaartekracht terwijl ze armen breekt, handvuurwapens trapt en in het algemeen schopt. Dit is de personage-introductie die het maken van actiefilms veranderde zoals we die nu kennen.
9 Willy Wonka (Willy Wonka en de chocoladefabriek)
Het tweede Roald Dahl-personage dat op deze lijst verschijnt, is de iconische Willy Wonka, zoals gespeeld door Gene Wilder in de klassieker Willy Wonka and the Chocolate Factory . Net als Bulstronk in Matilda , halen beide verhalen veel kilometers uit het praten over deze mysterieuze personages lang voordat we er ooit een glimp van hebben opgevangen. Er wordt in eerbiedige termen over Wonka gesproken, met personages die zich hardop afvragen over de mysterieuze, geniale, excentrieke kluizenaar.
Wanneer Wonka voor het eerst zijn grote entree maakt, zijn de personages onder de indruk. Hij stapt langzaam naar buiten en lijkt niets te zijn dan een zwakke oude man met een stok terwijl hij langzaam de rode loper afloopt om de menigte te begroeten. Maar net als hij zijn evenwicht lijkt te verliezen, rolt hij in een heerlijke salto en wordt de menigte wild. Wilder maakt dit toch al geliefde personage volledig gedenkwaardig en iconisch, en dit indrukwekkende en onverwachte stukje choreografie versterkt hem in ons hart en onze geest.
8 Daniel Plainview (er zal bloed zijn)
www.youtube.com/watch?v=LnRf_jbQ1pg
De openingsscène van There Will Be Blood bevat meer ambitie en meesterschap dan de meeste films in hun hele looptijd passen. Gedurende de eerste twintig minuten dat we Daniel Plainview ontmoeten, horen we hem geen enkele regel dialoog, en toch leren we zoveel over hem.
De bijna psychotische ambitie van Plainview, bedekt met zweet en vuil op de bodem van een olieschacht in de woestijn, is duidelijk te zien. En als bij een ongeluk zijn been kapot gaat, moet hij zichzelf uit het gat slepen en door de lange, hete woestijn. Dit is duidelijk een personage met een intense drive en een krankzinnige, gevaarlijk ambitieuze motivatie om te slagen. De cinematografische keuzes van Paul Thomas Anderson en de prachtig schaarse score van Radiohead-gitarist Jonny Greenwood dienen beide om ons onder te dompelen in de groezelige, kale, mooie wereld van There Will Be Blood .
7 Hannibal Lecter (Silence of the Lambs)
Diep in de ingewanden van een gevangenis voor crimineel gestoorden, staat Hannibal Lecter (Anthony Hopkins) stil in zijn cel, klaarblijkelijk wachtend tot Clarice Starling (Jodie Foster) naderbij komt. Dit is hoe een van de meest angstaanjagende en fascinerende personages uit de filmgeschiedenis wordt geïntroduceerd. Clarice is al ingelicht door haar superieure kantoren en de bewakers. Blijf bij het glas vandaan, kom niet dicht bij hem. De manier waarop ze over Lecter praten, lijkt meer geschikt voor een dierenverzorger die met een leeuw de kooi binnengaat.
Al deze onheilspellende gesprekken dienen alleen om Clarice's angst en terreur (en die van ons) te vergroten over wat er om die hoek op de loer ligt. Wanneer ze Lecter eindelijk in de gaten houdt, spreekt hij een simpele 'hallo' uit en ontstaat er een van de meest interessante filmische relaties. Zelfs vanaf deze vroege scène zien we het wederzijdse respect dat de twee voor elkaar hebben, zelfs als we vrezen voor het welzijn van Clarice. De scène is briljant geënsceneerd en vakkundig geacteerd en zal de kijker de komende jaren blijven fascineren.
6 T-Rex (Jurassic Park)
www.youtube.com/watch?v=M_inR2-QHSA
Telt het als een geweldige personage-introductie als het personage in kwestie een dinosaurus is? Natuurlijk doet het! Steven Spielberg liet het publiek kennismaken met de T-Rex op een stormachtige nacht op Isla Sorna, en film was nooit meer hetzelfde.
Alles over de introductie van de T-Rex in Jurassic Park is een masterclass in suspense building. Onze verwachting is al torenhoog tijdens de tour eerder op de dag, maar Spielberg, werkend vanuit het verhaal geschreven door Michael Crichton, weerhoudt de dinosaurus aan ons zicht. Wij zijn, net als de personages, teleurgesteld. Later die avond, terwijl een tropische storm op het eiland aanbreekt, wachten de personages in hun stilstaande auto's, de stroom in het park uitgeschakeld. Dat is wanneer de terreur begint. Een klauw test de elektrische draad. Er verschijnen rimpelingen in een glas water. Met een hartverscheurende dreun slaat de poot van een geit op de voorruit van een jeep, en dan breekt de hel los. Met een mix van CGI en praktische effecten creëerde Spielberg een van de meest geloofwaardige filmische monsters die ooit zijn losgelaten,en eentje die de nummer 6 op onze lijst verdient.
5 The Joker (The Dark Knight)
De openingsscène van The Dark Knight is perfect. We zeggen het gewoon. De door Heat geïnspireerde bankoverval is spannend en meteen iconisch, waarbij de overvallers allemaal die griezelige clownmaskers dragen. Buiten het gebouw wordt een man met zijn rug naar het publiek opgepakt in een auto. Uit de sporadische dialoog leren we dat The Joker (Heath Ledger) deze overval heeft gepland, en dat de overvallers een halve geest hebben om hem volledig uit de winst te halen. We snijden rond in de verschillende delen van de bank terwijl de criminelen inbreken, en een voor een zien we ze door elkaar worden uitgeschakeld. Het plan van de Joker komt samen.
Al die tijd onderstreept de spannende score van Hans Zimmer de spanning. Tijdens het laatste, explosieve vuurgevecht tussen de bankdirecteur en de laatste clown krijgt de crimineel de overhand. In een huiveringwekkende monoloog verzekert hij de wilsonbekwame manager dat "wat je niet doodt, je alleen maar vreemder maakt". De overvaller doet het masker af en onthult dat hij The Joker is. Wat je ook van Nolans serie als geheel vindt, je kunt de onuitwisbare aard van deze inleiding niet ontkennen.
4 Vito Corleone (The Godfather)
"Ik geloof in Amerika."
Dit is de regel, uitgesproken vanaf een zwart scherm, die begint met misschien wel de grootste Amerikaanse film ooit gemaakt. En de scène waar dit naar toe leidt, laat ons kennismaken met een van de grootste personages die ooit op film zijn gezet: Vito Corleone (Marlon Brando). De peetvader.
Brando is subliem in deze rol. Terwijl de camera langzaam wegzoomt van een man die Corleone smeekt recht te doen aan de mannen die zijn dochter pijn hebben gedaan, zien we de mosbter geduldig luisteren. De camera reageert op zijn reactie en we krijgen onze eerste glimp van de gelijknamige Godfather. Verdord en oud, hij staat ver af van het jonge Brando-publiek dat hij kende van On the Waterfront en A Streetcar Named Desire. Deze Brando mompelt zijn woorden in een griezelige smet. Zijn optreden is volledig naturalistisch en organisch, en hij is net zo onvoorspelbaar en authentiek als de kat op zijn schoot. Terwijl hij de man voor hem confronteert, beseffen we hoe gevaarlijk en krachtig hij zou kunnen zijn als je jezelf aan zijn slechte kant zou vinden. Gelukkig heeft hij een intens rechtvaardigheidsgevoel en hij stemt ermee in de man te helpen op deze dag van het huwelijk van zijn dochter.
3 Charles Foster Kane (Citizen Kane)
Het belang van Citizen Kane kan niet genoeg worden benadrukt. Als je ernaar kijkt en je niet overweldigd voelt door "een van de beste films ooit gemaakt", probeer het dan eens te vergelijken met andere films die op dat moment werden uitgebracht. De dingen die Orson Welles met zijn camera doet, waren in 1941 ongehoord. De openingsscène die ons kennis laat maken met Charles Foster Kane is de perfecte inkapseling van Welles 'baanbrekende filmtechnieken.
De camera dwaalt over het hekwerk en de kettingen die Kane's huis op de heuvel afschermen. Langzaam, geduldig dwalen we over naar verschillende delen van het terrein en zien we de apen en andere excentrieke kenmerken die Kane op zijn terrein heeft geïnstalleerd. We leren nu al zoveel over het titelpersonage. Hij is geïsoleerd, rijk en bizar. Wanneer de camera eindelijk zijn weg vindt naar Kane's donkere raam, speelt Welles weer met ons perspectief door ons in een sneeuwbol te plaatsen. Hij gaat dan verder met het uitzoomen van de sneeuwbol en keert de richting om waarmee we het huis naderden. Welles spreekt die beroemde regel 'Rosebud' uit en laat de sneeuwbol op de grond vallen.
2 Indiana Jones (Raiders of the Lost Ark)
Geïnspireerd door de avonturenreeksen waar hij als kind van hield, maakte Spielberg een film die met Raiders of the Lost Ark tot het hoogste echelon van avonturenfilms behoort. Hij heeft ons kennis laten maken met deze wereld, en meer specifiek met het personage Indiana Jones (Harrison Ford) met de spannende, iconische en prachtige openingsscène van de film. Serieus, probeer gewoon niet te glimlachen terwijl je de clip hierboven bekijkt.
Het publiek moet hebben geweten dat ze keken hoe de filmgeschiedenis zich ontvouwde toen ze Indy en zijn landgenoot (Alfred Molina) zich een weg zagen banen door de boobytrap-tempel. En terwijl Indy zijn blik op dat gouden idool richtte en de partituur van John William uitgroeide tot een opwindend crescendo, hield het publiek overal de adem in voor hun nieuwe favoriete archeoloog. De daaropvolgende ontsnapping uit de tempel, achtervolgd door een gigantisch rotsblok, bevestigde Indy als een van de grootste personages in de filmgeschiedenis met wat ongetwijfeld de perfecte introductie was.
1 Quint (kaken)
Het begint allemaal met het schrapen van vingernagels op een schoolbord. Dat is hoe Quint (Robert Shaw) zichzelf aan ons voorstelt in Jaws, en hoe hij op de eerste plaats belandt op onze lijst met de beste personage-introducties in de filmgeschiedenis.
Terwijl de personages in de stad ruzie maken over wat ze moeten doen met de moordende haai in hun door toeristen aangedreven strandstad, worden ze overstemd door het ondragelijke gekrijs van spijkers op een schoolbord. “Jullie kennen me allemaal”, zegt Quint, terwijl Spielbergs camera kalm door de menigte baant om op hem te landen. De stedelingen kennen Quint misschien, maar wij, als toehoorders, ontmoeten net de visser. Quint is bereid om op de haai te jagen, zegt hij. Maar het zal niet gemakkelijk zijn. Hij zal hem vinden voor $ 3.000. Maar hij zal hem vangen en vermoorden, voor tien.
Die vingers op een schoolbord en die toespraak trokken de aandacht van de stedelingen van Amity, en het trok de aandacht van heel Amerika dat in de bioscoop zat, en gaf ons de coolste vissers die we ooit zullen ontmoeten.
---
Hebben we je favoriete personage-introductie gemist? Bent u het niet eens met de volgorde van onze lijst? Laat het ons weten in de comments!