Schijnbaar meer dan een leven geleden hebben Harry Potter en de Steen der Wijzen in 2001 de wereld in brand gestoken. Het was een gek nieuw fenomeen dat zowel de kassa als de popcultuur domineerde. Veel hiervan kwam voort uit een gebrek aan zoiets in Hollywood. Net als Star Wars decennia eerder, hebben Harry Potter en de Sorcerer's Stone een franchise opgezet die de obsessie op Star Trek-niveau van een nieuwe generatie zou kunnen zijn.
Natuurlijk waren er in het verleden populaire boekaanpassingen geweest, maar geen van hen is zo opgeblazen als deze film. Dankzij een mix van een al toegewijde fanbase, een gebrek aan boek-naar-schermaanpassingen die alle leeftijden aanspraken, en een onmiskenbaar interessant concept, zette deze eerste film de franchise perfect op. Het hielp ook dat de film echt geweldig was.
Dat gezegd hebbende, deze film was geen gemakkelijk project om uit te voeren. Een groot deel van de basis kwam voort uit een aantal eerste ideeën en keuzes die niet werkten, samen met een groot aantal audities, interviews en zorgvuldige besluitvorming. Immers, als er ook maar één verschil was in het casting- of creatieve team, dan is de serie misschien nooit naar de grote hoogten gestegen die ze heeft bereikt - en waar ze nog steeds naar streeft, met de Fantastic Beasts- prequel-serie.
Dit zijn primeurs achter de schermen die helpen een idee te geven van het aantal mogelijke herhalingen en richtingen die zijn doorgegeven ten gunste van wat er uiteindelijk zou komen.
Hier zijn 20 gekke details achter het maken van de eerste Harry Potter-film.
20 JK Rowling heeft bepaalde castleden zorgvuldig uitgekozen
Het is niet verwonderlijk dat JK Rowling tijdens het gietproces behoorlijk wat invloed had. Het creatieve team wilde ervoor zorgen dat de gekozen mensen aan haar normen voldeden en haar personages op de juiste manier tot leven zouden brengen. Dit was niet de enige keer dat ze betrokken was bij het casten, maar als het ging om bepaalde essentiële rollen, had Rowling al talent geselecteerd.
Concreet had ze al mentaal de rollen van Hagrid, Anderling en Sneep gecast.
Rowling koos onmiddellijk voor Robbie Coltrane, Dame Maggie Smith en Alan Rickman om hun respectievelijke rollen te spelen, duidelijk als een teken van vertrouwen en vertrouwen in hun vermogen om deze personages te laten werken.
19 Het was bijna geanimeerd
In 2001 waren speciale effecten niet hetzelfde als moderne digitale kunst. De beschikbare opties voor CGI waren ernstig beperkt, dus Warner Bros. maakte zich ongetwijfeld zorgen over hoeveel er nodig was voor een film waarin magie centraal stond. Dit, in combinatie met de angst voor te snel groeiende kindacteurs, leidde ertoe dat de studio in plaats daarvan een animatiefilm overwoog.
Ogenschijnlijk zou het dat risico wegnemen en eventuele effecten veel eenvoudiger maken. Rowling ging echter hard tegen het idee in en vond dat het live-action moest zijn.
De studio verplichtte zich en koos ervoor om de films in plaats daarvan back-to-back op te nemen, zodat de cast in hun rol kon blijven voor elke film zonder bang te hoeven zijn voor snelle veroudering.
18 Daniel Radcliffe had groene contacten, maar droeg ze niet
Het werd een grap in de loop van de filmserie onder fans telkens wanneer een personage zei dat Harry 'de ogen van zijn moeder' had. Het probleem dat bij deze terugkerende verklaring kwam, was dat Daniel Radcliffe's ogen blauw waren, terwijl die van Lily groen waren.
In het boek hebben de twee dezelfde oogkleur, maar in de films leek het alsof ze gewoon niet opletten.
Ze probeerden Harry echter zijn kenmerkende groene ogen te geven toen ze Radcliffe kleurcontacten gaven. Dit viel echter snel uit elkaar, omdat hij allergisch was voor de lenzen, wat leidde tot een heftige allergische reactie. Het idee werd onmiddellijk laten vallen en de "Mother's Eyes" -memo zou kunnen voortleven.
17 Meerdere boeken werden bijna gecombineerd tot enkele films
Een ander onderdeel van het idee van een animatiefilm was de mogelijkheid om meerdere boeken samen te voegen. Als een andere weergave van de nog steeds onzekere aard van Harry Potter's toekomst, overwoog Warner Bros. om meerdere boeken te combineren in één film. Het verlagen van de productiekosten door minder films leek deel uit te maken van deze mentaliteit, maar Rowling was niet geïnteresseerd.
Kunt u het haar kwalijk nemen? Als je nadenkt over hoe gehaast zoveel plotelementen en karakterbogen zouden zijn als reactie op deze zet, krijg je meteen verschillende rode vlaggen. Dit zou de films aanzienlijk hebben geschaad, maar gelukkig kon Rowling voorkomen dat het idee werkelijkheid werd.
16 JK Rowling wees de rol van Lily Potter af
Er zijn auteurs en regisseurs die tijdens het werken aan een project graag de kans willen krijgen om hun tijd voor de camera te krijgen. Of het nu dient als een soort zelfherkenning of gewoon een verlangen om dichter bij het project te voelen, het is volkomen logisch om de kans te grijpen als die wordt aangeboden.
JK Rowling is echter niet zoals de meesten, want ze kreeg de rol van Lily Potter aangeboden, maar wees het snel af. Hoewel het een niet-sprekende persoon was die meestal gepaard ging met zwaaien, had ze het gevoel dat ze 'het op de een of andere manier zou hebben verknoeid'. De rol ging uiteindelijk naar de Ierse actrice Gerald Somerville, die Lily speelde in elk van haar optredens op het scherm (afgezien van flashbacks).
15 Rowling eiste dat de cast helemaal Brits was
Als het ging om de Britse setting en karakters van de HP-boeken, vond Rowling het een essentieel onderdeel van de verhalen. Dit betekende op zijn beurt dat de auteur ervoor zou zorgen dat de Britse authenticiteit op het scherm zou worden voortgezet, wat leidde tot de castingbeperkingen die alle niet-Britten uitschakelden.
Ze had waarschijnlijk het gevoel dat er iets mis zou zijn voor zowel haarzelf als boekfans als de films het bronmateriaal niet waar mogelijk nauwkeurig zouden nabootsen, en het is moeilijk om het daar niet mee eens te zijn.
Dat gezegd hebbende, maakte ze qua casting twee uitzonderingen: Sir Richard Harris (Dumbledore) en Zoë Wanamaker (Madam Hooch). Harris was Iers en Wanamaker, hoewel in Amerika geboren, maakte naam als Britse actrice.
14 Mini Me had een cameo
Hoewel Verne Troyer, vooral bekend van zijn werk in de Austin Powers-franchise, wel in de film verscheen, heb je hem waarschijnlijk gemist.
Als Harry Goudgrijp voor het eerst bezoekt, verschijnt Troyer als Grijphaak, de goblin die Harry in de goede richting wijst.
Het is begrijpelijk waarom fans deze cameo niet konden vangen. Hoewel het Troyer was onder al die make-up en protheses, was het de stem van Warwick Davis die uiteindelijk werd gebruikt.
Vanwege Rowlings heerschappij over een strikt Britse cast, kreeg Troyer vanwege zijn Amerikaanse roots niet de kans om een dialoog te voeren. Het was zijn enige optreden in de serie, maar het zal je ongetwijfeld ertoe aanzetten die scène bij toekomstige bezichtigingen nader te bekijken.
13 Liam Aiken werd aanvankelijk gecast als Harry, maar verloor de rol
Iemand anders voorstellen dan Daniel Radcliffe in de rol van Harry Potter is schijnbaar onmogelijk, maar hij was niet altijd de Boy Who Lived.
Liam Aiken, waarschijnlijk het best bekend van zijn rol als Klaus Baudelaire in A Series of Unfortunate Events uit 2004, was de eerste die de baan kreeg. Hij had de rol gekregen van regisseur Chris Columbus, voornamelijk vanwege de ervaring van Columbus in het verleden met Aiken.
Aiken komt echter uit de Verenigde Staten, wat tegen de enige Britse regel inging. Het is meteen intrigerend om na te denken over hoe het zou zijn verlopen als Aiken was gebleven, maar Radcliffe was ongetwijfeld de juiste persoon voor de rol.
12 David Thewlis speelde bijna professor Krinkel
Professor Krinkel lijkt een zeldzame misstap te zijn voor de serie, aangezien hij gemakkelijk een van de zwakkere schurken van de serie is, zowel in uitbeelding als in ontwikkeling. Als de rol was overgenomen door een andere acteur die iets gedenkwaardigs aan de rol zou kunnen toevoegen, zou hij misschien beter worden herkend.
David Thewlis (de toekomstige Remus Lupos) was in gesprek om de stotterende professor te portretteren.
Misschien heeft hij de rol gemist, maar kreeg hij daarmee een langduriger (en beter passende) rol bij professor Lupin in Prisoner of Azkaban. Thewlis zou waarschijnlijk ook sterk hebben gewerkt met Krinkel, maar zijn vertolking van Lupos werd uiteindelijk veel waardevoller voor de serie.
11 Rupert Grint stuurde een rapvideo als zijn auditie voor Ron
Net als de andere leden van het trio, voelde Rupert Grint zich altijd perfect passend bij het karakter van Ron. Toch was die rol een fel omstreden die veel getalenteerde jonge acteurs, dus de acteur brainstormde over hoe hij kon opvallen.
Hij besloot toen een rapvideo in te sturen waarin hij over zichzelf en waarom hij de rol verdiende, inleverde, wat leidde tot zijn uiteindelijke persoonlijke auditie die hem zijn plek opleverde.
Grint was terughoudend over de auditie-video en besprak hier en daar kleine stukjes over de rap, maar heeft deze nooit officieel uitgebracht. Het lijkt erop dat Harry Potter-fans zullen moeten hopen dat het ooit lekt.
10 De ouders van Daniel Radcliffe wezen de rol in eerste instantie voor hem af
De rol van Harry Potter was waarschijnlijk een droomrol voor veel jonge Britse jongens tijdens de auditieperiode. Daniel Radcliffe kreeg hij de ongelooflijke kans om de hoofdrol te spelen in een (uiteindelijk) enorme franchise.
Hij moet meteen ja hebben gezegd, toch? Grappig genoeg was het eigenlijk de beslissing van zijn ouders, en ze wezen het aanbod aanvankelijk af.
Bang voor hoe snel hij achter zou raken op school, wilden Radcliffe's ouders niet dat hij zijn opleiding zou verliezen.
Ze waren ook bang voor de gevaren van media-inbraak en voor wat het zou doen met hun zoon. Producent David Heyman en Chris Columbus konden zijn ouders overtuigen toen ze zwoeren dat ze de jonge Radcliffe zouden beschermen tegen de media.
9 Emma Watson had 8 audities voordat ze werd gecast
Het verdienen van de rol van Hermelien was geenszins een eenvoudig proces voor Emma Watson. Ze was het laatste meisje dat auditie deed voor de rol op haar school, werd gedwongen deel te nemen aan meerdere audities en had op een gegeven moment zelfs een telefoongesprek met JK Rowling. Het was duidelijk dat iedereen ervoor wilde zorgen dat deze rol naar iemand ging die het verdiende, en Watson heeft het zeker verdiend.
Na het telefoontje en de uiteindelijke persoonlijke ontmoeting van Watson met Rowling, werd Rowling onmiddellijk verliefd en wist dat zij de juiste persoon was voor de rol.
Als we terugkijken op hoe Hermione in elk van de films terechtkwam, is het duidelijk dat het publiek kon zien wat Rowling zag.
8 Robin Williams verzocht om een rol in de film (zonder betaling)
Robbie Coltrane was eindeloos charmant en ongetwijfeld perfect voor de rol van Hagrid, maar bij het besef van dit feit, begin je je af te vragen wat had kunnen zijn.
Ja, Robin Williams had de rol van Hagrid aangevraagd tijdens de casting en bood zelfs aan om het gratis te doen.
Echter, net als veel andere potentiële castleden vóór hem, werd hij afgewezen vanwege zijn Amerikaanse achtergrond. Als hij zich Williams in de rol voorstelt, had hij het gemakkelijk kunnen laten werken.
Williams had gedurende zijn hele carrière een groot vermogen getoond om tussen komedie en drama te stuiteren, en hij zou zeker veel persoonlijkheid in de film hebben gebracht.
7 Foppe was in de film en werd gespeeld door Rik Mayall
Als acteur moet het een moeilijke ervaring zijn om je scènes te laten knippen. Je hebt al dit werk gestoken om je karakter tot leven te brengen, alleen zodat het nooit het daglicht zal zien. Dit was de ervaring van Rik Mayall bij het werken aan de eerste HP-film.
Mayall speelde de rol van Foppe en had het moeilijk tijdens het filmen.
Zijn lijnlevering leidde tot het constante lachwekkende gelach van de kindacteurs.
Hij bezorgde lijnen met hun gezicht van de kinderen af, bezorgde ze letterlijk in een andere kamer weg van de kinderen, maar niets werkte. Dit, samen met onzekerheid over zijn rol in de film, leidde ertoe dat Foppe werd geschrapt.
Mayall had een uitgesproken mening, maar was uiteindelijk blij om het salaris te krijgen.
6 scènes met het hoofdtrio werden chronologisch gefilmd
Bij gebrek aan uitgebreide filmervaring tussen het hoofdtrio (het was het filmdebuut van Rupert Grint en Emma Watson), wilde regisseur Chris Columbus het filmproces zo gemakkelijk mogelijk voor hen maken.
Dit leidde ertoe dat de scènes met hen drieën (grotendeels) in chronologische volgorde werden gefilmd, waardoor hun acteren / ontwikkeling eerder in volgorde dan niet in orde aanvoelde.
Er waren maar een paar uitzonderingen. De laatste scène met het trio dat zich klaarmaakte om naar huis terug te keren, werd eerst gefilmd. De scène waarbij ze aankwamen op perron 9 en 3/4 werd ook vroeg gefilmd, aangezien dit de enige scène was waarvoor de trein nodig was. Alles wat met Zwerkbal te maken had, werd als laatste gefilmd vanwege de enorme hoeveelheid speciale effecten die nodig zijn om het te laten werken.
5 Spielberg regisseerde bijna met Haley Joel Osment als Harry
Het concept van Harry Potter als een animatiefilm kwam eigenlijk van Steven Spielberg, die heel dicht bij de regisseur van de film kwam.
Hij ontwikkelde zijn hypothetische structuur van de film met behulp van het concept van animatie in plaats van live-action, evenals het combineren van verschillende boeken tot één film.
Hij koos zelfs de Haley Joel Osment van The Sixth Sense als de stem van Harry. Uiteindelijk, met de studio die het geanimeerde idee verwierp, verliet Spielberg het project en nam Haley Joel Osment, en de twee maakten uiteindelijk de AI van 2001.
Een blonde, Amerikaanse Harry Potter lijkt gewoon niet goed, hoe schattig Osment ook was in de jaren 90.
4 Chris Columbus wilde alleen kindacteurs casten bij stabiele gezinnen
Terwijl hij de casting voor de rol van kindacteurs besprak, merkte regisseur Chris Columbus op hoe hij aandacht zou schenken aan de relatie van elk kind met hun familie als een manier om te beslissen wie geschikt zou zijn voor een rol.
Hij dacht na over zijn werk aan Home Alone en hoe acteur Macaulay Culkin een problematische relatie had met zijn familie, waarbij de bekendheid en het succes dat hij bereikte het alleen maar erger leek te maken.
Zijn onderzoek naar de acteurs en hun families was zijn manier om ervoor te zorgen dat ze een sterk ondersteuningssysteem hadden voordat ze enige vorm van roem en fortuin bereikten.
Sommigen zijn het misschien niet eens met dit standpunt, maar bij het onderzoeken van hoe goed veel van de Harry Potter-sterren bleken te zijn, was Columbus misschien niet ver weg met zijn methoden.
3 James Horner was de eerste keuze voor componist
Hoewel het componerende werk van John Williams voor de eerste Harry Potter onvervangbaar was, gebeurde het bijna niet. James Horner, die al goed stond aangeschreven vanwege zijn Oscarwinnende werk voor de film Titanic en zijn bekroonde Braveheart-score, was aanvankelijk degene die de baan aanbood.
De stijl en het geluid van Horner zouden perfect passen bij het HP-universum, maar hij wees het uiteindelijk af en componeerde in plaats daarvan voor A Beautiful Mind, omdat hij liever aan 'kunstfilms werkte in plaats van commerciële films'. Hij wees ook Lord of the Rings af, dus hij volgde die ideologie zeker een groot deel van zijn carrière.
Gelukkig ging het componeren vervolgens naar John Williams, die opnieuw een iconisch thema kon creëren dat bijna iedereen zonder een gedachte kan neuriën.
2 Kathedraal van Canterbury weigerde opnames toe te staan vanwege 'heidense beelden'
Het lijkt nu misschien verrassend, maar Harry Potter had veel controverse in die vroege dagen voorafgaand aan de release van de film. Deze verhitte tegenstand kwam van christelijke demonstranten die vonden dat de films heidense beelden bevorderden.
Dit geloof kwam voort uit het gebruik van termen en symbolen met een heidense oorsprong in het boek, met name in de secties die verband houden met alchemie.
Heidendom druist rechtstreeks in tegen het christendom en andere centrale religies, wat ertoe leidt dat de decaan van Canterbury de verzoeken van de filmmaker om daar scènes op Zweinstein op te nemen, afwijst. Dit was destijds het geval voor meerdere kerken, maar na goedkeuring van de eerwaarde bisschop van Oxford en een lid van de Vaticaanse raad voor cultuur, sloot Canterbury vrede en legde hun hooivorken neer.
1 Terry Gilliam was de eerste keuze van JK Rowling als regisseur
Terry Gilliam, vooral bekend van zijn werk op Monty Python en Brazilië, was Rowling de eerste keuze om de regietaken voor de film op zich te nemen. Zijn gevoel voor verbeeldingskracht en creativiteit komt tot uiting in zijn werk, dus het is volkomen logisch waarom ze Gilliam voor de baan had gekozen.
Gilliam had een groot probleem dat tegen hem woog: hij had geen ervaring met kindacteurs.
Omdat het absoluut cruciaal was dat de gekozen regisseur het beste uit hun jonge talent zou kunnen halen, werd Gilliam afgekeurd. Het eindigde uiteindelijk bij Chris Columbus, die zijn vaardigheid met kindacteurs liet zien in films als Mrs. Doubtfire en Home Alone.
Wat vond Gilliam ervan om te worden gepasseerd? Simpel gezegd, hij had sterke gevoelens.
---
Heb je nog andere trivia om te delen over Harry Potter en de Sorcerer's Stone ? Laat het ons weten in de comments!