Hoewel het vrij eenvoudig is geworden om op elk moment van het jaar een horrorfilm te vinden, gaat er niets boven zitten voor een stevig spookfeest op Halloween. En hoewel niet alle horrorfilms erin slagen hun respectieve publiek bang te maken, doen enkelen de klus met zelfvertrouwen. Dit zijn typisch de horrorfilms die de tand des tijds doorstaan, en helaas zijn het tegenwoordig degenen die worden afgesplitst in talloze sequels (of remakes).
Met dat in gedachten hebben we een aantal van onze favoriete horrorfilmmomenten bijeengebracht - met een focus op moderne films - om die zeldzame filmervaringen te herinneren waarin we echt uit onze stoelen sprongen.
Hier zijn onze selecties voor de 8 enge momenten in moderne horrorfilms.
-
9 Auditie (1999)
De scène: Nadat hij zijn gevoelens voor Asami, een meisje dat hij nauwelijks kent maar wel een band met hem heeft, niet van zich af kan schudden, besluit Aoyama haar te bellen. Als ze antwoordt, fladdert de tas die stil in haar appartement heeft gestaan eindelijk met geweld in het rond.
Waarom het ons bang maakte: regisseur Takashi Miike heeft een groot aantal enge momenten bedacht, maar deze neemt de kroon. Hoewel er slechts een korte glimp van Asami in haar appartement is, voorovergebogen bij de telefoon, is het moeilijk om de extra grote tas op de achtergrond niet te missen. En wanneer de tas eindelijk beweegt, wat het vermoeden van het publiek bevestigt dat Asami een persoon in de tas houdt, is het een onverwacht maar zenuwslopend moment dat alleen een regisseur als Miike kan doen. Uiteindelijk ontdekken we wat er in de tas zit, maar het kijken naar de beweging van de tas was voldoende om ons er voldoende uit te sluipen.
-
8 Insidious (2010)
The Scene: Renai (Rose Byrne) wordt wakker uit een nachtmerrie en begint een figuur op te merken die buiten haar raam ijsbeert. De man blijft buiten ijsberen tot hij onverwachts in haar slaapkamer verschijnt.
Waarom het ons bang maakte: er zijn minstens een half dozijn angstaanjagende momenten in de eerste Insidious (evenals het vervolg), maar deze reeks valt vooral op om verschillende redenen. Om te beginnen is er geen opbouw. De figuur begint eenvoudig heen en weer te ijsberen zonder zelfs maar een muzikale aanwijzing of zelfs een bevestiging (in eerste instantie) van Renai. Dat is op zich behoorlijk verontrustend, maar toen de man op magische wijze veel dichter bij het frame verscheen, werden we over de rand gestuurd. Er is een reden waarom regisseur James Wan de nieuwe meester van horror is, en het zijn scènes als deze die dat bewijzen.
-
7 Wolf Creek (2005)
The Scene: Liz (Cassandra Magrath) probeert een van Mick Taylor's auto's te starten, voordat de Australische psychopaat achter haar verschijnt en haar in de rug steekt. Liz 'poging om te vluchten is zinloos als Mick een aantal van haar vingers afsnijdt en uiteindelijk haar ruggenmerg doorsnijdt, waardoor ze verandert in een' kop aan een stok '.
Waarom het ons bang maakte: het concept van de aangevallen toeristen is ter dood gebracht, en misschien wel zelfs beter, maar deze scène uit Wolf Creek is toch nog steeds buitengewoon verontrustend. Terwijl de eerste verschijning van Mick op de achterbank de toon zet, is het het "hoofd op de stok" -gedeelte dat ons voor het leven getekend heeft. Kun je je voorstellen dat je volledig arbeidsongeschikt bent terwijl een massamoordende psychopaat als Mick boven je zweeft?
-
6 tekens (2002)
The Scene: Merrill Hess (Joaquin Phoenix) kijkt naar een nieuwsuitzending die beweert beelden uit de eerste hand te hebben van de buitenaardse bezoekers uit de film. De grote onthulling komt en verschillende kinderen staan in de weg, totdat de menigte verdwijnt en er duidelijk een alien over het scherm loopt.
Waarom het ons bang maakte: zeg wat je wilt over M. Night Shyamalan in de afgelopen jaren, maar het zou moeilijk zijn om iemand te vinden die zich deze scène uit Signs niet herinnert. Tot dat moment in de film handelde Shyamalan in rook en spiegels, waarbij hij alleen een buitenaardse aanwezigheid suggereerde zonder er daadwerkelijk een te laten zien. Maar als het eindelijk tijd is voor het "geldschot", levert hij. Ja, sommigen zouden beweren dat de film daar uit elkaar valt, maar de aanvankelijke schok was nog steeds moeilijk van zich af te schudden.
-
5 (REC) (2007)
De scène: Nadat ze de door demonen bezeten Tristiana op zolder heeft ontdekt, probeert verslaggever Angela Vidal wanhopig te ontsnappen totdat ze struikelt en de camera laat vallen. Terwijl ze naar het frame met verbeterde nachtzicht kruipt, grijpt iets Angela vast en sleept haar weg.
Waarom het ons bang maakte: hoewel er heel weinig verschillen zijn tussen (REC) en de Engelstalige remake van 2008 Quarantine, geven we de voorkeur aan deze Spaanstalige film, simpelweg omdat het de eerste was. Beide films hebben dit schokkende einde, en beide films halen het effectief uit. Het is gewoon jammer dat de Quarantine-trailers de verrassing hebben verpest. Over het geheel genomen toonde de film aan dat de found-footage en horror-genres perfect bij elkaar pasten - ook al betekende dat onderweg wat opofferingen. Maar wat nog belangrijker is, (REC) vond nieuwe manieren om het publiek te laten springen door te spelen met de verwaandheid van live beelden. En vooral het einde van de film toonde aan hoe angstaanjagend die verwaandheid kan zijn.
-
4 Paranormale activiteit (2007)
De scène: na een aantal nachten van griezelige geluiden, slaapwandelen en voetstappen, grijpt de paranormale kracht die Micah en Katie achtervolgt eindelijk Katie vast en sleurt haar weg.
Waarom het ons bang maakte: een van de belangrijkste redenen waarom de Paranormal Activity-franchise zo lucratief is, is het microbudget. Deze eerste film, gemaakt voor slechts $ 15.000, had weinig om mee te werken, maar was niettemin een effectieve horrorfilm. Dat gezegd hebbende, trekt de film hier en daar een beetje CGI-bedrog, het meest duidelijk in deze scène tegen het einde van de film. De schrik tot nu toe was subtiel geweest, terwijl dit moment de zaken in een uitgesproken agressieve richting voert en de intensiteit opvoert tot het laatste frame. Voetafdrukken op de grond zijn één ding, maar uit bed worden getrokken door een onzichtbare demon is beangstigend.
-
3 The Descent (2005)
The Scene: Onze onverschrokken spelunking-bemanning neemt een rol met een nachtzichtcamera en ontdekt dat hun groep een albino-demon te veel bevat.
Waarom het ons bang maakte: The Descent neemt veel gangbare moderne horrortropen (claustrofobie, buitensporig geweld, onverklaarbare wezens, sterke vrouwelijke hoofdrolspelers) maar gebruikt ze met groot succes. Net als die scène uit Insidious, manifesteert dit moment zich zonder fanfare of opbouw, het gebeurt gewoon. Maar zodra het schepsel verschijnt, is er geen uitstel; de film zet het pedaal nog dichter bij de grond. The Descent is een bloedstollende rit die begint met deze jump-scare en nooit meer loslaat, en het is gemakkelijk een van de beste horrorfilms van de 21e eeuw.
-
2 The Ring (2002)
The Scene: Noah (Martin Henderson) kijkt hulpeloos toe terwijl Samara van haar bron, over het veld en uit de tv kruipt, voordat ze haar door water beschadigde gezicht onthult en hem vermoordt.
Waarom het ons bang maakte: veel van de momenten op onze lijst hebben de cut gehaald omdat ze verwachtingen ondermijnen, of gewoon zo ondraaglijk gruwelijk zijn dat ze ons dagenlang littekens achterlieten, maar deze scène uit de Engelstalige remake uit 2002 van The Ring is eng omdat het verloopt bijna precies zoals het publiek verwacht. We zien Samara dichter bij de tv komen en we weten dat ze eruit zal komen, maar we weigeren het te geloven. Dus als ze eindelijk dat digitale vlak doorbreekt, is het een heel reële angst (die vreselijke gebeurtenis kan zich voordoen in onze eigen thuisbioscoop) die de kijker in zijn greep houdt. Het is jammer dat regisseur Gore Verbinski zijn aandacht op big-budget blockbusters richtte, want The Ring is een uitstekende moderne horrorfilm.
-
1 8 Enge momenten in moderne horrorfilms
Het kiezen van een enge scène of moment is natuurlijk volledig subjectief. Sommige mensen kunnen een hele film doornemen zonder terug te deinzen, terwijl anderen zich voor de duur van een film achter hun partner ineenkrimpen. Maar dit zijn enkele momenten in recentere films die ons doodsbang hebben gemaakt.
Nu is het jouw beurt: wat zijn enkele van je favoriete enge momenten uit moderne horrorfilms? Laat het ons weten in de reacties hieronder.
-
Volg Anthony op Twitter @ANTaormina