(Dit is een recensie voor de miniserie Bonnie en Clyde. Het bevat SPOILERS.)
-
A&E sloeg vorig jaar - kritisch gezien - goud met zijn meeslepende miniserie Hatfields & McCoys. De laatste onderneming van het netwerk in het verleden van Amerika neemt ons mee op reis met Bonnie en Clyde , maar is het een avontuur dat het waard is om te ondernemen? Het antwoord is zeer zeker ja - alleen wilt u misschien uw geschiedenisboek / Wikipedia-pagina voor deze gesloten laten.
De geschiedenis kan een tweesnijdend zwaard zijn. Vanuit een breder perspectief kunnen de verhalen spannend en boeiend zijn, terwijl de kleine details de kijkervaring soms saai kunnen maken. Er is altijd de vraag hoeveel "waarheid" en hoeveel "kunst" men in een historische hervertelling steekt.
Maar wat als het verhaal de uitleg al tart? Clyde Barrow (Emile Hirsch) stelt diezelfde vraag in deel 1 van het ambitieuze televisie-evenement van A&E. Kan het leven van Bonnie en Clyde worden samengevat door louter historische feiten?
Het verhaal van het beroemde bankovervallerspaar van Amerika gebeurde in feite tijdens het late deel van het verbodstijdperk, begin jaren dertig. Schrijvers Joe Batteer en John Rice doen geweldig werk om de sfeer van dit "grit and piss" -tijdperk te bepalen. Clyde had schijnbaar de zwaardere opvoeding, bekend om het stelen van kippen met zijn oudere broer (Buck) op jonge leeftijd. Als jonge man floreren Clyde's misplaatste manieren. De jongeman had zijn weg naar de Amerikaanse droom gevonden. Clyde zegt dat als hij en Bonnie waren opgegroeid in een tijd van 'melk en honing', het leven misschien anders had kunnen zijn.
Bonnie's leven lijkt op het eerste gezicht gewoon. Een jonge aspirant-actrice die droomt van grotere en betere dingen is niets nieuws, maar voor Clyde was zij zijn lot. Oh ja, daar is Clyde's "tweede gezicht." Volgens zijn moeder (Emma) heeft hun familie een soort profetische gave. Laten we het kortheidshalve zijn "Spidey-gevoel" noemen.
Deze unieke vaardigheid stelt Clyde in staat om visioenen van de toekomst te zien, en om aan te voelen wanneer er iets mis gaat. Onthoud dat de historische setting slechts een achtergrond is voor een veel fantastischer verhaal over twee geliefden. Met het verstrijken van de decennia is het verhaal van Bonnie en Clyde een soort legende geworden, dus wie zal precies zeggen hoe het gebeurde?
Holliday Grainger (Bonnie) is een genot om naar te kijken sinds ze voor het eerst verscheen in Showtime's onlangs geannuleerde serie, The Borgias. De betoverende Engelse schoonheid met sproeten in het gezicht steelt met weinig moeite elke scène. Batteer en Rice gebruiken Bonnie niet alleen als bekwame medeplichtige, maar ook als heldin voor vrouwenrechten.
Op een van de betere momenten uit deel 1 komt Bonnie een jonge vrouwelijke journalist (PJ Lane) in het nauw met de vraag waarom haar naam niet in het artikel werd genoemd. Hoewel Bonnie het misschien op de verkeerde manier aanpakt, benadrukt ze dat haar rol bij het beroven van banken net zo belangrijk is als haar mannelijke tegenhanger. Ze weet ook hoe ze met een jachtgeweer moet omgaan. Hoewel deze vrouwen zich op verschillende paden bevinden, kunnen ze allemaal betrekking hebben op de wens van de ander om gerespecteerd te worden voor hun talenten.
Als de focus van Bonnie en Clyde niet op historische zuiverheid ligt, waarom bestaat deze serie dan? De reden van bestaan is zowel een prestatie als een last. De show probeert gewoon te veel te doen, maar als het lukt, is het moeilijk om je ogen van het scherm te halen.
De voor de hand liggende redenen voor succes zijn te vinden in zijn geweldige cast. William Hurt (Lost in Space) als Bonnie en Clyde's aartsvijand, Frank Hamer, was een briljante keuze. Academy Award-winnaar Holly Hunter (The Piano) is altijd een welkome aanvulling op elke rol waarin ze zich bevindt. Een verrassende verschijning van Modern Family-ster Sarah Hyland bewijst dat ze meer kan dan elke week miljoenen mensen aan het lachen maken. Misschien ligt er in haar toekomst een overstap naar meer dramatische rollen?
Zoals eerder vermeld, is de serie niet zonder gebreken. Clyde's gevangenisverkrachting, terwijl Bonnie verleidelijk poëzie leest, probeert de kijker een gevoel van diepgaand drama te geven, maar het schiet tekort. Films zoals American History X en The Shawshank Redemption hebben scènes als deze met veel meer effect gebruikt.
Zelfs met zijn tekortkomingen geven Bonnie en Clyde ons een glimp van wat sommigen bereid zijn te doen bij het nastreven van de Amerikaanse droom. Bonnie's obsessie met haar populariteit in kranten is een vroege blik op het belang en de invloed van popcultuur in onze samenleving.
Wat sommige mensen ongemakkelijk kan maken met de historische interpretatie van Batteer en Rice, is hoe nauw deze dieven en moordenaars op ons lijken. Hoewel niet iedereen dezelfde ambities heeft als Bonnie en Clyde, toont deze dynamische miniserie de duistere reis die je kunt maken in het najagen van geluk.
Vond je de miniserie leuk? Laat het ons weten in de comments.
_____
Als je Bonnie en Clyde hebt gemist, kun je het bekijken op de website van A&E.