"Brick Mansions" recensie
"Brick Mansions" recensie
Anonim

Een handvol hoogtepunten voorkomen dat de film een ​​complete mislukking wordt, maar het is moeilijk Brick Mansions aan te bevelen aan iemand anders dan filmbezoekers die Paul Walker gewoon op het grote scherm willen zien.

Brick Mansions speelt zich af in het jaar 2018 en vertelt het verhaal van het leven in een ommuurd getto van Detroit - waar de heerschappij van de maffia de wet en de orde heeft vervangen. Niet in staat om de criminele activiteiten in de sloppenwijken van Brick Mansions te beheersen, sluit de burgemeester van Detroit, met de steun van zijn kiezers, alle overheidsdiensten af ​​- waardoor de inwoners van het afgezette district aan hun lot worden overgelaten achter een 12 meter hoge betonnen barrière. Zonder scholen, ziekenhuizen of menselijke basisvoorzieningen wenden de mensen van Brick Mansions zich tot de ambitieuze cocaïnekoning Tremaine Alexander (RZA) om het lijden te verzachten.

Ondanks een ijzeren vuist regel, wordt de drugsbaron geconfronteerd met voortdurende stakingen van vrijheidsstrijders, geleid door de lokale held Lino Dupree (David Belle), die nog steeds geloven dat hun gemeenschap het waard is om te redden. Wanneer Tremaine en zijn misdadigers echter een massavernietigingswapen bemachtigen, wordt Lino gedwongen om samen te werken met buitenstaander Damien Collier (Paul Walker) - een undercover politieagent uit Detroit met zijn eigen score om zich binnen de muren van Brick Mansions te vestigen.

Brick Mansions, geregisseerd door Camille Delamarre, is een volwaardige Amerikaanse remake van de Franse actiefilm District 13 (of B13) uit 2004 - die ook een vervolg opleverde, District 13: Ultimatum. Hollywood-filmmaker Luc Besson produceerde de originele District 13, Ultimatum, evenals Brick Mansions - die allemaal sterk leunen op de urban fight-choreografie van ster David Belle (die een belangrijke rol speelde bij de ontwikkeling van de "Art of Movement", Parkour). Als resultaat van Belle's acrobatiek, kreeg District 13 een cultstatus (naast lovende recensies) ondanks een dun complot en verschillende middelmatige uitvoeringen.

Helaas, in een poging om de actie voor het Amerikaanse publiek op te voeren, is Delamarre's remake helemaal stijl en nul inhoud - waardoor de toch al saaie District 13-verhaallijn verandert in een ronduit onzinnige reeks onsamenhangende gebeurtenissen. Toch, hoewel het onmogelijk is om het verhaal van Brick Mansions serieus te nemen, kan Belle's unieke atletische vermogen samen met de plezierige uitvoeringen van Walker en RZA genoeg schuldig plezier opleveren voor fans van over-the-top fisticuff-films.

Bij de overgang van District 13 in Parijs, Frankrijk naar Detroit, Michigan, besteedden Besson en scenarioschrijver Bibi Naceri weinig tijd aan zelfs de meest elementaire filmvereisten. In plaats van het tijdvenster van zes maanden zoals afgebeeld in District 13, proberen de schrijvers identiek verhaalmateriaal in ongeveer 48 uur filmtijd te proppen zonder enige genuanceerde veranderingen - in feite plakken ze dezelfde schurken in Amerikaanse raciale stereotypen. Over het algemeen is Brick Mansions een ongeduldige ervaring die niet de moeite neemt om het verhaal of de personages verder te ontwikkelen dan oppervlakkige (en vaak aanstootgevende) clichés, door van het ene losgekoppelde actiegedeelte naar het volgende te springen zonder de nodige opvulling om de acties van de protagonisten uit te leggen.

Op een primair niveau is het lachwekkend om te zien hoe Lino en Damien prioriteit geven aan ponsen boven strategiseren, maar Brick Mansions is niet bedoeld als een buddy-komedie in Rush Hour-stijl. Delamarre gaat op zoek naar een serieus (zij het actievol) dystopisch verhaal vol commentaar op de gevolgen van sociale ongelijkheid - waar naar macht beluste parasieten jagen op door armoede geteisterde onschuldigen. In die context, waar duizenden onschuldige mensen in een flits konden worden verdampt, is het onmogelijk om de helden van Brick Mansions serieus te nemen; in plaats daarvan krijgt het publiek een paar indiscrete spierkoppen die vijanden afzetten via frontale auto-ongelukken met niets meer dan stenen en goed getimede backflips in slow motion.

Hoewel Besson en Naceri misschien een meer genuanceerde verhaallijn in het script hebben geschreven, is Delamarre's executie een dooreengedraaide mengelmoes die spierkracht over de hersenen fetisjeert en opschorting van ongeloof naar een oogverblindend breekpunt duwt. Gezien het feit dat de District 13-serie werd gevierd vanwege de uitvoering van Belle's parkour-choreografie, is de acteur par voor de cursus als Lino. Uiteindelijk is Belle's optreden een mix van shirtless buigen, cringe-waardige ADR (ook bekend als "nagesynchroniseerde) lijnen, en gladde vechtbewegingen die ofwel raken of missen, afhankelijk van welk lid van de cast zich aan de ontvangende kant bevindt.

Paul Walker zorgt voor een sympathieke wending als Damien - ook al is het personage niet veel verwijderd van zijn bekende Fast and Furious-rol en, naast Belle, is de acteur een beetje hoogdravend tijdens verschillende gecompliceerde stuntsequenties. Maar ongeacht de problemen met de grotere Brick Mansions-productie, zullen kijkers die zich bewust zijn van de vroegtijdige dood van de acteur de charmante hoofdrolspeler vol leven zien in een solide postume uitvoering.

Omringd door een stal van cartooneske schurken en opgezadeld met meer dan zijn deel van de expositie, slaagt RZA erin om Tremaine te veranderen in een van de hoogtepunten van de film. Meer dan wie dan ook in het project navigeert RZA door het ingewikkelde sociale commentaar van de film om een ​​echt karakter te leveren - een man die het onvermijdelijke bijproduct is van de extreme omgeving van Brick Mansions. Helaas, in overeenstemming met Delamarre's toewijding aan over-the-top dwaasheid, is een kwaliteitsvol optreden van RZA niet voldoende om Tremaine te redden van een derde bedrijfsmoment dat onderontwikkeld en onverdiend is.

Brick Mansions is een enorme verspilling van het verzamelde talent en slaagt er niet in de magie van District 13 te vangen. Met slechts een paar kleine wijzigingen in het kernperceel (die bijna allemaal inferieur zijn), bootst Delamarre's aanpassing de originele verhaallijn zo dichtbij dat er weinig reden voor gevestigde fans om de Amerikaanse remake te bekijken. Een handvol hoogtepunten voorkomen dat de film een ​​complete mislukking wordt, maar het is moeilijk Brick Mansions aan te bevelen aan iemand anders dan filmbezoekers die Paul Walker gewoon op het grote scherm willen zien of die geïntrigeerd waren door de belofte van Belle's flitsende vechtpartijen. Afgezien van een paar vermakelijke momenten, is de remake een onhandige puinhoop die zelden een gedenkwaardige klap oplevert.

Als je nog steeds twijfelt over Brick Mansions, bekijk dan de trailer hieronder:

-

(poll)

_____________________________________________________________

Brick Mansions duurt 90 minuten en is PG-13 beoordeeld voor hectische vuurgevechten, geweld en actie overal, taal, seksuele dreiging en drugsmateriaal. Nu spelen in theaters.

Laat ons weten wat je van de film vond in het commentaargedeelte hieronder.

Volg mij op Twitter @benkendrick voor toekomstige recensies en nieuws over films, tv en games.

Onze beoordeling:

1,5 van de 5 (slechte, een paar goede onderdelen)