Als iconische acteur en een onuitwisbaar onderdeel van zowel de Hollywood-geschiedenis als de publieke perceptie van het westerse genre, heeft Clint Eastwood net zoveel bereikt achter de camera als hij ervoor heeft. Zijn films als regisseur hebben grenzen verlegd, verwachtingen getrotseerd, de box office veroverd en hem talloze prijzen opgeleverd.
Hij blijft tot op de dag van vandaag een moeilijke stem om vast te pinnen. Soms traditioneel, soms opmerkelijk subversief, heeft Eastwood altijd iets te zeggen, en zijn films zijn zelden saai om naar te kijken. Dit zijn zijn tien beste films als regisseur, volgens de ranglijst van de verzamelsite Rotten Tomatoes.
10 White Hunter Black Heart (88%)
Hoewel vaak wordt gedacht aan zijn opvallend originele westerns of zijn waargebeurde verhalen uit de laatste dagen, heeft Clint Eastwood een zeer succesvolle carrière als regisseur met regelrechte literaire aanpassingen. De eerste van vele op deze lijst is een bewerking van Peter Viertel's roman met dezelfde naam. Het draait om een nauwelijks verhulde hervertelling van Viertel's ervaringen met het maken van John Hustons klassieke film The African Queen.
Eastwood zelf schittert als de Huston-proxy van het verhaal, John Wilson, en hoewel hij in de eerste plaats nog altijd Clint Eastwood is, doet hij er goed aan om de beroemde regisseur en zijn theatrale maniertjes uit te spelen.
9 Mystic River (88%)
Mystic River, een bewerking van de gelijknamige roman van de beroemde misdaadschrijver Dennis Lehane, is een mysteriefilm gebaseerd op een groep verschillende personages met een enorm complexe persoonlijke geschiedenis. Het verhaal gaat over de moord op een jong meisje, met drie jeugdvrienden - aan verschillende kanten van de wet - die allemaal diep in de zaak zijn geïnvesteerd.
Een aangrijpend en spannend drama, de film werd genomineerd voor zes Oscars in grote categorieën, waarbij hij Beste Acteur won voor Sean Penn en Beste Mannelijke Bijrol voor Tim Robbins.
8 De bruggen van Madison County (90%)
Gebaseerd op de gelijknamige roman van Robert James Waller, is The Bridges of Madison County een film die de tijd neemt om een eenvoudig liefdesverhaal te vertellen en het ongehaaste tempo is misschien wel de beste kwaliteit. Geen geringe prestatie in een film met charismatische en meeslepende hoofdoptredens van zowel Eastwood als Meryl Streep.
Fans van romantische huilers zoals The Notebook zullen de onapologetische sentimentaliteit waarderen en fans van ingetogen hoogstandjes zullen Streep's voor een Oscar genomineerde optreden waarderen.
Baby van 7 miljoen dollar (91%)
Eastwood werd genomineerd voor Beste Acteur vanwege zijn rol als stoere maar eerlijke bokscoach Frankie Dunn in Million Dollar Baby. Hij won niet, maar de regievaardigheden van Eastwood werden volledig gerechtvaardigd met overwinningen voor Hillary Swank voor Beste Actrice, Morgan Freeman voor Beste Mannelijke Bijrol, Beste Regisseur en Beste Film.
Million Dollar Baby is een geweldig voorbeeld van hoe Eastwood, zelfs als hij een hoofdrol speelt, de minst belangrijke rol kan spelen in enkele van zijn grootste films. In plaats daarvan provoceert hij het beste van het hele ensemble terwijl hij al hun personages aan elkaar koppelt.
6 brieven van Iwo Jima (91%)
Het tweede deel van Eastwoods dubbele film van WO II-films, Letters from Iwo Jima, presenteert het Japanse perspectief van de strijd om het titulaire eiland. Net als de vorige film van het duo, die het Amerikaanse perspectief van de strijd laat zien, verwijdert het veel van de traditionele franje tot oorlogsfilms voor een meer revisionistische benadering.
Het was over het algemeen veel beter in vergelijking met het begeleidende stuk Flags of Our Fathers en werd genomineerd voor vier Oscars, waaronder die voor Beste Film en Beste Regisseur voor Eastwood.
5 The Outlaw Josey Wales (92%)
De eerste van Eastwoods talrijke westerns op deze lijst is een belangrijke springplank tussen de wisselende fasen van zijn imago. Bekend over de hele wereld als Sergio Leone's "The Man With No Name", waren Eastwoods grimas en ijzeren vastberadenheid archetypisch geworden voor het genre. De Outlaw Josey Wales begon aan een lange weg van Eastwood om dit beeld opnieuw te onderzoeken en ermee te spelen.
The Civil War Western was zijn tweede film in het genre als regisseur en een uitgestrekt, gevarieerd avonturenverhaal dat Leone's laatste meesterwerk met Eastwood, The Good, the Bad and the Ugly voldeed.
4 bleke ruiter (92%)
Eastwood's derde western als regisseur leek veel op zijn eerste. Pale Rider bracht een dikke laag onmiskenbare horror aan op de tropen van het westerse genre voor een gedenkwaardig resultaat. Eastwood speelt de mysterieuze Preacher-figuur in het middelpunt van het verhaal en verschijnt in een kleine mijngemeenschap om gewelddadige gerechtigheid uit te spreken aan de misdadigers die de lokale mijnwerkers lastigvallen en de hebzuchtige zakelijke belangen die hen beheersen.
Net als Sergio Corbucci's cultklassieker Western The Great Silence, maar gespeeld als de pure Hollywood-western die Corbucci probeerde te ondermijnen, is Pale Rider net zo grimmig als zijn naamgenoot, maar ook enorm vermakelijk.
3 Honkytonk Man (93%)
Eastwood is niet alleen maar serieus drama en bloedig geweld. De hoogst gewaardeerde van zijn meer komische inspanningen volgt een jonge jongen in de Grote Depressie terwijl hij de chauffeur en partner-in-crime wordt van zijn gitaarspel dat niet goed doet oom (gespeeld door Eastwood).
Honkytonk Man was in veel opzichten een coming-of-age-verhaal en een episodisch komedie-avontuur in de trant van Mark Twain, en was een andere triomf van literaire aanpassing voor Eastwood als regisseur. Het toont ook de vaak over het hoofd geziene liefde voor muziek van Eastwood, met enkele geweldige liedjes die de man zelf gedurende de film zong.
2 Niet vergeven (96%)
Opgedragen aan zijn twee geweldige filmmedewerkers en mentoren, regisseurs Don Siegel en Sergio Leone, is Unforgiven het hoogtepunt van zowel Eastwoods sterpersonage uit het westerse genre als zijn directe commentaar erop. Hoewel zijn volgende films zouden worden beïnvloed door het genre, zou het Eastwood's laatste echte western zijn en misschien wel de laatste echt belangrijke inzending in hun ontwikkeling tot nu toe. Het is momenteel de laatste film in het genre die Beste Film wint, met uitzondering van de Coen Brothers 'No Country for Old Men (als je het als een western meetelt).
Eastwood's vertolking van de ouder wordende outlaw Wiliam Munny zou hem veel bijval opleveren, maar de film wordt vooral herinnerd als een regisserende triomf en won hem uiteindelijk (voor de eerste keer) als Beste Regisseur bij de Oscars.
1 High Plains Drifter (96%)
High Plains Drifter was de tweede film van Eastwood als regisseur en zijn eerste western in die rol. Net als de anderen zou hij de hoofdrol op zich nemen en, net als Pale Rider, kon de film gemakkelijk worden geïnterpreteerd als een horrorfilm. Zowel de vreemdheid van het semi-bovennatuurlijke verhaal als de vaak griezelige partituur van Dee Barton maken het een unieke smaak van western, duidelijk beïnvloed door Eastwood's tijd in de Italiaanse spaghettiwesternscene.
Het volgt een steeds bizarere wraak die wordt bezocht in een stad aan het meer na een moord die de stedelingen collectief schaamt. Het is een geweldige vroege film van Eastwood om te zien of je de indruk hebt dat hij saai is en dat beeld wilt uitdagen.