Wally Pfister heeft zich het afgelopen decennium stevig gevestigd als een ongerepte regisseur van fotografie, dankzij zijn geweldige werk in film, variërend van supersnelle caper-films (The Italian Job) tot kleinschalige indiedrama's (Laurel Canyon) en zelfs producties die (in eerste instantie) weinig intrinsieke filmische waarde lijken te hebben (Moneyball).
Pfister is natuurlijk het best bekend om zijn samenwerkingen met filmmaker Christopher Nolan, die Pfister talloze Oscar-knikken heeft opgeleverd voor zijn camerawerk op Batman Begins, The Prestige en The Dark Knight - samen met een overwinning voor de beste cinematografie op Inception.
Daarom is het groot nieuws dat Pfister op het punt staat 'solo' achter de camera te gaan en later dit jaar zijn lange regiedebuut te maken, na zijn laatste samenwerking met Nolan (op een klein filmpje waarvan je misschien hebt gehoord, genaamd The Dark Knight Rises) deze zomer in de bioscopen.
Deadline zegt dat het regiedebuut van Pfister zal worden geproduceerd door Alcon Entertainment-hoofden Broderick Johnson en Andrew Kosove, die eerder samenwerkten met Pfister aan Insomnia. De preproductie is momenteel aan de gang en het is de bedoeling dat de hoofdfotografie tegen dit najaar begint.
Het (voorlopig) titelloze scenario waar Pfister aan zal werken, is geschreven door nieuwkomer Jack Paglen, gebaseerd op een behandeling die is ontworpen door Annie Marter (een productieassistent van Girl, Interrupted en The Door in the Floor) samen met de directeurs Regency Boies van Straight Up Films, Kate Cohen en Marisa Polvino.
Aangezien de logline voor Paglen's naamloze script stevig geheim wordt gehouden, zijn er op dit moment geen andere concrete details te melden. Als we echter afnemen van de snelheid waarmee dit project samenkomt, is het logisch dat Pfister deze eerste keer aan een relatief rustig drama zal werken.
Hoewel Pfisters aanleg voor het fotograferen van grote setstukken - zoals het ganggevecht in Inception of de truckachtervolgingsreeks in The Dark Knight - bekend is, is zijn vermogen om effectief rustige momenten van drama te creëren door middel van subtielere camerahoeken (zoals Moneyball mooi illustreert) ook iets om te bewonderen.
Dat alleen al zorgt er voor dat Pfisters regiedebuut er zeker goed uit zal zien (ongeacht waar het eigenlijk over gaat).
Bron: deadline