Doctor Who luidt het einde van seizoen 10 in met een ruimteavontuur waarin een van de klassieke vijanden van de Doctor opnieuw wordt geïntroduceerd.
Gedurende een groot deel van seizoen 10 heeft Doctor Who de eindronde opgezet van Peter Capaldi en showrunner Steven Moffat. Veel daarvan heeft zich geconcentreerd op de mysterieuze kluis die Missy huisvest, een onthulling die, laten we zeggen, misschien niet verbluffend was zoals de vroege afleveringen van het seizoen plaagden. Toch was Missy's belang voor het einde van het seizoen een uitgemaakte zaak toen haar aanwezigheid eenmaal was bevestigd. Missy, en de belofte van John Simm dat hij terugkeert naar de serie als de Master, voegt een soort opwinding toe aan de laatste twee afleveringen van het seizoen, een die, wetende wat we weten over beide personages en dat de serie op weg is naar een grote creatieve revisie met seizoen 11, helpt om de bezorgdheid weg te nemen dat kennis van Simm's terugkeer het avontuur dat voor ons ligt zou kunnen bederven.
Dat is zeker het geval, want de voorlaatste aflevering 'World Enough & Time' uit seizoen 10 biedt een meeslepende reeks omstandigheden waarin de Doctor, Bill, Nardole en zelfs Missy worden geconfronteerd met een groep Cybermen terwijl ze ook te maken hebben met een enorm ruimteschip. gevangen in de zwaartekrachtbron van een zwart gat. Het is een geweldige opzet voor een aflevering van Doctor Who, omdat de verschillende bewegende delen een veelvoud aan beslissingen vereisen die door de personages in kwestie moeten worden genomen, en in dit zeldzame geval veroorzaakt het een uitslag die door de dokter zelf moet worden genomen.
De grootste verrassing is natuurlijk degene die iedereen zag aankomen, grotendeels omdat de terugkeer van John Simm een groot deel uitmaakte van de verkoop van de aflevering. Net als de terugkeer van de meester naar Doctor Who, plagen Simm, evenals Moffat en Rachel Talalay - die respectievelijk de aflevering schreven en regisseerden - de personages
.ontmaskeren. Begraven onder latexlagen, wat nephaar en een zwaar accent. De Master wordt voor het eerst geïntroduceerd als Mr. Razor, een soort bewaker van het enorme ruimteschip. Het is een lange - heel lange - oplichter die hij speelt als hij Bill redt nadat een alien met een jeukende triggervinger haar neerschiet.
De poging om Bill te vermoorden is een geschikte set van inzetten voor de voorlaatste aflevering van het seizoen (en ja, er is de Christmas Special, maar toch). Moffat is bezig met zijn gebruikelijke trucjes, weeft in verschillende tijdlijnen om de weg vrij te maken voor Bill om in de handen van de Meester te vallen en zijn zeer geduldige plan te activeren. De opname van een scène waarin Bill en de dokter gewoon praten, terwijl ze op een bank in het park eten, is een leuke manier om Bills angsten over hun reizen te introduceren en om de enorme verantwoordelijkheid te onderstrepen die het hebben van een metgezel voor de dokter is. De discussie is misschien een beetje te relevant, met betrekking tot het lot dat Bill aan boord van het schip te wachten staat, aangezien de dokter zijn best doet om de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam te herhalen - vooral het ontbreken van een back-uphart - maar wat ga je doen te doen in een aflevering met "het ontstaan van de Cybermen "?
Meer dan de meeste afleveringen dit seizoen heeft 'World Enough & Time' ongelooflijk veel plezier met zijn concept en slaagt erin een bevredigende emotionele uitbetaling te bieden. Toegegeven, het eindigt met een cliffhanger - meerdere, eigenlijk, gezien de hachelijke situatie van Bill, en de openingsscène is de dokter die regeneratie probeert te voorkomen - maar het uur leest niet alsof het puur is opgezet voor de finale waarvan iedereen wist dat die eraan kwam. Doctor Who is zo'n duurzame serie dat het kan worden vergeven dat je tot op zekere hoogte volgens de verwachtingen van het publiek speelt. Het is wanneer het uur een manier vindt om een heel Doctor Who-achtig verhaal te vertellen - een verhaal dat wordt onderstreept door de veranderingen achter de schermen aan de horizon - en een vermakelijke relatie tussen meneer Razor en Bill te weven die volledig te wijten is aan hun tijdige slechte omstandigheden. dat maakt dit soort uren de moeite waard.
Moffat stelt een scenario op waarin, dankzij de nabijheid van een zwart gat, een 400 mijl lang schip de tijd heel anders ervaart, afhankelijk van op welk schip een personage zich bevindt. Nadat Bill van de rand van de dood is weggerukt door meneer Razor - en uitgerust met een veelbetekenend mechanisch hart om te blijven trappen - zit ze in wezen gevangen en kijkt ze de dokter live op een verouderde televisiemonitor terwijl weken, maanden en uiteindelijk jaren voorbijgaan in de tijdspanne van een paar minuten voor de dokter, Nardole en Missy. Het resultaat is dat we zien dat Bill en meneer Razor snel een relatie opbouwen. Het laat niet alleen zien hoe toegewijd de meester is aan het spel dat hij speelt, maar het speelt ook op een fascinerende manier met Doctor Who's relatie met de tijd.
Al die tijd die verloren gaat aan het einde van het ruimteschip is niets voor de dokter, zowel omdat hij het niet direct ervaart als omdat hij, nou ja, duizenden jaren oud is, hij tijd heel anders ervaart. Het is een slim apparaat om het publiek te laten investeren in de hachelijke situatie van Bill, en het onderstreept nog eens de tekortkomingen van de dokter om Bill te beschermen. Het gebruik van tijd - of het verlies ervan - geeft 'World Enough and Time' het gevoel dat het een stuk is met het geweldige 'Heaven Sent' van vorig seizoen. Hoewel het biechtaspect ontbreekt dat 'Heaven Sent' zo effectief maakte, wordt de dokter opnieuw gemotiveerd door emoties die niet altijd zo naar de oppervlakte komen.
De dubbele klap van het zien van Bill getransformeerd in een Mondavian Cyberman, en het leren van het onderdeel van het masterplan vormt een potentieel enorme finale. Hopelijk zal er veel meer interactie zijn tussen Michelle Gomez en Simm, omdat ze elk een geweldige kijk op het personage hebben en het is een zeldzame traktatie om twee acteurs tegelijkertijd in verschillende aspecten van hetzelfde idee te zien graven. Gomez doet geweldig werk in het begin van de aflevering, speelt in op de komische sterke punten van Missy en plaagt fans met kennis van de echte naam van de dokter. Het feit dat ze blijkbaar de kant van haar vroegere zelf heeft gekozen, is een geweldige set voor ofwel een verwachte hielomwenteling (in zoverre als haar huidige rol als semi-hervormde kwaadaardige Time Lord) of een verlossingsboog die zal eindigen als een groot deel van Capaldi-Who's erfenis op de show.
Doctor Who seizoen 10 wordt volgende week afgesloten met 'The Doctor Falls' @ 9pm op BBC America.
Foto's: BBC