www.youtube.com/watch?v=VdlR9adYwEc
In 1988 was Eddie "The Eagle" Edwards de eerste die Groot-Brittannië vertegenwoordigde als skispringer op de Olympische Winterspelen. Hoewel hij ski-records had in het VK en internationaal, wordt zijn opkomst om zonder financiering deel te nemen aan de Olympische Spelen door velen beschouwd als een van de grootste underdog-verhalen aller tijden.
20th Century Fox zal een biopic uitbrengen over Edwards 'reis naar de Olympische Spelen, met de toepasselijke titel Eddie the Eagle. Een internationale trailer voor de film is nu vrijgegeven (zie hierboven), met Taron Egerton (Kingsman: The Secret Service) als Eddie en Hugh Jackman als zijn coach.
De film is deels underdog-drama en deels komedie en vertelt een ietwat gefictionaliseerd verslag van Edwards 'poging om een Olympische atleet te worden. Zoals in de trailer te zien is, zag Edwards er onhandig uit en droeg hij dikke colaflesglazen om zijn verziendheid te corrigeren. Hoewel hij op de laatste plaats eindigde in beide Olympische evenementen waaraan hij deelnam, werd hij een beetje een volksheld omdat zijn klim naar het Olympische podium - en de manier waarop hij conflicten met andere Britse atleten overwon - hem veel herkenbaarder maakte dan andere Olympische atleten.
Edwards zegt dat hem is verteld dat "slechts 10 tot 15%" van Eddie the Eagle eigenlijk nauwkeurig is over hoe de gebeurtenissen zich hebben afgespeeld. Hij gaf toe dat hij het script niet had gezien toen hij die opmerking maakte, maar leek niet verontwaardigd over het feit dat poëtische licenties werden gebruikt voor zijn verhaal; hij heeft naar verluidt tijdens de productie verschillende bezoeken aan de set gebracht en zei dat hij graag wilde zien hoe hij op het scherm werd afgebeeld. Een van de grootste vrijheden in de film is de opname van Jackmans personage; Edwards geeft toe dat hij tijdens zijn training geen coach kon betalen.
De film doet denken aan soortgelijke underdog-films, vooral Cool Runnings; de vergelijkingen tussen die film en Eddie the Eagle zijn vooral sterk omdat ze allebei te maken hebben met deelnemers aan de Olympische Winterspelen voor het eerst. Eddie the Eagle lijkt veel van hetzelfde hart te hebben als die film, en de hoofdpersoon lijkt nog herkenbaarder. Zelfs als het slechts losjes gebaseerd is op het werkelijke leven van de skiër, ziet het er nog steeds naar uit dat het een plezierige film gaat worden met een hoofdpersonage waar het publiek zich mee kan identificeren en voor kan wortelen.
Eddie the Eagle slaagt er zelfs in om de "underdog die van achteren komt om alles te winnen", die zoveel van deze films hebben, te ondermijnen, dus bioscoopbezoekers die die wending beu zijn, kunnen aangenaam verrast zijn met deze film. De algemene boodschap lijkt te zijn dat het oké is als je niet wint, zolang je het maar probeert en er plezier in hebt. Dat zou Edwards eigenlijk meer herkenbaar kunnen maken, en het zal deze film laten dienen als een herinnering dat gewone mensen buitengewone dingen kunnen doen … en zelfs als ze niet alles winnen, is dat oké.
Eddie the Eagle wordt op 26 februari 2016 in Amerikaanse theaters geopend.