El Camino: A Breaking Bad Movie wordt nu gestreamd op Netflix en het geeft een beter einde aan het verhaal van Jesse Pinkman dan Breaking Bad zelf kon. El Camino pikt direct na de gebeurtenissen van de finale op en volgt Jesse Pinkman (Aaron Paul) terwijl hij wegsnelt van de compound in de auto die deze film zijn titel geeft, en ons laat zien wat er gebeurt als hij aan het einde van de weg komt en de politie komt hem gillend achterna.
Het was een gewaagde zet van Paul en Breaking Bad-bedenker Vince Gilligan (die El Camino schreef en regisseerde) om Jesse's verhaal zoveel jaren later opnieuw te bezoeken, aangezien "Felina" een van de beste finales van tv-shows aller tijden is. Het was misschien zelfs twijfelachtig, want sommige dingen kunnen beter niet worden gezegd. Dat is terug te zien in veel reacties op de film zelf, die vooral werd geprezen, maar met veel kanttekeningen dat het "niet nodig" is.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
De Breaking Bad-film doet echter niets dat het einde van de show verpest; niet eens in de buurt. In plaats daarvan gaat het verder in Jesse's verhaal en zijn psyche, waarbij het personage op een opwindende nieuwe manier wordt ontwikkeld die verband houdt met het verleden, maar een veel betere toekomst creëert, en hem uiteindelijk het gelukkige einde geeft dat hij niet alleen verdient, maar ook dat Breaking Bad. niet en / of kon niet.
Het einde van Breaking Bad was perfect voor Walt, maar niet voor Jesse
Op weg naar de laatste aflevering van Breaking Bad waren er niet alleen veel vragen over wat er ging gebeuren, maar er werd ook veel druk op uitgeoefend. Wat traag was begonnen in termen van kijkcijfers, was een van de meest opwindende tv-shows van de eeuw geworden, en het einde was een waar tv-evenement. Het was een enorm moeilijke taak om tot een bevredigend einde te komen, maar Vince Gilligan & Co deed het min of meer. Het was een explosieve conclusie die de meeste plotpunten en karakterbogen samenvatte, maar het ging vooral om Walter White.
Dat is natuurlijk begrijpelijk; de show was meer van hem dan van iemand anders. 'Felina' is een schitterend einde van de opkomst en ondergang van Walt / Heisenberg, die rustige momenten van contemplatie mogelijk maakt, ervoor zorgt dat zijn gezin veilig kan leven, dat hij een gevoel van verlossing vindt voor wat hij Jesse heeft aangedaan, en ten slotte wordt vermoord, zoals hij moest zijn. Er is geen argument dat het zo ongeveer een passend einde voor dat verhaal is, maar dat is niet het geval voor Jesse Pinkman.
Jesse was net zo belangrijk voor Breaking Bad als Walt - als White het zwarte hart van de show was, dan was Jesse zijn heldere ziel - maar zijn laatste paar afleveringen waren in gevangenschap. Hoewel het iets geweldigs was om hem Todd te zien vermoorden, boden de laatste momenten van Jesse die vluchtte in de El Camino niet genoeg: het was mogelijk om een betere toekomst voor te stellen, maar het leek ook waarschijnlijk dat hij zou worden gearresteerd. Het heeft ook nooit volledig de gevolgen van zijn gevangenschap onderzocht of er rekening mee gehouden, opnieuw omdat het zich op Walt concentreerde. En dat was prima voor Breaking Bad, maar dat maakt El Camino zo'n waardige toevoeging aan het universum.
El Camino geeft Jesse een beter einde
El Camino: A Breaking Bad Movie begint direct na de gebeurtenissen in de finale, en realiseert zich volledig wat aan de verbeelding was overgelaten. Het is niet altijd gemakkelijk, want na zo lang gevangenschap is dit een Jesse Pinkman die is geslagen, gehavend, gekneusd en gebroken. Hij heeft littekens en is kwetsbaar, maar hij moet snel de stukken van zichzelf weer bij elkaar krijgen om te overleven. Het doet dit met enkele klassieke Breaking Bad-sensaties, maar ook momenten van echte ontroering en reflectie over wat hij heeft meegemaakt.
De finale van Breaking Bad was een goed einde van het verhaal van Jesse die werd opgesloten door Jack en de neo-nazi-bende, maar dit gaat veel dieper in op de psychologische schade die hem is toegebracht. Maar zelfs meer dan dat, het is een samenvatting van zijn hele Breaking Bad-reis, waarbij hij al zijn relaties heeft afbetaald en zelfs versterkt, ondanks dat Walt, Jane en Mike dood zijn. Zijn reis naar Alaska is het soort einde dat we altijd al voor Jesse wilden, en hij wilde altijd voor zichzelf: het sluit aan bij seizoen 5, waar Alaska voor het eerst werd genoemd; het verbindt zijn lot met Mike, die hem de locatie gaf; het loopt helemaal terug naar hem en Jane, die ervan droomt om ergens te verhuizen voor een nieuwe start in seizoen 2 (toen Nieuw-Zeeland, maar het idee blijft hetzelfde).
Er is vaak iets te zeggen voor een dubbelzinnig einde waardoor dingen kunnen uitspelen hoe je denkt in je geest of je voelt in je hart, maar om Jesse's reis van vijf seizoenen volledig te voltooien en hem een gelukkig maar getint einde te geven. het verdriet van hoe hij daar terechtkwam, en nog steeds open genoeg over wat er daarna komt, terwijl hij wist dat alles goed komt, is een mooie finale voor het personage dat altijd een veel betere toekomst verdiende dan voorgesteld door "Felina".
El Camino is een perfecte epiloog van Breaking Bad
El Camino voelt heel erg aan als een speciale dubbele aflevering van Breaking Bad, die volledig is ontworpen (omdat Gilligan nooit iets doet dat dat niet is); momenten ervan voelen alsof ze rechtstreeks in de tijdlijn van Breaking Bad kunnen passen zonder een tel over te slaan (geef of neem bepaalde personages die er heel anders uitzien), maar tegelijkertijd is dit het soort verhaal dat het beste werkt na alles wat er eerder is gebeurd. Het is echt een epiloog van Breaking Bad, en het is een perfecte.
Een groot deel daarvan is hoe het Jesse's reis zo voltooit, waardoor hij een meer bevredigend (en waar) einde krijgt dan degene die aan het einde van Breaking Bad werd opgeroepen. Niet alleen dat hij naar Alaska verhuist en een echte kans op geluk kan maken (hoewel zeker dat), maar ook dat hij de breedte van zijn verhaal en karakter kan laten zien op een manier waarop Breaking Bad's focus op Walter White dat niet deed vrij toelaten. "Felina" was het verhaal van Walt; El Camino is van Jesse, en hij heeft het recht om dat te hebben meer dan verdiend. Aaron Paul is zo goed als hij ooit is geweest - misschien zelfs beter - omdat hij een hele reeks emoties kan spelen, en Gilligan tempert de fanservice door Jesse zo kapot te maken (zoals de hartverscheurende scène waarin hij het pistool teruggeeft naar Todd).
Daar komt nog bij dat dit Breaking Bad als geheel toevoegt en verbetert. Zo veel van de kernverbindingen en relaties zijn nog beter gemaakt in El Camino. Jane en Jesse krijgen nog een laatste, ontroerend afscheid dat hun tijd samen en de impact die ze op hem had prachtig samenvat, en dat in zijn toekomst verwerken op een manier die we niet kregen bij het einde van Breaking Bad. Hetzelfde geldt voor Mike en Walt, wiens invloeden op Jesse's leven hier zo sterk voelbaar zijn, maar gepresenteerd in een nieuwe context die meer licht op hen werpt. Todd is hier nog onwaarschijnlijker, maar dat maakt zijn uiteindelijke lot zoeter. En ook Skinny Pete & Badger, lange stripfiguren, worden het hart van Jesse's verhaal zoals hij het hart van dat van Walt was; er zijn maar weinig momenten in het hele Breaking Bad-universum die meer ontroeren dan Skinny die Jesse vertelt dat hij 'is zijn held.El Camino: A Breaking Bad Movie is de epiloog waarvan we niet wisten dat we die nodig hadden, maar het is nu moeilijk om aan de show te denken zonder.