Stop ons als je deze eerder hebt gehoord: "Ik hou van Marvel's films, maar ze hebben een ernstig schurkenprobleem." Ja, de MCU is ervan beschuldigd al zijn karakteristieken aan de helden te hebben gegeven, waardoor er weinig ruimte overblijft voor terugkerende slechteriken en echt dreigende vijanden. Ondertussen werden films als The Dark Knight en Sam Raimi's Spider-Man geprezen om hun complexe en meeslepende schurken. In het geval van The Dark Knight ging het aantoonbaar ten koste van de personageontwikkeling van de held, maar het feit dat de MCU geen schurken heeft die vergelijkbaar zijn met Heath Ledger's Joker of Willem Dafoe's Green Goblin (of Alfred Molina's Doc Ock) wordt vaak beschouwd als een grote zwakte zijn in Marvel's lei.
Voor deze lijst gaan we alle 13 films in de MCU-canon bekijken, plus de twee Netflix-series, en elk rangschikken op basis van de kracht, motivaties en algehele impact van hun schurken. Dit is elke slechterik in het Marvel Cinematic Universe, gerangschikt op film.
15 Thor: The Dark World - Malekith
Thor: The Dark World is een dissonante film die zijn overdreven universum-eindigende inzet niet in evenwicht brengt met zijn verrassende vaardigheid in luchtige komedie. Als zodanig komt Malekith the Dark Elf, ondanks dat hij verantwoordelijk is voor een ongekende aanval op de gangen van Asgard en de feitelijke moord op Thors moeder, nooit als een echte bedreiging over; eerder, hij is slechts een plot-apparaat om de gekke buddy-comedy-grappen van de film tussen Thor en zijn broer Loki mogelijk te maken, wiens eigen beurt als een regelrechte schurk zichzelf een veel prominentere plek op deze lijst opleverde (maar daarover later meer).
Gedenkwaardiger dan Malekith is zijn handlanger, Kurse, een imposante stierenman die gedeeltelijk uit lava lijkt te zijn gemaakt. Het is een intimiderend ontwerp en het lijkt erop dat hij op een gegeven moment zelfs Loki met succes heeft vermoord, hoewel het natuurlijk allemaal maar een list is van de God van bedrog. Thor: The Dark World is op zijn sterkst wanneer zijn toon van roekeloos avontuur een pittige dialoog en inventieve actiescènes mogelijk maakt. De slechterik van de film maakt deze elementen mogelijk, maar hij versterkt ze niet op een zinvolle manier.
14 Guardians of the Galaxy - Ronan
Guardians of the Galaxy, James Gunn's wilde en ongefilterde kijk op het Marvel Cinematic Universe, was een van de grootste verrassingen van 2014, en schokkend genoeg leverde het wereldwijd meer geld op dan zijn MCU-uitje uit 2014, Captain America: The Winter Soldier, ondanks zijn augustus. releasedatum en onbekende en onorthodoxe karakters.
De avonturen van Star-Lord, Rocket Raccoon, Groot, Drax en Gamora werden meteen een klassieker, hoewel hun slechterik, Ronan The Accuser, zeker niets deed om de film te helpen. Net als Malekith is hij een nogal zwakke genocidale maniak die dient om het complot te verplaatsen zonder veel van zijn eigen bij te dragen.
Er is één scène in Guardians die veel gedenkwaardiger had moeten zijn dan het uiteindelijk was: de reeks waarin Josh Brolin formeel wordt geïntroduceerd als Thanos, de Mad Titan. Helaas is alles wat hij doet in zijn mooie ruimtestoel plaatsnemen en lege bedreigingen uiten naar Ronan voordat hij wordt verraden, op welk punt hij verdwijnt uit de hele duur van de film.
13 Iron Man - Obadiah Stane
De film waarmee het allemaal begon, Iron Man uit 2008 introduceerde de MCU in het concept van een slechterik die in wezen exact dezelfde krachten heeft als de held, alleen het kwaad (zie The Incredible Hulk, Captain America: The First Avenger en Ant- Mens). In dit geval wordt onthuld dat de slechterik Obadiah Stane is, Tony's vertrouwde mentor, gespeeld door Jeff Bridges.
In eerste instantie, voordat Stane's dubbelhartigheid wordt onthuld, is de slechterik een luitenant in de Ten Rings-organisatie, terroristen uit het Midden-Oosten die Stane in het geheim had betaald om Tony Stark te ontvoeren en te vermoorden, zodat hij de volledige controle over het bedrijf kon krijgen. Het is dun, maar het werkt goed genoeg zonder de focus van onze held af te leiden, hoewel we moeten toegeven dat we meer genoten hebben van het beeld van Iron Man die terroristen opblaast en dorpen in de woestijn bevrijdt dan van de nu standaard climax-vechtscène door de Los Angeles snelweg. Jeff Bridges is geweldig als de kale en dreigende Obadiah, maar het valt niet te ontkennen dat de film een beetje stoom verliest zodra zijn ware motivaties worden onthuld.
12 Iron Man 2 - Whiplash en Justin Hammer
Iron Man 2 uit 2010 had een veel hogere plaats op deze lijst moeten verdienen, maar Marvel had andere ideeën. De Stark-familie zijn unieke boeiende karakters; Tony en zijn vader Howard zijn allebei sluwe industriëlen die gewetenloze tactieken gebruikten om zich een weg naar de top te banen. In Iron Man 2 staat dat Howard Stark Anton Vanko in de jaren zestig wegens spionage had laten uitzetten, maar er wordt geen bewijs geleverd van deze dubbelhartigheid.
Hoe dan ook, de zoon van Anton, Ivan (Mickey Rourke), verschijnt als een geest van haat en wraak tegen de Starks, en het is moeilijk te beweren dat, ondanks zijn gewelddadige daden, de jongere Vanko een legitieme klacht heeft tegen Iron Man, wiens vader enige eer voor het creëren van een wereldveranderende technologie, terwijl Vanko's eigen vader stierf in armoede in de sloppenwijken.
Helaas werden veel van Ivan Vanko's scènes van karakterontwikkeling, bedoeld om sympathie voor hem te wekken, gesneden door Marvel-executives die een meer eendimensionale schurk wilden dan de complexe en genuanceerde Vanko die Rourke aanvankelijk had getekend om te portretteren. Rourke was ontevreden over de veranderingen, riep Marvel op omdat ze zijn personage op de knieën hadden afgesneden en haalde uit naar regisseur Jon Favreau omdat hij niet opkwam voor zijn acteurs. Hij had ook gelijk; Iron Man 2 wordt vaak een mindere film genoemd dan zijn voorganger, en het gebrek aan karakterisering van Vanko wordt vaak genoemd als een grote zwakte. Of Justin Hammer van Sam Rockwell al dan niet een deel van het verschil maakt of de zaken alleen maar erger maakt, is aan de individuele kijker om te beslissen.
11 Ant-Man - Yellowjacket
Net als Iron Man ervoor, kenmerkt Ant-Man, als zijn schurk, een zakelijke gek met de ambitie om de wereldwijde wapenwedloop te domineren, die een meer technologisch geavanceerde versie van het kostuum van de held bestuurt. In dit geval speelt Corey Stoll (House of Cards, This is Where I Leave You) Darren Cross, die een opgevoerde versie van de Ant-Man-reeks ontwikkelt, de Yellowjacket.
Hoewel Cross waarschijnlijk altijd een eikel was, heeft zijn karakter iets tragisch; Hank Pym (Michael Douglas) zegt dat blootstelling aan de formule die de grootte verandert, iemand tot waanzin kan drijven. Dit is de reden waarom Hank, naast zijn leeftijd, het pak niet zelf wil aantrekken. Cross is gek geworden, en hij weet het niet eens. Hij doet vreselijke dingen (moord, omgaan met HYDRA) zonder zelfs maar te beseffen dat hij grenzen heeft overschreden waarvan hij nooit meer kan terugkeren. Hij kan niet worden gered; hij kan alleen worden neergezet als een hondsdolle beest.
10 The Incredible Hulk - Abomination
Misschien wel de meest onderschatte film in de MCU, The Incredible Hulk bevat Tim Roth als Emil Blonsky, die wordt gerekruteerd door generaal Ross (William Hurt, die zijn rol voor Captain America: Civil War) om Bruce Banner (Edward Norton) levend te vangen. Nadat hij overrompeld is en ontweken is door Banner's Hulk-vorm, krijgt Blonsky een bepaald serum, in een onvolmaakte versie van het WWII Super Soldier-serum, dat hem superkracht en behendigheid geeft, maar niet zonder bijwerkingen. Later dwingt Blonsky Samuel Sterns (Tim Blake Nelson) om hem het bloed van Bruce Banner te injecteren. De combinatie van de twee verbeteringen verandert Blonsky in The Abomination, een misvormd monster dat net zo krachtig is als The Hulk.
Blonsky is een interessant personage omdat hij de ultieme, onontkoombare angst van elk mens belichaamt: oud worden. Blonsky is te oud en uit vorm om te blijven vechten zoals hij wil, maar als een goede soldaat kan hij niets anders meer met zijn leven doen. Natuurlijk grijpt hij de kans aan om een Captain America-achtige supersoldaat te worden, maar dat blijkt niet genoeg te zijn om Blonsky's bloeddorst te bevredigen, en hij gaat uiteindelijk te ver, wordt Abomination en verliest zijn greep op zijn gezond verstand en menselijkheid.
Ondertussen plaagt de film dat Tim Blake Nelson zou terugkeren als The Leader in toekomstige films, maar we moeten het personage nog zien verschijnen … misschien in Phase 6?
9 Captain America: Civil War - Elkaar (en Zemo)
SPOILERS!
Misschien als reactie op beschuldigingen van Marvel's 'schurkenprobleem', plaatst Captain America: Civil War de grootste helden van de MCU het tegen elkaar op in een filosofische strijd over de vraag of superhelden morele verplichtingen hebben om elke strijd te voeren die ze kunnen, of dat ze verplicht moeten worden gesteld. aan overheidstoezicht. Captain America gelooft dat hij zich niet kan afwenden van een rechtvaardige strijd alleen omdat de Verenigde Naties dat zeggen. Ironisch genoeg is Tony Stark van mening dat de activiteit van superhelden moet worden gereguleerd.
Achter de schermen, die de vlammen van wantrouwen tussen onze helden aanwakkert, is Helmut Zemo. Nadat hij zijn familie heeft verloren tijdens de Slag om Sokovia, geeft hij misschien terecht The Avengers de schuld en manipuleert hij gebeurtenissen om onze helden met elkaar in conflict te brengen, met als hoogtepunt de onthulling dat Bucky, tijdens zijn tijd als The Winter Soldier, de ouders van Tony Stark vermoordde., die Stark in een woede-uitbarsting brengt en effectief een einde maakt aan The Avengers zoals we ze kennen.
Captain America laat Iron Man aan het einde een briefje achter waarin staat dat hij zal terugkeren wanneer hij nodig is, maar de vriendelijke dynamiek tussen de twee personages kan voor altijd verloren gaan.
8 Iron Man 3 - Aldrich Killian and The Mandarin (soort van)
De meest polariserende vermelding in de MCU is gemakkelijk Iron Man 3. Sommige fans zijn er dol op vanwege de slimme dialoog, de unieke personages, de verhaallijn van de spionagethriller en de inventieve actiescènes, terwijl een vocale minderheid van online haters er een hekel aan heeft omdat ze het niet eens waren met de film. uitbeelding van The Mandarin.
In een van de grootste plotwendingen ooit wordt onthuld dat Ben Kingsley's personage niet echt een terroristenleider is, maar een acteur die een rol speelt voor de echte slechterik, Aldrich Killian, gespeeld door Guy Pearce. De terreurgroep in Iron Man 3 is niet dezelfde Ten Rings als in de eerste Iron Man-film, en The Mandarin is niets anders dan nep, zodat Killian beide kanten kan spelen in de "War on Terror". Het is een provocerende verhaallijn en het feit dat mensen er drie jaar later nog steeds over vechten, is het bewijs dat Shane Black weet hoe hij een effectieve plotwending moet maken.
Ondertussen zijn de voetvolk van de film, Extremis-versterkte legerveteranen, de meest intimiderende handlangers in de MCU, waarbij hun ijskoude houding contrasteert met hun op vlammen gebaseerde krachten en Terminator-achtige vastberadenheid om Tony Stark en zijn bondgenoten te doden.
7 Avengers: Age of Ultron - Ultron
"Wij creëren wat we vrezen", zegt Ultron, verwijzend naar zijn eigen geboorte door toedoen van de gekke wetenschapper Tony Stark en zijn handlanger, Bruce Banner. Tony wilde een 'harnas over de hele wereld' creëren, een bewuste AI die de planeet zou beschermen tegen buitenaardse invasie, maar Ultron, het eindresultaat, leidde onmiddellijk af dat mensen, met onze eindeloze oorlogen en minachting voor de planeet waarop we live, zijn het grootste probleem met de aarde. Hij heeft geen ongelijk, maar wij bij Screen Rant kunnen geen plan goedkeuren dat oproept tot wereldwijde uitsterving.
James Spader is uitstekend als de genocidale robot, en het motion capture-werk is indrukwekkend genoeg dat Ultron in motion duidelijk herkenbaar is als Spader, zelfs als het personage niet spreekt. Ultron lijkt misschien in dezelfde geest te zitten als saaie genocidale schurken als Malakith en Ronan, maar Joss Whedon schrijft het personage met veel lagen subtekst. Avengers: Age of Ultron is een enorme film, met talloze personages en een groot aantal verhaallijnen. Het is een van die films waarvan de thema's duidelijker worden en sterker resoneren bij volgende bezichtigingen. Tot op zekere hoogte is het een zwakte dat de film niet in één keer volledig kan worden geconsumeerd, maar het is ook een van zijn grootste sterke punten.
6 Thor - Loki
Thor wordt vaak over het hoofd gezien in de MCU en zijn grootste schaal, wat jammer is, aangezien Kenneth Branagh's intrede in de canon van Marvel vol unieke personages, sterk acteerwerk en een enorm fantasierijk productieontwerp is; Hoe graag we ook genieten van de Game of Thrones-sfeer van The Dark World, we zullen altijd een zwak hebben voor de metaalachtige grandeur van deze film.
Thor is natuurlijk ook de film die het publiek kennis liet maken met Tom Hiddlestons versie van Loki, Thors jongere broer die in het geheim een Frost Giant is. Loki's personage is zo sterk als Ivan Vanko had moeten zijn in Iron Man 2, een slechterik die gekleineerd is en vergelding eist. Loki zou volkomen gerechtvaardigd zijn in zijn zaak als hij maar niet probeerde zijn eigen broer, zijn vroegere vrienden, te doden en het hele Frost Giant-ras te vernietigen.
Uiteindelijk weigert Loki gevangen te worden genomen en besluit hij in de uitgestrekte ruimte te vallen en voor alle eeuwigheid weg te zweven … of in ieder geval totdat hij terugkeert, met een nihilistische wraak, in The Avengers. Daarover straks meer.
5 Captain America: The First Avenger - The Red Skull en HYDRA
Fans hebben al geroepen dat Hugo Weaving terugkeert als Red Skull sinds hij voor het eerst het scherm oplichtte in Captain America: The First Avenger. Red Skull (Hugo Weaving) is een nazi die werd blootgesteld aan een onvolmaakte versie van het Super Soldier-serum van Dr. Erskine (Stanley Tucci). Hoewel het erin slaagde zijn kracht en behendigheid te vergroten, liet het hem ook misvormd achter, vandaar zijn demonische gezicht en toepasselijke naamgenoot. Nazi's zijn de ultieme historische schurken, dus Red Skull verdient natuurlijk zijn plek op deze lijst omdat hij zelfs voor Hitler te slecht is. HYDRA is in wezen een groep extremistische nazi's en Red Skull is hun Führer. Het is moeilijk om nog meer kwaad te krijgen dan dat.
Het uiteindelijke lot van Red Skull wordt dubbelzinnig gelaten, aangezien hij wordt verteerd door de Tesseract; is hij uiteengevallen of wordt hij naar een ander rijk getransporteerd? Hugo Weaving heeft zijn onwil geuit om terug te keren naar de rol van de ultieme nazi, maar het personage heeft zoveel potentieel, en Weaving heeft zo'n indrukwekkende aanwezigheid dat Red Skull op een gegeven moment gewoon terug moet naar de MCU.
4 Jessica Jones - Kilgrave
Marvels tweede Netflix Original-serie, Jessica Jones, was meer een psychologische thriller dan een superheldenshow. Het centrale conflict van de show was echter een van de meest persoonlijke gevechten tussen een superheld en hun schurk die we ooit hebben gezien: de strijd om het testament tussen Jessica Jones en haar aartsvijand Kilgrave - bij stripfans bekend als The Purple Man. David Tennant is ronduit gemeen als de slechterik, en Jessica's worsteling met hem is in wezen een ontsnapping uit een fysiek en emotioneel gewelddadige relatie. Hij werpt een lange schaduw waaruit het titelpersonage van Krysten Ritter moet worstelen om te ontsnappen. Zijn beangstigende kracht - zijn stem gebruiken om mensen naar zijn hand te zetten - wordt op de meest egoïstische en wrede manieren gebruikt die je je kunt voorstellen.
Jessica Jones is een verrassend gewelddadige serie, en sommigen zullen beweren dat het overgaat in slechte smaak met een deel van de meer grafische inhoud. Toch zorgt de donkere toon van de serie ervoor dat niemand veilig is; als Kilgrave op zoek is naar bloed, zoals hij vaak is, gaat er ergens iemand bloeden. Hoeveel we nog meer van deze gestoorde gek zullen zien, valt echter nog te bezien.
3 The Avengers - Loki
Toen Marvel's grootste helden eindelijk samenkwamen om The Avengers te vormen, was de dreiging waarmee ze werden geconfronteerd niemand minder dan Loki, die eerder was verslagen door zijn broer in Thor. Deze keer stond Loki echter aan het hoofd van een leger dat werd geleverd door een mysterieuze weldoener, een die The Avengers niet kende. Deze mysterieuze man werd later aan het publiek onthuld als Thanos, de ultieme dreiging die zeker de strijd zal aangaan met Captain America en zijn bedrijf in de komende Avengers: Infinity War.
Loki's tijd in de ruimte, waarvan de details nooit echt zijn onthuld, heeft hem veranderd; hij is bitterder, hatelijker en heeft zelfs nog minder respect voor het menselijk leven dan voorheen. Hij heeft een persoonlijke band met Thor en fungeert ook als een voorbode voor Thanos, waarmee hij het podium vormt voor het uiteindelijke echte debuut van de Mad Titan. Ondertussen doet Loki's leger niet veel anders dan dienen als kanonnenvoer voor The Avengers om er buitengewoon cool uit te zien terwijl ze hun kont schoppen tijdens de climaxstrijd, maar zijn vermogen om zijn staf te gebruiken om anderen te hersenspoelen (niet anders dan Kilgrave, nu we denken aan It) zet Avengers bondgenoten Hawkeye en Dr.Selvig tegen hun vrienden. Toch is hij niets dat The Hulk niet volledig met zijn blote handen kan vernietigen.
2 Daredevil - Kingpin
Vincent D'Onofrio is een geliefde personage-acteur, met een twist. Hij heeft geen specifiek karaktertype waarmee hij gespecialiseerd is; hij kan in zowat elke rol verdwijnen. In Daredevil speelt hij Wilson Fisk, de hoofdrolspeler van de georganiseerde misdaad in Hell's Kitchen, een meedogenloze man die New York City onder zijn ijzeren heerschappij wil brengen.
Netflix 'versie van Kingpin is niet zo komisch overgewicht als zijn tegenhanger in het stripboek, hoewel hij zeker zijn pakken vult met gravitas met een bovenlijf. Zijn stem is een dreunende kakofonie, zelfs als hij fluistert, en hij kan bij de minste provocatie ontploffen in moorddadige woede.
We herinneren ons allemaal die scène aan het begin van het eerste seizoen van Daredevil, waarin hij het hoofd van een Russische gangster in rode brij slaat door het herhaaldelijk met een autodeur dicht te slaan. Voor sommigen was die sequentie ofwel te brutaal gewelddadig, of gewoon te overdreven. Het joeg de kleine kinderen op zijn minst weg van de Netflix-kant van de MCU. Voor de rest van ons was het echter 100% trouw aan het personage en een teken dat de helden en schurken op straatniveau van de MCU zich in een heel andere ballpark van stripboekachtigheid bevonden dan hun broeders op het grote scherm.
1 Captain America: The Winter Soldier - The Winter Soldier en Alexander Pierce
Kan er iets in de MCU tippen aan het overweldigende gevoel van angst dat door het publiek stroomt elke keer dat The Winter Soldier opduikt in de tweede Captain America-solofilm? De gehersenspoelde supersoldaat is eigenlijk de beste vriend van Steve Rogers, Bucky, wat hem er niet van weerhoudt zijn voormalige vriend te vermoorden. Hoe goed Nu-Bucky ook een bonafide bedreiging is, hij is slechts een hulpmiddel, getraind en geconditioneerd voor moord door Hydra, die hem vermoedelijk heeft gestolen of gekocht uit de Sovjet-Unie. Het hoofd van Hydra blijkt niemand minder te zijn dan Alexander Pierce, een van de leiders van SHIELD, gespeeld door de grote Robert Redford.
Captain America: The Winter Soldier is een verhaal over tegenstrijdige ideologieën, over de verschillen tussen vrijheid en fascisme, en hoe machtige mensen miljoenen onschuldigen kunnen doden terwijl ze de verantwoordelijkheid ontlopen door te geloven dat ze een hoger doel dienen. Hoewel het een stripboekuniversum is met tachtig jaar oude supersoldaten en vliegende vliegdekschepen, is The Winter Soldier een geweldige film omdat de schurken angstaanjagend menselijk zijn en de conflicten relevant zijn voor onze eigen echte strijd tussen vrijheid en orde.
---
Woedend dat Loki niet numero uno was? Zijn we je favoriete MCU-slechterik gepasseerd? Laat het ons weten in de comments.