De langlopende, veelgeprezen en ongelooflijk geliefde sitcom Frasier werd geproduceerd vanwege de populariteit van het personage van Kelsey Grammer, Dr. Frasier Crane, op Cheers. Hoewel de show in naam van Frasier was, zouden veel fans je vertellen dat het echt toebehoorde aan het personage van Dr. Niles Crane. De jongere, veel paranoïde en onmogelijk geestige broer van Frasier werd tot absolute perfectie gespeeld door David Hyde Pierce.
Gedurende de hele serie is Niles onverschrokken neurotisch en tegelijk superieur. Zijn smaak voor de beste dingen in het leven is echt in strijd met - en overtreft vaak - zelfs die van Frasier. Hij wordt ook vrij sterk bepaald door zijn langdurige onbeantwoorde liefde voor Daphne Moon, de zorgverlener van zijn vader, evenals zijn mislukte, ongelooflijk giftige huwelijken met Maris en Mel. Ondanks zijn vele neurosen en persoonlijkheidskenmerken blijft Niles het meest consequent hilarische en hartverwarmende personage van de serie, waarbij hij enkele van de meest memorabele regels van de show overbrengt. Laten we terugblikken op een selectie van zijn beste quotes.
10 "Ik dacht dat ik alleen in mijn spelonkachtige appartement zou zitten terwijl ik heen en weer wiegde terwijl ik mijn knieën omhelsde."
Een van de meest bepalende aspecten van het personage van Niles is zijn voorliefde voor zelfspot boven dramatische humor. Hij is een psychiater, maar de serie schuwt niettemin nooit zijn eigen worsteling met angst, twijfel aan zichzelf en andere verschillende vormen van neurotisch compulsief gedrag. Bij de geringste aanwijzing dat er iets misgaat, is Niles altijd geneigd iets echt overdreven te verkondigen - wat, passend, in overeenstemming is met zijn voorliefde voor theater en opera.
Tijdens een van de vele slobberingen van hem en Maris wordt Niles gedwongen zijn jubileum alleen door te brengen en een baan te grijpen om op een seminar op een afgelegen cruise te spreken. Niets gaat natuurlijk zoals gepland. Maar om het avontuur te beginnen, verkondigt hij dat hij zijn jubileum zal besteden aan niets anders dan "alleen zitten (ting) in mijn holle appartement terwijl ik heen en weer wiegend terwijl ik mijn knieën omhels."
9 "Ik had vandaag een workshop met verlatingsangst en ik ben al twee keer een no-show geweest."
Het is niet alleen de geestelijke gezondheid van Niles waar de serie het leuk vindt om er nogal ironisch over te zijn. Tijdens de serie verwijst Niles vaak naar zijn vele eigenaardige steungroepen en seminars, wat natuurlijk leidt tot een nogal droge, geestige opmerking over het onderwerp van de specifieke groep waarvoor hij te laat is, die hij helemaal heeft gemist of die hij gemakkelijk wil uitbuiten.
Een van de vele groepen die deze behandeling krijgt, is wat Niles beschrijft als zijn workshop verlatingsangst. Wat zou dan ooit een geschikte snarky woordspeling kunnen opleveren? Niles laten toegeven dat hij een no-show is geweest voor een groep die bestaat uit mensen die bang zijn dat iemand een no-show in hun leven zal zijn.
8 "Ik zou graag gaan, maar ik heb mijn dwangmatige bestedingsseminarie en ik hoop de rest van deze loten uit te laden."
Nog een andere steungroep van Niles die de nogal onprofessionele - maar onmiskenbaar hilarische - behandeling krijgt, is zijn seminar voor mensen met dwangmatige uitgaven. Wanneer Niles wordt opgezadeld met het verkopen van loten voor een nogal niet benijdenswaardige prijs - een van Maris 'operavrienden zal de winnaar een serenade brengen met "The Ride of the Valkyries" - doet hij er alles aan om te proberen de overgebleven tickets te lossen.
Hoewel het hem lukt om Frasier enkele kaartjes te laten kopen, moet hij er toch veel, veel meer namens Maris verkopen. Dit leidt natuurlijk tot de akelige opmerking dat hij hoopt "de rest van deze loterijen uit te laden" zodra hij de dwangmatige spenders ontmoet.
7 "Ik geef een seminarie over meerdere persoonlijkheidsstoornissen en het duurt een eeuwigheid om de naamkaartjes in te vullen."
Alsof die eerste twee voorbeelden nog niet genoeg waren om je eraan te herinneren hoe bijtend de humor van Niles van tijd tot tijd kan zijn, hebben we nog een ander voorbeeld van zijn door de patiënt geïnspireerde humor voor je. Het zijn niet alleen dwangmatige spenders en mensen met verlatingsproblemen waar Niles de draak mee steekt. Individuen bij wie de diagnose meerdere persoonlijkheden is gesteld, zijn ook een andere subset van Niles 'praktijk als therapeut, en ze zijn ook niet immuun voor zijn sneaky opmerkingen.
In de aflevering "Oops" van het eerste seizoen verontschuldigt Niles zichzelf van tijd doorbrengen met Frasier en zijn KACL-collega's door te zien dat hij echt haast heeft om aan zijn volgende werkverplichting te beginnen. En natuurlijk de enige mogelijke verklaring waarom de groep met meerdere persoonlijkheden zoveel tijd zou kunnen kosten? Het kost hem zo veel tijd om al hun naamlabels uit te schrijven. Ba dum tss.
6 "Wat doe je de rest van je leven?"
"Ik zou hebben gezegd: 'Is deze stoel bezet?' En je zou hebben gezegd: 'Nee.' Je zou hebben gezegd: 'Mijn naam is Daphne.' En ik zou hebben gezegd: 'Mijn naam is Niles.' En dan zou ik hebben gezegd: 'Wat doe je de rest van je leven?' 'Zoals we al hebben gezien, is de humor van Niles ongeëvenaard in termen van scherpzinnigheid. Maar wat we nog niet echt hebben onderzocht, is hoe heerlijk charmant, ongelooflijk emotioneel en diep romantisch de jongere Crane-broer kan zijn, wanneer hij wil zijn. Gedurende een groot deel van de serie is de relatie tussen Niles en Daphne platonisch, des te moeilijker gemaakt door Niles 'intense verlangen naar haar.
Een van de meest emotionele momenten van de serie komt in de aflevering "Mixed Doubles" van het vierde seizoen. Terwijl ze in dezelfde singlesbar zitten, denken Daphne en Niles na over hoe hun leven had kunnen veranderen als ze elkaar daar hadden ontmoet, in plaats van hun recente exen. Wat volgt is een echt hartverscheurende, emotioneel ingetogen uitwisseling die iedereen in tranen zou achterlaten.
5 "Kan me niet schelen! Niles moet het hebben!"
Het huwelijk van Niles en Maris wordt nooit als gezond afgeschilderd. Afgezien van haar duidelijk controlerende neigingen, haar weigering om enig deel van het leven en de familie van Niles te accepteren waarbij haar niet betrokken is, en de manier waarop de serie haar beschrijft als in feite de tweede komst van Cruella de Vil, wordt hun huwelijk nooit getoond op een gelukkig punt. En toch leidt hun disfunctionele dynamiek nog steeds tot enkele van de meest hilarische momenten uit de serie.
Tijdens weer een van hun periodes van conflict met elkaar, wordt een seksueel gefrustreerde Niles tot de rand van bijna krankzinnigheid gedreven, als gevolg van Frasiers aandringen dat hij afziet van enige van Maris 'eisen. Maar uiteindelijk is Niles maar zo sterk, omdat hij dronken op pad gaat om zich te verzoenen met zijn vrouw, want "Niles moet het hebben!"
4 "Het gaat goed nu. Raak me niet aan."
Gezien de hoeveelheid geestelijke gezondheidsproblemen die Niles in de serie heeft behandeld, zowel die van hemzelf als die van zijn vele patiënten, was het eigenlijk slechts een kwestie van tijd voordat de arme man eindelijk knapte. Dat het duurde tot het laatste seizoen van de serie en dat zijn ex-vrouw Maris werd beschuldigd van moord, is op zich al indrukwekkend. Maar het plot des te hilarischer maken is precies hoe - en waar - Niles uiteindelijk de meltdown lijdt om een einde te maken aan alle meltdowns.
In Cafe Nervosa krijgt Niles te horen dat de coffeeshop geen rietjes meer heeft - dus hebben ze net de laatste druppel opgegeven. Meteen daarna snauwt Niles en begint zich uit te kleden totdat hij helemaal naakt is en in het café zit alsof er niets is gebeurd. Bij het lezen van de krant wordt Niles op de een of andere manier voorzichtig door Frasier uitgepraat, maar niet voordat hij onderweg een paar iconische grapjes krijgt.
3 "Ik word high van reefer!"
Hoezeer Niles Crane zich ook wel eens een man van impulsief en grillig gedrag mag voorstellen, de onthulling later in de serie dat hij als tiener nooit een wilde streak heeft gehad, komt niet bepaald als een verrassing. Wat het echter doet, is een echte uitdaging voor het personage van Niles, die vervolgens - nogal impulsief - besluit dat hij voor de eerste keer marihuana gaat proberen.
De aflevering "High Holidays" van seizoen elf beschrijft de mislukte pogingen van Niles om voor de eerste keer high te worden, en wat er gebeurt als zijn vader, Martin, in plaats daarvan high wordt. Gedurende de hele aflevering is Niles ongelooflijk trots op zijn gebruik van 'hip' jargon om te beschrijven dat hij high wordt. Maar geen moment in de aflevering is hilarischer voor zijn karakter dan wanneer hij trots zijn intentie verkondigt om "high on reefer" te worden, midden in Cafe Nervosa.
2 "Waag het niet om me irrationeel te noemen! Je weet dat dat me gek maakt!"
Niles Crane is niet bepaald de meest rationele mensen ter wereld. Maar als je hem het idee zelfs maar durft te suggereren, betreed je waarschijnlijk gevaarlijk terrein. Niles blijkt door de serie vatbaar te zijn voor woede-uitbarstingen en uitbarstingen van histrionics. Hij staat ook bekend als ongelooflijk jaloers en beschermend tegenover Daphne, zelfs lang voordat ze samen zijn. En in het geval van een bepaalde uitbarsting van seizoen één, zelfs lang, lang, lang voordat ze samen zijn.
Wanneer Frasier Niles vertelt dat Daphne uitgegaan is met iemand die hij niet goedkeurt, probeert Niles snel in actie te komen voor de witte ridder en zweert hij haar te redden van de onbetamelijke date. Maar als Frasier Niles probeert neer te halen door erop te wijzen hoe irrationeel hij is … nou, de rest is geschiedenis.
1 "Ik merk dat ik aan je denk. Het houdt niet op."
'Toen ik bij Maris was, of bij Mel, merkte ik dat ik aan je dacht. Tijdens mijn dag, of zelfs als ik in een sessie zat, merkte ik dat ik aan je dacht. Nu zijn we samen. Ik merk dat ik aan je denken. Het zal niet stoppen. " De relatie tussen Niles en Daphne wordt bepaald door een slechte timing en gemiste kansen voor meer dan tweederde van de reeks. Tegen de tijd dat ze eindelijk bij elkaar zijn, is Niles twee keer getrouwd en twee keer gescheiden, en Daphne is bijna ook met de verkeerde man getrouwd. Het is dus niet meer dan normaal dat Daphne zich afvraagt of het niet mogelijk is dat hun relatie, ooit ongrijpbaar en onmogelijk, uiteindelijk de vonk zou verliezen die ze ooit hadden gemaakt.
Maar Niles, altijd romantisch en bedreven in het troosten, sust alle twijfels met een van de meest romantische toespraken van de serie. Voor Niles is het altijd Daphne geweest en zal dat altijd blijven. Ze is altijd de enige vrouw geweest aan wie hij ooit heeft gedacht - en dat zal nooit veranderen.