Alan Menken was een van de oorspronkelijke componisten van de geanimeerde film Beauty and the Beast uit 1991. Zijn werk aan de film leverde hem twee Oscars op: een voor Best Score en een voor Best Song. Hij keerde terug om de live-action Beauty and the Beast-remake te scoren en schreef vier nieuwe nummers voor deze productie van de film.
Screen Rant sprak met Menken op de persdag, waar we bespraken hoe zijn benadering van live-action materiaal anders was dan het geanimeerde materiaal, hoe hij ervoor koos om zijn liedjes uit het originele Beauty and the Beast en zijn toekomstige Disney-projecten opnieuw te bezoeken.
Allereerst wil ik zeggen dat dit Disney is die dromen laat uitkomen. Ik kan dit niet geloven. Het is geweldig. De eerste vraag die ik had: je hebt een lange geschiedenis met Disney. Hoe benader je live-action materiaal en vergelijk je het met geanimeerd?
Alan Menken: Of het nu geanimeerd is, of het live-actie is, of het Broadway is, of het televisie is, een musical is een musical is een musical. Dus je benadert de nummers vrijwel op dezelfde manier. Het verschil kan zijn dat je in een film een close-up hebt. Op het podium niet. Er staan dus meer nummers op het podium omdat de nummers een beetje van dichtbij zijn.
Interessant. Welk nummer van Beauty and the Beast wilde je opnieuw bezoeken om naar een live-actiefilm te gaan? Ik weet dat Gaston meer teksten had die ik hierin voel.
Alan Menken: Ja. We hadden songteksten van Howard Ashman die we niet voor de animaties gebruikten omdat ze een beetje gespannen waren. Maar zo grappig en zo briljant. En dus waren we in staat om wat toe te voegen aan de Broadway en we waren in staat om meer, veel meer toe te voegen aan de versie in de film. We deden hetzelfde met de Belle en het Beest aan het einde, waar we een verloren vers van Belle en het Beest hadden en we konden dat aan het einde toevoegen.
Werkelijk?
Alan Menken: Ja. Het enige grote couplet dat Emma Thompson zingt. Weet je: “Hongersnood verandert in feest. Niets anders te zeggen. Schoonheid en het beest."
Dat is geweldig. Weet je, ik weet dat je volgende project The Little Mermaid wordt.
Alan Menken: Het zou de volgende kunnen zijn. Het komt eraan. Het is misschien niet de volgende, want op dit moment zijn Lin-Manuel Miranda en onze producer van Beauty in Londen bezig met de film Mary Poppins. Aladdin komt vermoedelijk ook mee. Dus we zullen zien.
Wauw. Wat kun je me vertellen over een van die films?
Alan Menken: Ik kan je niet veel vertellen. Waar ik nu ben met die films, is waar ik was met Beauty and the Beast, laten we zeggen, vijf jaar geleden.
Oh wow.
Alan Menken: Weet je, ik wist niets. Ik ben opgewonden over het vooruitzicht om die te gaan doen, maar ik weet ook niet wat de nieuwe aanpak gaat worden. Ik weet dat er misschien ideeën zijn voor nieuwe songmomenten. Maar ik heb elkaar nog niet eens ontmoet
.in één geval hebben we een regisseur die ik niet heb ontmoet. In het andere geval hebben we niet eens een regisseur. Dus het is vroeg.
Interessant. Weet je, we hebben hier een piano.
Alan Menken: Oh!
En jij bent een muzikaal genie. En jij zorgde voor de soundtrack voor mijn jeugd.
Alan Menken: Wat zou je willen horen?
Weet je wat? Iets. Alles wat je wilt spelen.
Alan Menken: From Beauty?
Van schoonheid.
Alan Menken: From Beauty! Hoe zit het met we doen (
)?
(begint piano te spelen)
Niemand is zo glad als Gaston / Niemand is zo vlug als Gaston / Niemand is zo dik als Gaston / Want er is geen man in de stad half zo mannelijk / Perfect, een puur toonbeeld! / Je kunt het elke Tom, Dick of Stanley vragen / En zij Ik zal je vertellen op wiens team ze het liefst zitten / Niemand is zoals Gaston / Een koningspin zoals Gaston / Niemand heeft een deining in zijn kin zoals Gaston / Als een exemplaar, ja, ik ben intimiderend! / Mijn wat een vent, die Gaston!
Man, dat is geweldig. Dat is zo geweldig. Een laatste vraag die ik voor je heb. Ik moet je dit vragen voordat ik ga. Je hebt Sausage Party gedaan.
Alan Menken: Ja, dat deed ik.
Hoe bevrijdend was het om een film met een R-rating te maken?
Alan Menken: Nou, in zekere zin was het bevrijdend. In een ander opzicht was het hard werken, want Seth en Evan en de jongens bleven maar doorgaan: “Oh, wacht. Wacht! Wacht! Kunnen we er een polka in doen? Oh wacht! Wacht! Wacht! Kunnen we een mars inzetten? Oh wacht! Wacht! Wacht! Kunnen we(
)? " Ik bedoel, ik heb waarschijnlijk meer versies van dat nummer geschreven dan van welk nummer dan ook in mijn leven.
Wauw. Werkelijk?
Alan Menken: Oh, ja.
Dat is geweldig. Dat is ongelooflijk.
Alan Menken: Ja.
Nou, ik hou van al je werk. En nogmaals hartelijk dank voor alles. Je bent echt een legende.
Alan Menken: Graag gedaan.