Actie blijft het dominante genre van blockbusterfilms, of het nu door de lens is van superheldenfranchises met een groot budget of slankere, op gevechten gerichte retro-inspanningen die stilletjes een heropleving hebben doorgemaakt dankzij de verrassende successen van films als John Wick. Er was een tijd dat het leiden van een bloedstollende actie-franchise zonder beperkingen een ster kon worden. Tegenwoordig is het genre meer gericht op grote namen dan op A-List-acteurs, met de mogelijke uitzondering van Tom Cruise en zijn eeuwig succesvolle Mission Impossible-serie. Dat kan aan het veranderen zijn met mensen als Keanu Reeves's carrièrenaissance met John Wick, en nu zet Charlize Theron haar overstap naar de moderne actieheldin voort met Atomic Blonde.
Geregisseerd door David Leitch, de stuntcoördinator achter de John Wick-franchise (die binnenkort het vervolg op Deadpool gaat regisseren), speelt Atomic Blonde Theron als een MI6-agent in Berlijn, net voor het instorten van de muur, op een missie om een lijst te vinden van dubbelagenten die naar het Westen worden gesmokkeld. Na in maart in première te gaan op een enthousiaste reactie in South by Southwest, opende de film deze week overwegend positieve recensies en een respectabele bruto eerste week. Hoewel critici van mening verschillen over de sterke en zwakke punten van de film - de neonstijl en de score uit de jaren 80 zijn goed ontvangen, terwijl het plotten als een teleurstelling werd beschouwd - is er bijna universele bijval voor Therons optreden. De actrice is gevierd vanwege haar toewijding aan de rol,waaronder het zelf doen van veel van het stuntwerk en het signaleren van de geboorte van een nieuw soort heldin op het scherm, iets van een brozer en cynischer zusje van Wonder Woman. Actiefilms met vrouwelijke hoofdrolspelers zijn niet nieuw, maar ze zijn beslist een zeldzamer beest dan hun mannelijke tegenhangers. Het is ongebruikelijk om een film als deze te zien met als kop een grote vrouwelijke ster - een Academy Award-winnaar niet minder - die een grotere verschuiving in het genre zou kunnen signaleren. Theron leidt die aanval en is goed op weg om een van de bepalende actiesterren van onze generatie te worden.Het is ongebruikelijk om een film als deze te zien met als kop een grote vrouwelijke ster - een Academy Award-winnaar niet minder - dat zou kunnen duiden op een grotere verschuiving in het genre. Theron leidt die aanval en is goed op weg om een van de bepalende actiesterren van onze generatie te worden.Het is ongebruikelijk om een film als deze te zien met als kop een grote vrouwelijke ster - een Academy Award-winnaar niet minder - dat zou kunnen duiden op een grotere verschuiving in het genre. Theron leidt die aanval en is goed op weg om een van de bepalende actiesterren van onze generatie te worden.
Voor degenen onder ons die Therons carrière door de jaren heen hebben gevolgd, was haar verschuiving naar een grote actieheldin een verrassing. Na als model te hebben gewerkt, maakte Theron haar grote debuut in 2 Days in the Valley voordat ze een reeks ondersteunende rollen vertrok in films zoals The Devil's Advocate en The Astronaut's Wife, voornamelijk in de rol van vrouw en vriendin. Het meeste van haar werk werd niet bijzonder geprezen, en het leverde ook niet veel op aan de kassa, maar Theron werd in de pers een opvallend sekssymbool. Ze gaf later toe dat veronderstellingen over haar acteervaardigheden vanwege haar schoonheid veel mensen ervan weerhielden haar in te huren voor meer substantiële rollen. Dat veranderde toen Patty Jenkins, de regisseur van Wonder Woman, haar speelfilmdebuut maakte met Monster, een biopic van de beruchte seriemoordenaar Aileen Wuornos. De rol veranderde Theron 'haar leven en carrière, waarbij ze haar de Oscar voor beste actrice in de wacht sleepte en universeel positieve recensies kreeg voor haar transformatieve optreden, waarin ze aankwam en protheses droeg om beter bij Wuornos 'uiterlijk te passen.
Daarna maakte Theron haar eerste sprong in het actiegenre met Aeon Flux, een bewerking van de cult-sci-fi-animatie van MTV, geregisseerd door Karyn Kusama. Theron zette zich in voor de rol door hard te trainen en veel van haar eigen stunts uit te voeren, wat resulteerde in een nekblessure waardoor ze vijf dagen in het ziekenhuis moest blijven, gevolgd door zes weken slopende fysiotherapie. Tegenwoordig wordt Aeon Flux niet met veel genegenheid herinnerd. Kusama uitte zijn teleurstelling over het eindresultaat nadat de studio de film zwaar opnieuw had gemonteerd zonder haar tussenkomst, en het budget van $ 65 miljoen niet kon worden terugverdiend. Ondanks zijn overvloed aan gebreken, valt er echter veel te genieten in Aeon Flux, en de uitvoering van Theron is er een van. Ze heeft de behendige lichamelijkheid voor de hoofdrol en straalt overal een stalen koelte uit die niet anders is dan een Bond-girl of zelfs Bond zelf.
Pagina 2: De comeback
1 2