Disney's sci-fi / fantasy-epos John Carter opent dit weekend in de bioscoop. Gebaseerd op de sciencefiction-serie van Edgar Rice Burroughs die meerdere genres en blijvende eigenschappen zoals Superman, Star Wars en uiteindelijk zelfs Avatar beïnvloedde, volgt John Carter het verhaal van een verbitterde burgeroorlogveteraan die een onwaarschijnlijke reis naar Barsoom maakt. (Mars) waar de lieftallige en woeste prinses Dejah Thoris (Lynn Collins) en de krijger Tars Tarkas (Willem Dafoe) hem willen inschakelen om te vechten in een brutaal planetair conflict.
We hadden de kans om met de filmster Taylor Kitsch (Friday Night Lights, het aanstaande slagschip) op de John Carter-junket in het prachtige Comfort, AZ te praten over de gevechtstraining en de fysieke en emotionele marathon die John Carter was, evenals mogelijke sequels.
Screen Rant: Een van de elementen die opvalt in de film is het stuntwerk. Er zijn een aantal echt leuke momenten die draaien om de verwaandheid dat je minder gebonden bent door de zwaartekracht op Mars. Kun je iets vertellen over de fysieke training die je voor de film moest doen?
Taylor Kitsch: "Veel zwaardtraining. Ik had een man die Austin binnenkwam terwijl ik het vierde seizoen van 'Friday Night Lights' afrondde. Daarna was het gewoon een dieet van een ongelooflijk saai dieet gedurende elf maanden. Vier maanden ervoor en zeven tijdens het fotograferen. En dan draadtraining. De hele kreng. En dan, natuurlijk, de standaard gymtrainingen om tot die bepaalde esthetiek te komen. Het was meer een marathon, en daarom was het zo moeilijk. Om het zo lang te doen, kost je veel van je. En bovendien, zes dagen per week filmen en aantoonbaar in elke scène van de film zijn, kostte het veel om het vol te houden. Dat was het moeilijkste deel."
SR: Toen Edgar Rice Burroughs voor het eerst A Princess of Mars (de eerste in de Barsoom-serie) publiceerde in 1917, was het vijftig jaar na de Amerikaanse Burgeroorlog. Genoeg tijd om wat vers in het geheugen te liggen, maar ook met voldoende afstand om objectiever te zijn. Door zijn karakter, John Carter, midden in de burgeroorlog op Mars te plaatsen, kreeg hij de vrijheid om parallellen te maken met wat hier in de Verenigde Staten was gebeurd en om commentaar te geven op oorlog in het algemeen. Met de film die bijna honderd jaar later uitkomt, waar heb je het gevoel naar toe te linken in onze hedendaagse wereld?
SR: Een van de dingen die ik interessant vond aan de reis van je personage, was dat je begint met te weigeren te vechten. Je weigert een partij te zijn bij de doelen van een leger na wat je hebt geleden in de burgeroorlog. Maar dan krijg je in de loop van je tijd op Mars het gevoel dat iemand een standpunt moet innemen, zelfs als dat betekent dat je oorlog gaat voeren.
TK: "Ik denk dat het een standpunt innam, maar, ik bedoel, ik denk dat het meer was voor de liefde van zijn leven. Ik denk dat het meer voor haar was en dat doel weer te vinden. (In de burgeroorlog) betaalde hij de ultieme prijs voor het proberen om het juiste te doen en te vertrekken, oorlog te voeren, om zijn gezin te beschermen. Door dat te doen, verloor hij hen. En hij droeg die schuld met zich mee. Daarom wilde hij niet opnieuw aangaan. En dan, natuurlijk, een vrouw (prinses Dejah Thoris) komt in zijn leven en doet dat licht weer aan, wat volgens mij alleen een vrouw hem op dat moment had kunnen aandoen."
SR: Je hebt een paar intens emotionele scènes in flashbacks naar de familie die John Carter verloor in de burgeroorlog. Kun je vertellen hoe het was om die te schieten?
SR: Je hebt gesproken over het willen spelen van verschillende personages, films en genres. Ben je contractueel verplicht om sequels te maken voor 'John Carter' en 'Battleship?'
TK: "Ja. Ik heb me aangemeld voor drie voor beide."
SR: En praten ze daar al met je over?
TK: "Ik zal er niet naar luisteren. Ik hoor dingen. Je raakt er zo opgewonden over. Alleen omdat ik er zoveel om geef, en ik zou het graag nog een keer willen doen met (Andrew) Stanton, de directeur van 'John Carter, 'en Pete (Berg) de directeur van' Battleship '. Ik heb nog niet veel gehoord over 'Battleship'. Ik hoor veel over 'John Carter' op een goede manier, dus we zullen zien. Het was gewoon een geweldige set. En we zijn een familie. Dat zijn we echt. En het is zeldzaam in dit bedrijf om één partner te hebben van een baan, laat staan om er een gezin in te stichten. Dus ja. Ik zou het graag willen. '
Blijf op de hoogte voor voortdurende John Carter-verslaggeving en meer van ons gesprek met Kitsch over Battleship, buiten het Tinseltown-drama en zijn aanstaande Oliver Stone-film, Savages.
-
John Carter opent aanstaande vrijdag 9 maart in de bioscoop.
Volg mij op twitter @jrothc.