Ben Affleck had veel plezier met het spelen van een traditionele versie van Batman in Justice League. De acteur maakte zijn debuut als de Caped Crusader in Zack Snyder's Batman V Superman: Dawn of Justice in 2016 en hij hernam kort dat jaar zijn rol in David Ayer's Suicide Squad. En hoewel sommigen Afflecks versie van de superheld beschouwen als de beste live-action-iteratie tot nu toe, is het redelijk om te zeggen dat zijn uitbeelding, hoewel in sommige gevallen komisch accuraat, beslist minder traditioneel was dan eerdere aanpassingen.
In Batman V Superman was de Gotham-superheld op zijn laagste niveau sinds de dood van zijn ouders - vooral nadat hij Jason Todd, de tweede Robin, aan de Joker (en Harley Quinn) had verloren - en hij gedroeg zich niet langer als de superheld en ook niet als de inspiratiebron. dat hij bedoeld was te zijn. Maar nadat hij Superman, zijn vermeende vijand, had gezien, offerde hij zichzelf op om niet alleen Batman en Wonder Woman te redden, maar ook de rest van de stad (en misschien wel de wereld). Batman had een hernieuwd vertrouwen in de mensheid, wat blijkt uit zijn citaat aan Diana Prince (Gal. Gadot): "Mannen zijn nog steeds goed." En Affleck heeft die meer traditionele kant van de Dark Knight in Justice League leren kennen.
Verwant: Kevin Conroy over waarom Batman niet doodt
Op de Justice League-persconferentie in Londen vroeg Rob Keyes van Screen Rant aan Affleck hoe ironisch het is om van het vechten tegen een superkrachtig wezen (Superman) over te gaan tot het vormen van een team dat bijna volledig uit superkrachtige wezens bestaat (de Justice League) en samen te werken. hen om de wereld te redden.
"Nou, je brengt een interessant punt naar voren. Batman, die van nature niet per se asociaal is, maar (vrijwel) een eenling, en in deze film wordt hij de rol op zich genomen om niet alleen met mensen te moeten werken, maar ze ook samen en overtuig ze om binnen te komen en te proberen een soort gel te zijn met Wonder Woman om al die gemeenschapsinspanningen bij elkaar te houden en dat was echt heel interessant om te spelen voor mij, en het brengt ons ook naar een meer traditionele versie van Batman in de Justice League-strips en zijn rol in de Justice League versus de minder traditionele versie in Batman v Superman, waar hij verblind was door woede en Superman wilde opnemen. Dus het was erg leuk voor mij, ik kreeg ook een soort droge humor hebben, ik moest Ezra (Miller) uitspelen, wat erg leuk was omdat hij 'Het is zo grappig en Bruce staat altijd op de rand van ergernis. Het was zeker leuk om wat andere kleuren te laten zien."
Het overkoepelende thema van Justice League en de marketingcampagne tot nu toe draaide om het familieaspect van het team en hoe ze Steppenwolf en zijn leger van Pardemons alleen kunnen verslaan als ze samenwerken. Dat druist in tegen de fundamentele aard van Batman, aangezien hij de neiging heeft om zonder back-up te werken - afgezien van uitzonderingen op keuzes en in bepaalde situaties - en buiten de grenzen van hoe superhelden traditioneel het publiek dienen. En het zien van Batman die de kinderlijke persoonlijkheid van de Flash speelt, is iets dat al goed resoneert bij het publiek.
Justice League belooft de traditionele versie van Batman te leveren die het publiek kent en liefheeft, terwijl het ook een wedergeboorte biedt voor Superman, die ook is afgeweken van wat stripboekfans (en vooral fans van Christopher Reeves 'Superman) als niet-traditioneel beschouwen.