Toen Tiffany Haddish samen met Andy Serkis de genomineerden voor het Adapted Screenplay voor de 90e Academy Awards aankondigde, sprak ze één naam die overal door stripliefhebbers rimpelde: Logan. Losjes gebaseerd op een cocktail van originele verhalen, waaronder Old Man Logan van Mark Millar en de X-23-serie van Craig Kyle, is James Mangold's Logan een game-wisselaar voor superhelden en strips, en wordt de allereerste film gebaseerd op een superheld die verdien een nominatie voor scenarioschrijven.
Dat gezegd hebbende, in het genomineerde gezelschap van films als Call Me by Your Name en Molly's Game, is de collectieve angst in nerd-kringen overal voelbaar en begrijpelijk. Heeft een film over een man met metalen klauwen echt een kans bij de Academy Awards?
Kortom, ja.
Logan's Oscar-wedstrijd: geanalyseerd
Wanneer je Logan opstapelt tegen zijn mede-genomineerden, lijkt het alsof de jongen als laatste is gekozen voor trefbal. Molly's Game is geschreven door Aaron Sorkin, niet alleen een Academy-favoriet, maar ook een Oscar-winnaar. Dit is zijn derde nominatie in minder dan een decennium, nadat hij in 2011 won voor The Social Network, dus om tegen hem te wedden lijkt misschien een groentje - totdat je bedenkt hoe over het hoofd gezien Molly's Game is gedurende het hele prijzenseizoen. Commercieel gezien is het teleurstellend, met box office-nummers die momenteel op een middelmatige $ 24 miljoen liggen; en in termen van resonantie met het publiek, voelt het het minst emotioneel boeiend gezien het sociale klimaat.
Over in de tas gesproken, The Disaster Artist debuteerde als een vroege Oscar-favoriet na zijn festivalrun. Tussen de cultstatus van The Room, het feit dat het een achterbakse liefdesbrief aan Hollywood is en de transformerende dubbele taak van James Franco als zowel acteur als regisseur, is dit het soort film dat met nominaties had kunnen worden overspoeld. Helaas is Franco juist de reden dat de winkansen van deze film zijn afgenomen. Eerder in januari, net voor de uiterste deadline voor inzendingen voor Oscar-genomineerden, werd Franco beschuldigd van seksuele intimidatie door verschillende vrouwen. De beschuldigingen zijn noch bewezen noch weerlegd, maar na de grijze wolk die nog steeds opdoemt boven La La Land na de vloed van beschuldigingen van seksueel geweld tussen mensen als Harvey Weinstein en Kevin Spacey,Naast de # MeToo-beweging die een cruciale rol speelt als de thematische ruggengraat van dit jaar, zou het slecht zijn om een film als The Disaster Artist te belonen, waardoor Logan overigens veel meer de overhand krijgt op de Oscar-avond.
Nu zijn we aan de beurt bij de twee andere concurrenten, en zoals het lot het zou willen, kunnen beide de adamantium-kogel tegen het hoofd zijn in termen van het overhalen van Logans kans om te winnen. De ene is Mudbound, de Netflix Original-gedraaide-meerdere-Oscar-genomineerde, en de andere is een film die in deze categorie als ronduit onverslaanbaar wordt beschouwd - Call Me by Your Name. Beiden zijn kritische lievelingen met respectabele verhalen achter de schermen (Dee Rees is de eerste zwarte vrouw ooit die is genomineerd in de categorie Aangepast scenario en James Ivory is niet alleen de oudste Oscar-genomineerde, maar ook een Oscar-favoriet, nadat hij drie andere keren - om te regisseren, maar toch).
Het zijn echter juist deze sterke punten die de reden kunnen zijn dat ze verliezen. Ervan uitgaande dat Netflix all-in gaat op de Mudbound-promo, lopen deze koplopers het risico elkaar te annuleren bij stemmen, ze op te splitsen in een verlies en uiteindelijk de overwinning over te dragen aan Scott Frank, James Mangold, Michael Gray voor Logan. Het is zeker een kleine gok, maar er zijn vreemdere en meer onverwachte dingen gebeurd (zie: Driving Miss Daisy in 1989).
Dus, waarom verdient Logan het om de Oscar te winnen?
Dus, ervan uitgaande dat de kaarten in het voordeel van Logan vallen, is dit dan eigenlijk het soort film dat zelfs een Oscar voor aangepast scenario verdient? Laten we de lange levensduur van het personage en misschien wel verdiende erkenning terzijde schuiven, laten we de genomineerden eerlijk recht doen door deze film alleen te beoordelen op indrukwekkende verdiensten in het vertellen van verhalen.
Dit script gaat meteen over subversie. Het zet niet alleen standaard beats van superheldenfilms op hun kop, maar werpt ze volledig af, waardoor het genre verandert in een soort nihilistische hybride familiedrama / roadmovie. Vanaf het allereerste begin wordt de onrustige, maar uiteindelijk heldhaftige Logan als een gewelddadige, gebroken oorlogsheld aan het einde van zijn touwen getrokken. Er zit nog steeds goed in hem, maar in geen geval in traditionele zin. Hij is een van de twee verzorgers van zijn oude mentor, professor X, en zijn geven komt meer voort uit een levensschuld dan een aangeboren verlangen om te helpen. Het is niet gemakkelijk om naar een personage te kijken dat het publiek is gaan aanbidden, niet alleen verslagen, maar ook zo rauw uitgekleed dat het alle waarden, fatsoen of bereidheid om te leven die hij eerder had gehad, blokkeerde. Wat meer is, is dat deze film niet 'Doe niet de moeite om de mal te volgen die in eerdere X-Men-films was ingesteld, en de serie verschoof van een traditionele structuur voor misdaadbestrijding in drie bedrijven naar een intieme analyse van verslaving, eigenwaarde en familie.
Logan stelt de vraag: wat gebeurt er als helden oud worden? Het speelt met dat al lang bestaande idee dat je je helden nooit zou moeten ontmoeten. Het heeft een amusante meta-greep op het verleden. Het verheft de vertrouwde wereld van superhelden die we allemaal hebben leren kennen en verwachten, en bevredigt Logan's laatste en meest tastbare personageboog. Verwijder de superkrachten, en dit verhaal over mislukking en verlossing bijt nog steeds net zo hard. Het is ook zo dat het zo drastisch verschuiven van de toon in zo'n berekenbaar genre de grootste kenmerken ervan onderstreept.
William Faulkner schreef ooit: "Schriftelijk moet je al je lievelingen doden" en in Logan is dat precies wat Mangold en zijn co-schrijvers deden (niet alleen in letterlijke zin met de personages, maar ook in de verhaalstructuur). Om die reden (maar niet alleen om die reden) heeft Logan de erkenning verdiend die het heeft ontvangen en verdient het een kans om te winnen, al was het maar om een soort vertegenwoordiger te zijn voor een genre dat eindelijk krediet verdient waar al lang eer aan te verdienen is.
Volgende: De grootste nominatie voor Oscars 2018 snuift