Ter ere van de digitale release van Solo: A Star Wars Story, heeft co-schrijver Jon Kasdan de sociale media bezocht om zijn mening over de film te presenteren. Hij heeft onthuld dat de oorspronkelijke regisseurs Phil Lord en Chris Miller een veel grotere impact hadden op het eindproduct dan iemand eerder had gedacht.
Solo's drama achter de schermen heeft Star Wars-fans al lang gefascineerd. Lucasfilm ontsloeg Lord en Miller in juni 2017, toen ze voor ongeveer 80 procent klaar waren met de productie. Rapporten hadden eerder gesuggereerd dat het kernprobleem een "cultuurclash" tussen de eigenwijze regisseurs en Lucasfilm was. Aangenomen wordt dat hun improvisatiestijl niet past bij het soort dure, op canon gerichte kaskraker-epos dat de studio doorgaans produceert. Het was uiteindelijk aan Ron Howard om de stukken op te halen, en het gerucht gaat dat hij bijna de hele film opnieuw heeft opgenomen, tegen het dubbele van de kosten.
Solo-co-schrijver Jon Kasdan is naar Twitter gegaan om zijn mening over de film te presenteren ter ere van de digitale release. Kasdan's aantekeningen onthullen dat Lord en Miller veel invloedrijker waren dan iemand eerder had gedacht. Sommige van hun ideeën haalden de laatste hand niet, maar veel werden een integraal onderdeel van de plot. Neem de openingsscènes van Solo, met een spannende speeder-achtervolgingsscène. Volgens Kasdan waren Lord en Miller van mening dat de film de rij- en pilootvaardigheden van Han al vroeg moest vaststellen, en elementen moest opzetten die later, tijdens de Kessel Run, zouden kunnen spelen. Het jachtslot bij Fort Yoso, een donkere winterse locatie die een ankerpunt werd voor de look en feel van de hele film, is ontstaan bij Lord en Miller. Zelfs de gepassioneerde scène waarin Qi'ra en Han elkaar in de cape-kast kussen, kwam van hen.
De invloed van Lord en Miller is het best te zien in twee belangrijke elementen van Solo. Volgens Kasdan riep het script oorspronkelijk op tot de Kessel Run om een korte pitstop te houden op een niet nader genoemde planeet van het "Ridley Scott-type". Daar zou de bemanning van Beckett Lovecraftiaanse monsters tegenkomen die twee van hun team hebben gedood. Toen Lord en Miller aan boord kwamen, realiseerden ze zich dat dit het gevoel van momentumvorming rond de Kessel Run zou doden. Ze behielden echter de Lovecraftiaanse elementen en creëerden een enorm ruimteschepsel dat in de Maw leefde. Het wordt een Summa-Verminoth genoemd, ter ere van de Cthulhu-mythos van Robert Bloch. De hele reeks van Kessel Run is een van de meest populaire delen van Solo, en het lijkt erop dat de kernideeën sterk werden beïnvloed door Lord en Miller.
Meer controversieel is echter het karakter van L3. Het lijkt erop dat het personage is bedacht in gesprekken tussen de Kasdan-broers en Lord en Miller. Miller maakte, wat Kasdan noemt, 'een slimme observatie' dat hij geamuseerd was door het vooroordeel van de Mos Eisley-barman tegen droids, aangezien ze de meest vreedzame wezens in de melkweg lijken te zijn. Het idee van anti-droid-vooroordelen werd centraal in het personage van L3 en ze evolueerde uiteindelijk naar een zogenaamde droid-rebel. Tot slot crediteert Kasdan Lord en Miller voor het casten van Erin Kellyman als Enfys Nest, de "plunderaar" die een proto-rebel bleek te zijn. Kellyman's vertolking was een van de hoogtepunten van Solo, en hopelijk zal ze terugkeren in toekomstige Star Wars-films.
Naast het erkennen van de invloed van Lord en Miller op de film, hintte Kasdan naar een aantal belangrijke plotelementen die waren weggelaten. De eerste was een extra lid van Beckett's team, Korso, die op Mimban zou sterven; het personage verschijnt nog steeds in de Solo-roman. Een ander idee van Lord en Miller dat werd laten vallen, was een wezen dat op Kessel leefde, bekend als een Wapota, waarvan ze dachten dat het tijdens de opstand in Kessel zou loskomen. Volgens Kasdan was de plagerij geweldig, maar vanwege de kosten viel het idee tijdens de pre-productie weg.
Meer: How Solo: A Star Wars Story was bezig met het opzetten van een vervolg
Bron: Twitter