Man of Medan, de eerste inzending in Supermassive's Dark Pictures Anthology, brengt een sterke multiplayerfocus naar de filmische horror van Until Dawn.
Ontwikkelaar Supermassive heeft een sterke stamboom in filmische horror. Totdat Dawn de filmische presentatie van de beste Quantic Dream-titels combineerde met strak schrijven, acteertalent van het hoogste niveau, verbluffende animatietechnologie voor gezichtsopnamen en een oprechte voorliefde voor genre-verhalen. Al deze elementen gecombineerd om tot een verrassingshit te maken die de ontwikkelaar op de kaart zette. Vervolginspanningen Hidden Agenda en The Inpatient waren minder succesvol, met een frustrerende afhankelijkheid van gimmicks zoals PlayStation VR en PlayLink die de verwrongen mysteries ondermijnen.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Voor hun nieuwste project gaat Supermassive terug naar de basis, terug naar het rijk van pure filmische horror. Man of Medan is de eerste inzending in The Dark Pictures Anthology. Net als Until Dawn speelt Man of Medan een cast van aantrekkelijke jonge mensen die in een aangrijpend horrorscenario worden geworpen, terwijl de speler de taak heeft om ze in leven te houden tijdens hun talrijke beproevingen.
Vanaf het begin biedt Man of Medan drie manieren om te spelen: singleplayer, online multiplayer voor twee spelers en een lokale "pass the controller" -modus voor maximaal vijf personen. In singleplayer wisselt het personage tussen de vijf speelbare personages naarmate het spel vordert, en hun beslissingen (en prestaties tijdens Quick Time Events) bepalen wie er leeft en wie sterft. Hoewel deze modus een meer traditionele ervaring biedt voor fans van filmische games, ligt de ware magie in de online coöp voor twee spelers, de zogenaamde Shared Story Mode. De gastheer kan samenwerken met iemand op zijn vriendenlijst en het spel als een team spelen. Soms zullen de twee spelers samen zijn, maar in sommige gevallen zullen de spelers uit elkaar gaan, wat leidt tot een aantal asymmetrische scenario's.
Als je solo speelt, kan het tempo afnemen tot een kruip terwijl het spel van het ene personage naar het andere schakelt, waardoor ze allemaal op hun eigen manier bang worden. In multiplayer is het echter veel meer gestroomlijnd. Elke speler heeft nog steeds genoeg kansen om elk personage te besturen, maar het hele ding beweegt zich voort met een tastbare energie, en communiceren met een partner is de sleutel tot het ontrafelen van het centrale mysterie van het spel. Communicatie is ook een belangrijke sleutel bij het interpreteren van bepaalde gebeurtenissen, omdat ze mogelijk alleen door de ene speler worden gezien en niet door de andere.
Het is het beste om het spel de eerste keer te ervaren via coöp voor twee spelers voordat je het een kans geeft om solo te spelen. Nadat je Man of Medan redelijk goed hebt leren kennen, is het heel leuk om een groep vrienden te verzamelen en op te treden als een soort kerker tijdens Movie Night, door vrienden te werpen in de rollen die ze het beste bij hen passen. Elke playthrough van Man of Medan duurt tussen de 4-6 uur (iets minder in twee spelers), maar elk avontuur heeft een andere uitkomst, vooral met de onvermijdelijke wildcards die ontstaan in Movie Night. In een bepaalde playthrough kunnen alle vijf de helden het overleven of alle vijf de dood. In onze eerste ronde werden twee van de potentiële overlevenden gedood in het laatste derde deel van de game, maar een bedachtzame (en gelukkige) tweede playthrough zag het hele team tot het einde overleven.
De cast van Man of Medan bestaat uit een mix van getalenteerde acteurs. De meest bekende acteur in de cast is Shawn Ashmore (Quantum Break, X-Men, The Following), hoewel hij naast alle anderen een gelijkwaardige rol speelt in het ensemble. Met tussenpozen zal Man of Medan spelers een korte adempauze geven en terugkeren naar de bibliotheek van "The Curator." Gespeeld door Pip Torrens van The Crown, The Rod Serling-achtige presentator van The Dark Pictures Anthology, spreekt The Curator spelers graag rechtstreeks toe en plaagt, moedigt of bekritiseert ze hun keuzes bij verschillende checkpoints in het spel.
De gezichtsanimatie is net zo goed als Tot Dawn, zo niet beter, en elke close-up van een personage in nood voelt als een kunstwerk. De animaties van het hele lichaam kunnen soms een beetje robotachtig aanvoelen, maar het is nooit ronduit slecht. Het beste van alles is dat Man of Medan op een veel betere framerate draait dan Until Dawn, dankzij de Unreal Engine 4. Er zijn hier en daar nog genoeg dips, maar hij voelt aanzienlijk stabieler aan dan zijn voorganger. Zelfs op PlayStation 4 Pro kan het even duren voordat texturen binnenkomen; dit kan soms de impact verminderen van een plotselinge schrik wanneer een skeletgezicht voor het scherm naar buiten springt voordat de tijdelijke aanduiding-texturen met lage resolutie worden vervangen door de real deal.
Man of Medan kan het beste worden genoten met vrienden, en een deel daarvan is omdat het hoofdverhaal vrij mager is. Vier vrienden met wisselende interpersoonlijke dynamiek huren een zeekapitein (de vijfde hoofdrolspeler) in om ze naar een vermeende crashlocatie te brengen. Na een ontmoeting met een kleine groep enge piraten, belandt iedereen op een mysterieus spookschip. Het is een vrij eenvoudig uitgangspunt, en de opwinding komt niet van het clicheverhaal, maar van hoe leuk het is om een zekere mate van controle te hebben over hoe personages reageren op deze clichés. Er is een geheim achter de gruwelijke gebeurtenissen op het spookschip, maar het wordt zo duidelijk van tevoren getelegrafeerd dat het nauwelijks als een twist kan worden aangemerkt.
Er is veel minder makelaarsbedrijf in Man of Medan dan in Until Dawn. Er zijn minder baanbrekende binaire keuzes te maken, en de QTE-gebeurtenissen zijn relatief eenvoudig. Er zijn nog steeds tal van uiteenlopende paden en talloze mogelijke uitkomsten, maar het voelt niet zo uitgestrekt als zijn voor de hand liggende voorloper. Misschien was deze relatieve eenvoud de prijs die Supermassive koos in ruil voor zijn unieke en innovatieve multiplayer-modus. Voor fans van coöpspellen was het absoluut de juiste keuze, maar voor spelers die liever solo gaan, voelt Man of Medan verontrustend eenvoudig en een grote stap achteruit.
Man of Medan is een avontuur waar je het beste van kunt genieten met een vriend in Shared Story Mode, en daarna met velen via Movie Night. Alleen spelen zorgt voor een beslist mindere ervaring, maar het is niettemin een titel die moet worden gespeeld voor fans van filmische avontuurtitels. Supermassive Games is van plan om nog veel meer inzendingen te maken in The Dark Pictures Anthology; hoewel zeker niet zonder gebreken en tekortkomingen, is Man of Medan een sterk uitgangspunt voor toekomstige titels, en we zijn benieuwd wat The Curator volgend jaar voor ons in petto heeft.
The Dark Pictures: Man of Medan is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Screen Rant kreeg een digitale PlayStation 4-kopie ter beoordeling.
Onze beoordeling:
3,5 van 5 (zeer goed)