"Monsters" recensie
"Monsters" recensie
Anonim

Degenen die het speelfilmdebuut Monsters van schrijver / regisseur Gareth Edwards ingaan in de verwachting de volgende Cloverfield te zien, zullen zwaar teleurgesteld zijn. Dit is niet het monster-chaos van de B-film zoals je het misschien hebt zien adverteren.

Wat je mag verwachten van deze unieke, ontroerende en mooie film is een ervaring die ik het beste kan omschrijven als Sofia Coppola's Lost In Translation meets Steven Spielbergs remake van War of Worlds. En, hoe vreemd die combinatie ook mag klinken, het werkt absoluut voor deze film.

Monsters is eigenlijk je klassieke verhaal van jongen ontmoet meisje ontmoet buitenaardse wezens: Andrew (Scoot McNairy) is een Amerikaanse fotograaf die door Mexico reist en foto's probeert te maken van de tragische nasleep van recente buitenaardse aanvallen. Er wordt ons verteld dat een tijdje geleden een meteoriet in de baan van de aarde stortte en boven Mexico uit elkaar viel; kort daarna begonnen reusachtige, tentakels, bioluminescente buitenaardse wezens uit het water op te stijgen en door het noordelijke deel van het land te zwerven, zich in hoog tempo voortplantend. De buitenaardse wezens zwerven meestal door de Mexicaanse oerwouden, maar wanneer ze worden geprovoceerd, vallen ze de menselijke bevolking en stedelijke gebieden aan, en laten ze delen van vernietiging achter zich.

Na een dergelijke aanval moet Andrew Samantha (Whitney Able) opsporen en begeleiden, de dochter van de man die de publicatie bezit waarvan Andrew hoopt dat hij zijn foto's zal kopen. De baas wil dat zijn dochter thuis wordt afgeleverd bij haar verloofde, en Andrew ziet een kans om de carrière als fotojournalist waar hij altijd op gehoopt heeft te stoppen, dus gingen hij en Sam samen op pad, op weg naar de veerboot die hen naar huis brengt. Amerika. Het gaat natuurlijk niet helemaal zoals gepland.

Wat zich in plaats daarvan ontvouwt, is een reis door een prachtig oerwoudlandschap vol met dodelijke aliens, terwijl het onwaarschijnlijke paar wordt geconfronteerd met ervaringen die hen langzaam bij elkaar brengen, ook al staat hun leven letterlijk en figuurlijk op het spel. Wat zich voor ons, de kijkers, ontvouwt, is het verhaal van twee mensen die elkaar door buitengewone omstandigheden moeten loodsen om elkaar te helpen hun respectievelijke centra te vinden.

Gareth Edwards heeft een film gemaakt die tegen alle verwachtingen in samenhang en emotionele resonantie bereikt. Geschoten in guerrillastijl in verschillende Zuid-Amerikaanse landen, Monsters heeft alleen McNairy en Able als twee gecrediteerde acteurs; de rest van de "personages" in de film zijn allemaal echte mensen die hun rol on the fly speelden. Echte evenementen (optochten, vieringen, enz …) werden gemanipuleerd om in de context van het verhaal van de film te passen, waardoor een gevoel van authenticiteit en echtheid ontstond dat het fantastische sci-fi uitgangspunt van de film volledig versterkt. In die zin is de reputatie van deze film als "De meest realistische monsterfilm ooit gemaakt" helemaal correct.

Edwards investeert ook verstandig in de natuurlijke schoonheid van zijn exotische locaties, door het natuurlijke licht en landschap vast te leggen dat de oerwouden bieden aan degenen die het oog hebben om hun pracht op camera vast te leggen. En Edwards heeft zeker dat oog. Haal al het buitenaardse gedoe eruit en Monster is nog steeds een geweldige reisbrochure voor Zuid-Amerika.

De echte kracht van de regisseur zijn echter visuele effecten, en de CGI die op veel punten wordt gebruikt om de beelden te vergroten, is bijna naadloos en verbetert echt de echte sfeer van de film. Edwards is het type regisseur dat het juiste idee heeft over hoe CGI moet worden ingezet: spaarzaam en nadrukkelijk. Geen van de effecten in Monsters voelt frivool of onnodig aan en alle beelden die worden gemaakt, dragen rechtstreeks bij aan de visuele subtekst van de film, in plaats van er alleen maar te zijn omwille van 'iets cools om naar te kijken'.

Het ontwerp van de buitenaardse wezens leent zwaar van werken uit het verleden, maar hun aanwezigheid en 'persoonlijkheid' in de film is opnieuw wat Monsters onderscheidt van andere wezenskenmerken: de buitenaardse wezens zijn niet 'slecht' of 'verkeerd begrepen', het zijn zo ongeveer dieren die over de aarde zwerven en de hoogte- en dieptepunten van hun levenscyclus beleven - hetzelfde als elke andere diersoort, inclusief de mensheid. Je krijgt directe blikken naar de aliens (meestal 's nachts), en de visuele effecten houden zeker stand; visueel is de film erg slim en zuinig in zijn benadering om het buitengewone te presenteren.

Natuurlijk zou niets van de visuele pracht iets betekenen als er geen verhaal was om het te verankeren, en hoewel er hier een los verhaal aan het werk is (jongen ontmoet meisje ontmoet buitenaards wezen, weet je nog?), De feitelijke details van het overbrengen van dat verhaal rust uitsluitend op de twee hoofdlijnen van de film, McNairy en Able. Gelukkig krijgen de twee acteurs een sprankje chemie dat langzaam door deze hele film brandt. Beide karakters zijn charmant, sympathiek, gebrekkig en complex, en het voelt organisch en natuurlijk om ze langzaam voor elkaar te zien vallen, nooit hokey of overdreven melodramatisch. Omdat we geven om Andrew en Sam en hun ontluikende romance, geven we daarom om hun veiligheid, waardoor de gevaarlijke momenten van hun reis spannend en aangrijpend worden - terwijl de buitenaardse wezens zich een noodzakelijk element van het verhaal voelen, in plaats van vastgeroeste plotapparaten. Het'dat is iets waar je op hoopt van scifi-films van hoge kwaliteit.

Is Monsters voor iedereen? Nou, ik weet dat er een contingent filmfans is die er de voorkeur aan geven dat hun sci-fi monsterfilms boordevol gek uitziende wezens en veel actie zitten, en die fans zullen teleurgesteld zijn over het langzamere tempo en de ingetogen buitenaardse wezens chaos aangeboden door Monsters. Er is ook een contingent filmfans die dol zijn op hartverscheurende romantische avonturen, die misschien worden afgeschrikt door een film die buitenaardse wezens in die specifieke mix gooit. Dus hoewel naar mijn persoonlijke mening deze film iets zou moeten zijn dat iedereen naar waarheid controleert, zal niet iedereen er positief op reageren.

Uiteindelijk is Monsters een film die uit verschillende genres leent om een ​​nieuwe film te synthetiseren die op een heel unieke manier samenkwam. Het is moeilijk te verkopen op papier, maar dit is een van die filmische ervaringen waarvan ik denk dat het de geïnvesteerde tijd (en ticketgeld) meer dan waard is.

Bekijk de trailer voor Monsters hieronder. De film is momenteel beschikbaar op Video On Demand (wat ik aanbeveel), maar zal op 29 oktober in de VS een beperkte release krijgen.

Onze beoordeling:

4 van de 5 (Uitstekend)