Het einde van In The Shadow Of The Moon van Netflix omvat tijdreizen, opofferingen en nog veel meer verwarrende plotapparaten. In The Shadow Of The Moon, geregisseerd door Tim Mickle en sterren Boyd Holbrook en Michael C. Hall, is een twist-gevuld sci-fi neo-noir-mysterie over obsessie en opoffering dat speelt als een kruising tussen de 12 Monkeys en True Detective uit 1995.
In 1988 in Philadelphia zit Thomas Lockhart (Holdbrook) op de hielen van een moordenaar die de hersenen van hun slachtoffers uit hun hoofd kan laten smelten met behulp van technologie waar niemand een kop of staart van kan maken. Het verhaal springt vervolgens met tussenpozen van negen jaar naar voren en brengt Lockhart's langdurige en levensvernietigende inspanningen in kaart om deze moordenaar te vinden die steeds verdwijnt en opnieuw verschijnt, waarbij elke keer een paar aanwijzingen worden gegeven over de exacte aard van wat ze doen en hoe ze het doen.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Het konijnenhol Lockhart valt naar beneden en sleept bijna elk lid van zijn familie met zich mee, zo niet voor Det. Holt (Hall), leidt tot enkele tragische onthullingen en een kans op een nieuwe start voor de gekrenkte politieagent. Hier is alles wat u moet weten over het einde van In The Shadow Of The Moon en wat de motivaties van de moordenaar waren.
Wat gebeurt er feitelijk aan het einde van in de schaduw van de maan
Het einde van The Shadow Of The Moon zorgt voor een volledige cirkelresolutie die speelt op de centrale structuur van het verhaal. De film begint met een bomaanslag in Philadelphia in 2024 voordat we teruggaan naar 1988, waar we Lockhart en zijn hoogzwangere vrouw Jean ontmoeten. Terwijl ze dienst hebben, worden Lockhart en zijn partner opgeroepen voor een busongeluk, waar Lockhart ontdekt dat het slachtoffer is gedood door een injectie in de nek die op de een of andere manier de eerder genoemde hersensmelting veroorzaakt. Onderweg volgen ze de moordenaar naar een metrostation, waar Lockhart een vreemde discussie heeft met zijn verdachte voordat ze wordt gedood door een tegemoetkomende metro.
Ze vertelt Lockhart over zijn dochter, die nog maar net geboren zou worden. Wanneer zijn vrouw overlijdt, gebruikt Lockhart de zaak van deze mysterieuze moordenaar als een manier om het verdriet van het verlies van zijn vrouw te verwerken. Spring vooruit naar 1997, en een nieuwe golf van hersensmeltende sterfgevallen vindt plaats op dezelfde dag als negen jaar geleden, en Lockhart, nu een detective, denkt dat het dezelfde vrouw is, ondanks dat ze stierf in 1988. Hij blijft op haar spoor en wordt steeds meer en nog ondraaglijker voor degenen om hem heen, omdat hij weigert zijn door haar gehavende theorie op te geven dat ze een tijdreiziger is, en dat er een verband bestaat tussen al haar doelen.
Hij krijgt zijn verlossing in 2015, wanneer hij er eindelijk in slaagt haar te ontmoeten en de exacte tijd en plaats waarop haar tijdmachine landde. In de confrontatie legt ze uit dat ze zijn kleindochter is, Rya, en dat het haar missie was te voorkomen dat een groep blanke supremacistische terroristen een nieuwe Amerikaanse burgeroorlog zou beginnen die het land uit elkaar scheurt. Lockhart was erachter gekomen dat veel van de mensen die ze vermoordde op de mailinglijst stonden van de True America Movement, die in 2024 Philadelphia bombardeerde, de nasleep die we in de opening zien, en de start van de rassenoorlog.
Ze reist terug door de tijd, werkt achteruit door elke keer dat er een bloedmaan is, wat betekent dat dit haar eerste ontmoeting met hem is. De injecties worden geactiveerd vanuit de toekomst, ontworpen om de oorlog te voorkomen door Dr. Naveem Rao, die het wapen en haar tijdreispod ontwierp. Ze moedigt Lockhart aan om zijn dochter te ontmoeten, die bevallen is van Rya, omdat hun toekomst nu veilig is voor het komende conflict. De laatste scène van In The Shadow Of The Moon is Lockhart die baby Rya vasthoudt, terwijl hij weer wordt verwelkomd door zijn vervreemde familie.
Hoe de tijdreizen in de schaduw van de maan werken
Tijdreizen wordt halverwege In The Shadow Of The Moon geïntroduceerd. In 1997 krijgen Lockhart en zijn toenmalige partner Maddox bezoek van een Dr. Rao, die hen probeert uit te leggen dat de verdachte die ze zoeken door de tijd reist via de maancyclus. Elke negen jaar is er het echte fenomeen van een "bloedmaan", waarbij het mogelijk wordt om een kloof in tijd en ruimte te openen waar iemand doorheen kan springen. De rechercheurs schudden de mogelijke verklaring van zich af, maar Dr. Rao zou dit werk voortzetten totdat hij niet alleen succesvol werd, maar ook degene die Rya op haar missie stuurt.
De manier waarop de tijdreizen worden weergegeven in In The Shadow Of The Moon is gebaseerd op ideeën in een aantal sci-fi nietjes, waaronder de eerder genoemde Twelve Monkeys en The Terminator: time is fixed, de personages kunnen het verleden niet veranderen, maar alleen het mogelijk maken.
Rya moet een pod gebruiken die bedekt is met leidingen en isolatie die zich met water vult om zichzelf te vervoeren, en ze kan schijnbaar maar één stop tegelijk in omgekeerde volgorde gaan, dus landt in 2015, daarna 1997 enzovoort. Het is een slim plot-apparaat, waardoor zij en Lockhart zowel de held als de slechterik zijn, afhankelijk van het perspectief dat je volgt, en het creëert een zware onvermijdelijkheid voor de ultieme cadans van het verhaal.
De missie van Rya en Dr. Rao verandert het verleden, maar kan niet alles veranderen
Het tragische aan het einde van In The Shadow Of The Moon is dat Lockhart door het incidenteel doden van Rya in 1988 een vast tijdstip creëerde dat niet ongedaan kan worden gemaakt. Het paar kwam vast te zitten in een tijdlus - ze is pas geboren vanwege de omstandigheden van de dood van haar grootmoeder en wat daarna kwam. Door zijn niet-aflatende behoefte aan sluiting na de dood van zijn vrouw te combineren met het vangen van Rya, verloor Lockhart bijna alles in de daaropvolgende 27 jaar, waardoor zijn dochter en uitgebreide familie vervreemd raakten. Zijn dochter verwelkomt hem echter weer in haar leven als ze aan het bevallen is en wil dat hij zijn eerste kleinkind ziet.
Rya's werk verhindert dat de True America Movement ooit krachtig genoeg wordt om schade aan te richten, wat betekent dat iedereen een kans heeft op een nieuwere, betere toekomst. In een afsluitende monoloog bespreekt ze dat Lockhart een leven zal leiden omringd door liefde en vergeving, en dat wat ze heeft gedaan iedereen een tweede kans geeft, zonder te hoeven weten hoe dicht we op de rand van pure verwoesting kwamen.
In The Shadow Of The Moon wordt ook directer teruggekaatst op de echte wereld. Racistische groeperingen zoals de True America Movement zijn de afgelopen jaren aangemoedigd, en de manier waarop hun overtuigingen in generaties van gewone mensen ingebakken blijken te zijn, is een aangrijpende manier om de uitdaging te benadrukken om te proberen de ranken van blanke suprematie te overwinnen. We kunnen niet op een tijdreizende held vertrouwen om dingen om te keren als we alles laten overkoken. In plaats daarvan moeten we nu een betere toekomst opbouwen en onszelf de kans geven die Lockhart bijna niet kreeg.