Er is een oud gezegde over degenen die niet van de geschiedenis leren en wat hun ondergang is, en blijkbaar gelooft Once Upon A Time dat dit ook waar is als het gaat om sprookjesfiguren. "The Evil Queen" kan heen en weer schakelen tussen Storybrooke en het Enchanted Forest, maar in wezen is het hetzelfde verhaal in twee verschillende omgevingen.
Ten eerste leren we dat er altijd een man achter de schermen aan de touwtjes trekt. In Storybrooke wordt de strijkerssectie momenteel geregisseerd door Tamara (Sonequa Martin-Green) en Greg (Ethan Embry). Hun verhaal begint in de klokkentoren waar ze Captain Hook (Colin O'Donoghue) hebben opgeborgen en omdat ze "buitenstaanders" zijn, weten ze precies hoe ze op de kapitein moeten steunen om te krijgen wat ze willen. Terug in het verleden van het Betoverde Woud is de poppenspeler niemand minder dan Repelsteeltje (Robert Carlyle), die inmiddels net zo goed is in het veranderen van mensen in zijn wil als het spinnen van stro in goud.
Centraal staat Regina (Lana Parrilla) en ze bewijst dat ze, of ze nu in het bos of in de stad is, een spectaculair grote blinde vlek heeft als het gaat om hoe mensen haar zien. Laten we beginnen in het bos. Dit verhaal is enigszins voorspelbaar: bad girl gaat undercover, ontdekt hoeveel ze haat, wordt gered door haar vijand die openstaat om haar een tweede kans te geven. Maar Regina en Snow (Ginnifer Goodwin) staan op het punt die tweede kans te krijgen, maar toevallig struikelen ze over de lijkstortplaats van de massa-executie van de koningin; Sneeuw neemt het allemaal terug. Letterlijk.
Pijnlijk voor de koningin om te zien hoe haar poging tot verlossing door haar vingers glipt. Pijnlijk voor Snow omdat dit mensen waren die haar heiligdom gaven. Pijnlijk voor het publiek wiens intelligentie zojuist is beledigd. Moeten we echt kopen dat Regina een heel dorp afslacht en nog steeds denken dat de mensen - nou ja, degenen die nog in leven zijn tenminste - van haar zullen houden als Snow ook wordt opgejaagd en vermoord? Hadden we echt sneeuw braken nodig, een sappige, expositionele dialoog alsof het uit de mode raakte? Waarom ziet Regina Hook in het heden als betrouwbaarder dan Gold in het verleden? En waarom zou Regina na dat alles denken dat ze Henry's hart zou kunnen winnen door Storybrooke van de kaart te vegen?
Afgezien van de geschiedenis, zijn er ook tal van ongemakkelijke momenten. Zoals die waar Tamara en Emma (Jennifer Morrison) in botsing komen en Emma een kijkje krijgt in de Storybrooke / Fairy Tale-namenlijst die Tamara in haar tas heeft verstopt en ze allebei een valse grijns uitwisselen terwijl ze door hun tanden liggen. Of die geheime zet die Emma Henry (Jared S. Gilmore) leert om haar te waarschuwen terwijl ze in Tamara's appartement rondsnuffelt; degene die hij gebruikt op Neal (Michael Raymond-James). Degene die Neal Emma in de eerste plaats heeft geleerd. En natuurlijk levert de zoektocht niets op, wat het sprookjesachtige gevoel van Emma verder in diskrediet brengt. Tot zover Operatie Praying Mantis.
Gelukkig zullen Emma en Henry altijd chocolade-ijs hebben en Henry heeft het naïeve optimisme van zijn oma geërfd zonder enige herinnering aan Regina's geplande genocide. Misschien is het ook een geluk dat er nog maar twee afleveringen over zijn in het seizoen. Tussen de verhaallijn van de magische bonen; Belle's (Emilie De Ravin) geheugenverlies; Tamara en Gregs kwaadaardige meesterplan; Tamara, Neal en Emma's verwrongen liefdesdriehoek; Regina's verborgen kill-schakelaar; Rumple's profetie over Henry; Om nog maar te zwijgen van de geplande reis naar Neverland volgende week, Once Upon A Time is meer het weggelopen paard van Snow geworden dan het volgende Lost. Zal dit uiteindelijk allemaal logisch zijn of heeft de show zijn magie verloren?
____
Once Upon A Time wordt uitgezonden op zondag @ 8 op ABC.