We zijn de afgelopen dagen bezig geweest met het bespreken van de slechtste films van 2010 en de grootste teleurstellingen in de hoop onze en jullie collectieve psyche te genezen van de schade die is opgelopen na het bekijken van idiote films zoals Jonah Hex of Furry Vengeance (* huivering *).
Nu richten we onze aandacht op de hoogtepunten van 2010 - namelijk de films die aan onze verwachtingen voldeden of overtroffen en ons genoeg vermaakten om een permanente plek te verdienen op onze persoonlijke favorietenlijst.
Hoewel een lijst met favoriete films niet strikt overeenkomt met een lijst met beste films (voorbeeld: films zoals Citizen Kane of The Seventh Seal worden traditioneel niet beschouwd als de juiste keuze voor een leuke kijk op zaterdagavond), er is zeker veel cross-over tussen de twee. Een aantal van de kritische lievelingen van dit jaar waren niet alleen esthetisch en technisch bekwame stukken filmisch kunstenaarschap, maar zorgden ook voor een algeheel memorabel twee of zo uur entertainment.
Hier zijn zeven van onze favoriete films van 2010 (zoals overeengekomen door onze medewerkers), gevolgd door enkele aanvullende keuzes van individuele leden van het Screen Rant-team:
-
Screen Rant's favoriete films van 2010
Inception
Ja, je zag deze aankomen, maar wat kunnen we zeggen? Inception is een spannende, tot nadenken stemmende kaskraker die enkele van de meest innovatieve en adembenemende filmtechnieken van het jaar gebruikt om een echt creatieve actiefoto te produceren. Boeiende uitvoeringen, een intellectueel stimulerende plot, verbluffende praktische effecten vermengd met CGI - de nieuwste versie van Christopher Nolan heeft het allemaal.
Het is de manier waarop Inception de moderne Hollywoodpopcorn-film koppelt aan de arthouse-bioscoop die echt indrukwekkend is. Nolans grote budgetproductie slaagt erin een prachtig gefilmde overvalfilm te zijn in de stijl van klassiekers als Heat of de originele Italiaanse Job en dient als herinnering dat filmbezoekers een film aankunnen die hun aandacht vereist. Wees gerust, niemand van ons zal ooit onze dromen vertrouwen of op dezelfde manier naar hotelgangen kijken.
-
True Grit
Laat het aan Joel en Ethan Coen over om niet alleen te bewijzen dat er leven overblijft in het westerngenre, maar ook om een film af te leveren met donkere humor en rijke karakters. True Grit heeft een debuut voor het maken van sterren voor Hailee Steinfeld als de dappere Mattie Ross; nog een memorabele beurt van "The Dude" zelf, Jeff Bridges; pittoreske cinematografie door de onvergelijkbare Roger Deakins; onberispelijk productieontwerp; en iets dat het werk van de gebroeders Coen soms mist - hart.
Er zijn momenteel weinig filmmakers actief die zo productief, divers en bekwaam zijn als de Coens en True Grit is daar zeker het bewijs van. Om nog maar te zwijgen - wie anders in Hollywood zou met een personage kunnen komen dat zo gedenkwaardig vreemd is als "The Bear Man"?
-
Toy Story 3
Een andere voor de hand liggende keuze, maar Toy Story 3 is echt een van de beste films die in 2010 in de bioscoop te zien was. Alles wat je maar wilt van een film - spannende actie, echt grappige dialogen, een goed geschreven verhaal - combineren met prachtige animaties en kleurrijke personages, de laatste aflevering in Pixar's eerste en meest geliefde franchise is ongetwijfeld de beste film ooit van het bedrijf - en dat zegt iets.
Pixar is de onbetwiste moderne koning van de cinematografische animatie en het heeft nog steeds de taak een film uit te brengen die algemeen wordt erkend als een artistieke mislukking. Toy Story 3 hield de winstreak van de studio levend en toonde ook aan dat zelfs een door de computer gegenereerde film die rond een plastic speelgoedcowboy, een ruimtevaarder en hun speelgoedvrienden draait, net zo ontroerend en emotioneel ontroerend kan zijn als het gemiddelde drama met vlees- en bloedsterren.
-
127 uren
Dat klopt - een waargebeurd verhaal over een man die meerdere dagen doorbrengt met zijn arm onder een rots voordat hij besluit de zuignap eraf te hakken was een van onze favoriete films die in 2010 werd uitgebracht. 127 uur bewezen dat er niets meer voor nodig is dan een intrigerend uitgangspunt en unieke vertelstrategie om het publiek te betrekken. Danny Boyle speelt onbevreesd met het medium en gebruikte een dynamische visuele stijl om de realiteit van de levensveranderende ervaring van bergbeklimmer Aron Ralston na te bootsen.
Wat 127 Hours echt onderscheidt, is hoe het zich verdiept in de diepten van echte emotie zonder bioscoopbezoekers te vervreemden of te manipuleren via onoprechte gevoelens. Dit is een waar overlevingsverhaal dat niet alleen onthult hoe ver iemand zal gaan om te overleven, maar ook wat hem drijft om in leven te blijven. Neem dat, Jigsaw.
-
Het sociale netwerk
Vorig jaar werd The Social Network rond deze tijd algemeen aangeduid als 'The Facebook Movie', en de meeste bioscoopbezoekers waren zeer sceptisch over het idee dat een verhaal dat draait om een publieke figuur die kan worden beschouwd (excuseer de term) als de ultieme nerdball, mede-maker van Facebook. Mark Elliot Zuckerberg, zou allesbehalve kunnen zijn. Dus hoe is dit project zo goed verlopen?
Regisseur David Fincher combineerde zijn heerlijk donkere visuele stijl en nauwgezette filmtechniek met het script van Aaron Sorkin, dat kraakt met geestige, hippe dialogen, om van The Social Network een film te maken om nooit te vergeten. Dat komt bovenop de geweldige ondersteunende optredens van mensen als Andrew Garfield en Justin Timberlake - samen met JesseEisenberg, die Zuckerberg in een van de slimste, meest gecompliceerde geek-badasses veranderde die in jaren op het grote scherm sierden.
-
De vechter
The Fighter is een interessante foto die laat zien hoe soms een verhaal zelf niet altijd even belangrijk is als de stem van wie het zegt. Dit waargebeurde verhaal van de heroïsche stijging van bokser Micky Ward binnen en buiten de ring zag eruit als weer een conventioneel, inspirerend sportdrama op papier, en toch speelt de film zich als alles behalve dat.
Het helpt dat het eigenzinnige gevoel voor humor van indie-regisseur David O. Russell door de naden van dit underdog-verhaal blijkt en dat The Fighter een scène-stelende wending vertoont door Christian Bale als Micky's halfbroer, Dicky, naast solide ondersteunende uitvoeringen door actrice Amy Adams en Melissa Leo. The Fighter is verre van Oscar-aas, maar een van de meer rauwe en uitgeklede drama's die in 2010 in de bioscoop te zien waren.
-
Scott pilgrim tegen de wereld
Van de lijst met onze gedeelde favoriete films uit 2010, Scott Pilgrim vs. The World is degene die we allemaal kunnen garanderen, maar we zullen geen Best Picture Oscar-knikje krijgen. Het was een financiële mislukking aan de kassa en sprak vooral een kleine maar toegewijde groep bioscoopbezoekers aan - namelijk ofwel 20-plussers en / of degenen die in de jaren 80 stripboeken lazen, videogames speelden en andere nogal nerdy activiteiten deden. Dat gezegd hebbende - wie denk je precies dat het grootste deel van het Screen Rant-team vormt?:-)
Zelfs de tegenstanders geven toe dat Scott Pilgrim vs. The World oogverblindende actie, opvallend creatieve beelden, aanstekelijk grappige dialogen en een van de beste soundtracks van dit jaar biedt. Laat het aan regisseur Edgar Wright over om een film af te leveren waarin Michael Cera vechtsportstunts mag uitvoeren waarvan Bruce Lee onder de indruk zou zijn geweest.
Ga verder naar individuele favoriete keuzes van de Screen Rant-medewerkers …
1 2 3