De nieuwe Jackie Chan-film The Foreigner is ongeveer net zo standaard als een Taken -riff krijgt. Chan speelt een man wiens familie wordt beïnvloed door een terroristische organisatie, en die besluit te schieten, te exploderen en zich een weg te banen door de terroristen om verlossing te vinden. De formule werkte om Liam Neeson nieuw leven in te blazen als een ouder wordende actieheld, en het zal Jackie ongetwijfeld een kleine boost geven in zijn carrière met een publiek dat blij is om de vechtsportster op het scherm te zien. Echt, het is een situatie zonder verlies voor alle betrokkenen.
Heel anders dan Taken is de politieke achtergrond The Foreigner put uit. Hoewel de personages meestal pastiche zijn die typerend zijn voor het genre, verandert dat niets aan het feit dat de film de zeldzame onderscheiding heeft dat hij de Ierse paramilitaire organisatie de IRA (Irish Republican Army) als zijn schurken gebruikt. Niet alleen dat, maar Hennessy van Pierce Brosnan, de belangrijkste antagonist, lijkt sterk op die van Gerry Adams, de leider van de Ierse Sinn Féin-partij, die een geschiedenis heeft met de IRA. De gelijkenis is inderdaad zo treffend en schaamteloos dat de eerste trailer van de film viraal ging op Ierse sociale media, en velen prezen het idee dat Adams en Chan ruzie hadden. Het werd zelfs als vanzelfsprekend beschouwd dat de tegenstanders van Chan de IRA zouden blijken te zijn, ook al werd de onthulling buiten de eerste teaser gehouden.
Incidentele komedie terzijde, met dit alles is er potentieel voor The Foreigner om behoorlijk vooruitziend te zijn. Aangezien de film zich afspeelt in Londen, wekt het gebruik van Ierse terroristen al diepe woede tussen de twee landen. Ierland stond eeuwenlang onder de heerschappij van het Engels, gedurende welke tijd de Ierse cultuur (inclusief de moedertaal) onherstelbaar werd onderdrukt. In 1916 was de Paasopstand het begin van een gewapende opstand tegen de Engelse overheersing die uiteindelijk het begin vormde van een reeks onderhandelingen die Ierland onafhankelijkheid zouden verlenen en de Republiek Ierland zouden creëren. De burgeroorlog was een tumultueuze tijd over het hele eiland, zoals te zien is in de twee films Michael Collins , die de gelijknamige Ierse politicus volgde die de opstand leidde, en The Wind That Shakes The Barley , dat laat zien hoe de opkomende delen van het land buiten Dublin getroffen worden. De overgang van Ierland naar de status van republiek was niet zonder complicaties en een belangrijke was dat Engeland zes provincies in het noorden zou behouden, waardoor een afzonderlijke staat zou ontstaan die nog steeds werd bestuurd als onderdeel van de Britse eilanden; Noord-Ierland.
Noord-Ierland zou de manier volgen waarop de Britten besloten over verschillende kwesties, waaronder de invoering van de euro. Zoals je je misschien kunt voorstellen, waren de republikeinse troepen die de opstand tegen het Britse politieke leiderschap in Ierland aandreven hier niet zo blij mee, en dus evolueerde de IRA in de loop van de decennia die volgden van vrijheidsstrijders tot, nou ja, terroristen. In een periode die 'The Troubles' werd genoemd, waren republikeinen en een tegenbeweging genaamd unionisten (mensen die de Britse connectie willen behouden) verwikkeld in een langdurig conflict.
Bombardementen en schietpartijen werden relatief alledaags toen de twee ideologieën vochten, elk diep geworteld in hun overtuigingen, totdat het vredesproces in Noord-Ierland in 1998 het Goede Vrijdagakkoord tot stand bracht. beweren dat ze hun wapens en vuurwapens aan het ontmantelen waren. Misschien wel de meest herkenbare naam van The Troubles is Bobby Sands, een republikeinse jager die beroemd omkwam tijdens een hongerstaking in HM Prison Maze in Belfast, de hoofdstad van Noord-Ierland. Sands 'verhaal werd in 2008 vertoond in Hunger , met in de hoofdrol Michael Fassbender.
Tijdens dit alles, beginnend in de late jaren zestig, raakte Gerry Adams betrokken bij de politieke dissonantie van het noorden en de IRA. Adams begon als een burgerrechtenactivist en klom geleidelijk aan op tot de leider van Sinn Féin, de grootste linkse politieke partij van Ierland. Adams verdeelde zijn tijd tussen noord en zuid en vertegenwoordigde Sinn Féin in zowel Dublin als Belfast op verschillende momenten in zijn carrière. En als je het hem zou vragen, dat is allemaal boven de politieke macht geweest zonder enige vorm van betrokkenheid bij de illegale activiteiten van de IRA.
Andere bij Belfast betrokken historici en politici vertellen een ander verhaal. Er wordt algemeen aangenomen dat Adams een behoorlijk actief lid was van het republikeinse leger, tot het punt van associatie bij moorden op hoog niveau. Hij werd in 2014 gearresteerd voor verhoor over de moord op Jean McConville in 1972, een vrouw die werd vermoord omdat ze naar verluidt informatie over de IRA aan de Britse inlichtingendienst had verstrekt. Hij werd vrijgesproken en heeft herhaaldelijk elke betrokkenheid bij de groep ontkend, maar niemand gelooft hem echt. Zijn voortdurende ontkenning is zelf memetisch geworden in de Ierse cultuur - indrukken van zijn noordelijke accent, waarin hij beweert dat hij geen lid is van de IRA, een veelgebruikt refrein om de moeilijke politieke geschiedenis die Ierland blijft voortplanten om te lachen.
Dat brengt ons bij The Foreigner , een film over het IRA-bombardement op Londen dat werd uitgebracht midden in de gevolgen van het controversiële en democratisch gekozen besluit van Groot-Brittannië om de Europese Unie te verlaten. Dit is een stap die de politieke toekomst van Noord-Ierland in een zeer onbekende en verontrustende toestand heeft achtergelaten, waarbij de vooruitzichten om bij Groot-Brittannië te blijven of weer bij Ierland te komen, beide grote moeilijkheden opleveren.
Het boek waarop de film is gebaseerd - The Chinaman , geschreven door Stephen Leather - werd uitgebracht in 1992, dus de roman kwam uit voordat het vredesproces in Noord-Ierland zelfs maar was begonnen. De problemen leken in dat stadium nog steeds eindeloos, en de IRA was rijp om te worden gebruikt als een amorfe organisatie die grote schade aanrichtte. Aangezien het nu 2017 is en de wankele fundamenten van Noord-Ierland op de proef zullen worden gesteld door onzekere tijden voor Ierland en Groot-Brittannië, lijkt The Foreigner iets minder op een luchthartige thriller en meer op een waarschuwing in het ergste geval. Minus Gerry Adams die vecht tegen een vechtsportexpert, misschien is dat de hele tijd nodig geweest.