(Dit is een recensie van Strike Back seizoen 4, aflevering 1. Er zullen SPOILERS zijn.)
-
Strike Back is het soort show dat moeiteloos cool combineert met niet-aflatende actie. En het doet dit zonder zich al te bewust te zijn van het eerste. Sinds zijn debuut op Cinemax in zijn vernieuwde Stonebridge-Scott-iteratie (vandaar waarom dit seizoen 4 is in de VS en niet seizoen 5, zoals elders), is de serie er trots op onberispelijke actiescènes af te leveren die het verhaal elk uur op een razend tempo. Voorbeeld: binnen de eerste paar minuten van de seizoenspremière, vindt sectie 20 zichzelf een schuilplaats van een gangster aan het overvallen op zoek naar de ontvoerde dochter van een Britse diplomaat, alleen om de situatie te laten veranderen van een stealth-missie naar een schietpartij in een spannende motor- en jetski-achtervolging. En er zijn ook een paar vurige explosies inbegrepen, alleen om de dingen op de juiste manier te accentueren.
Strike Back is misschien heel leuk om naar te kijken - vooral als dingen echt goed worden opgeblazen - maar het is niet alleen meedogenloze actie. De show is slim - slim over zijn actie, slim over zijn verhaal en slim over zijn personages. De drie zijn voor altijd met elkaar verweven. Dingen die gebeuren op het slagveld resoneren later, wanneer Damien Scott (Sullivan Stapleton) onvermijdelijk een biertje drinkt op het hoofdkantoor en Michael Stonebridge (Philip Winchester) wordt
Ik weet het niet, wat extra cardio doen omdat hij gewoon geen genoeg kreeg van een training die de hele dag slechteriken achtervolgt en kogels ontwijkt. Het punt is: zoals de meeste shows die de aandacht proberen te trekken door de nadruk te leggen op kogels, stoten en explosies, wordt er vaak gedacht dat ze het verhaal hebben verzwakt ten behoeve van de actie. In het geval van Strike Back is de show echter te beschouwen als actie zonder na te denken, waardoor het programma tekortschiet.
Wat de serie echt onderscheidt, is echter de manier waarop de actie wordt geleverd om het algehele verhaal verder te brengen. De eerder genoemde stealth-to-chase-reeks wordt niet gepresenteerd zoals je misschien vermoedt: zoals sommige James Bond-achtige koude openingen. In plaats daarvan is het een reactie uit sectie 20, die op zijn beurt het raamwerk van het verhaal vormt. Zoals in de afgelopen seizoenen het geval was, ontvouwt het verhaal zich in bogen van twee afleveringen. Wanneer een boog is ingepakt, komt een andere tevoorschijn uit de omstandigheden die de vorige draad tot zijn einde brachten.
In het geval van de seizoenspremière is Chloe (Eliza Bennett), de ontvoerde dochter van Robert Foster (Tim McInnerny), een Britse diplomaat en goede persoonlijke vriend van Philip Locke (Robson Green), hoofd van afdeling 20, eigenlijk gewoon een motivatie om ervoor te zorgen dat Robert ontsteekt een bom in zijn eigen ambassade, waarbij een groep bezoekende Noord-Koreaanse afgevaardigden omkomt en mogelijk de Derde Wereldoorlog begint. Voeg aan de mix Max Beesley toe, als Ray McQueen, een Britse expatcrimineel die in Thailand woont met zijn zwangere vrouw en ongeboren kind, en je hebt een spannende verhaallijn van een seizoen gemaakt.
Maar Strike Back is niet geïnteresseerd in het vertellen van één verhaal voor 10 afleveringen. In plaats daarvan brandt de serie in een alarmerend tempo door zijn verhaallijnen, zonder dat het lijkt alsof het publiek op de een of andere manier iets mist. De aflevering stelt Ray's omstandigheden op een economische manier slim vast. Nadat hij Chloe's vinger heeft afgesneden en naar haar vader heeft gestuurd, krijgt Ray een bom van een corrupt lid van de Thaise politie en via een reeks gesprekken - een met die corrupte politieagent en een andere met een schimmige figuur genaamd Lee (Arthur Lee) - het belang van Ray's rol in het verhaal wordt glashelder. Aan de andere kant moet Locke omgaan met een paniekerige Robert en zijn veeleisende vrouw Mei, gespeeld door Michelle Yeoh, die,Omdat ze Michelle Yeoh is, heeft ze vast meer aan de hand dan alleen de tweede vrouw van een diplomaat zijn.
Er zijn veel nieuwe personages om kennis mee te maken, maar de aflevering beknibbelt niet op de interpersoonlijke interacties tussen leden van de hoofdcast. Er is een leuk stukje tussen Michelle Lukes 'Sgt. Julia Richmond en Scott, voordat ze naar de spreekwoordelijke leeuwenkuil wordt gestuurd en voorspelbaar de hel losbarst. De serie weet dat Stonebridge en Scott zoveel bijna-doodervaringen hebben meegemaakt, dat ze een soort steno hebben ontwikkeld waarvoor niet meer dan een paar korte regels en een paar blikken nodig zijn om veel informatie over te brengen. De onthulling van Richmond's relatie met Scott is niet alleen een manier om Stonebridge te betrekken bij het persoonlijke leven van zijn vriend en partner, het helpt het publiek om nog meer te investeren in de hoofdpersonen dan ze al zouden zijn geweest.
De relatie van Richmond en Scott is ook een leuke afwisseling voor de serie, die onder normale omstandigheden nodig zou zijn om een geschikte en passend kortstondige liefdesbelang te vinden voor de ex-Delta Force-lothario. Nu, en niet toevallig aan het begin van het laatste seizoen, staat er echter een emotionele band op het spel die verder gaat dan de dynamiek van Stonebridge-Scott.
Maar zelfs als de aflevering het hele uur doorloopt met de voet stevig op het gaspedaal, vergeet het niet hoe belangrijk en voelbaar de chemie tussen de twee leads eigenlijk is. Tegen de tijd dat de gebeurtenissen vereisen dat sectie 20 letterlijk tegen een tikkende klok racet, is de charme van het samenspel van de twee soldaten een tandje hoger, waardoor ze een door bendes geteisterd deel van de stad kunnen betreden, om in 10 minuten 100 meter af te leggen, voordat het spel voorbij is.
Het is een bekend scenario van leven en dood dat onvermijdelijk tot wereldwijd catastrofale inzet wordt verheven, maar beide mannen blijven zo wild als altijd. En hoewel de wetenschap dat dit de laatste missie zal zijn, het begroeten van de start van het seizoen een bitterzoete aangelegenheid maakt, blijkt de serie toch nog steeds aan de top te staan.
-
Strike Back gaat aanstaande vrijdag om 22.00 uur verder op Cinemax.