Three Billboards wiebelt tijdens zijn koorddans tussen komedie en drama, maar wordt op koers gehouden door zorgvuldige regie en twee vurige optredens.
De derde langspeelfilm van de Oscarwinnende Ierse toneelschrijver / filmmaker Martin McDonagh, Three Billboards Outside Ebbing, Missouriis een delicate evenwichtsoefening van intense pathos en in het algemeen donkere komedie in dezelfde geest als McDonagh's huurmoordenaar In Brugge en zijn Hollywood-misdaad / komedie Seven Psychopaths ervoor. De vorige films van McDonagh zijn cultfavorieten en kregen zelfs enkele seizoensaandacht in het geval van In Brugge, dus een deel van de reden dat hij hier niet dezelfde creatieve hoogten schaalt, is omdat McDonagh al een behoorlijk hoge lat voor zichzelf had gelegd. Niettemin is de derde speelfilm van de filmmaker nog steeds uniek en een van de meer unieke aanbiedingen van 2017. Three Billboards wiebelt tijdens zijn koorddans tussen komedie en drama, maar wordt op koers gehouden door zorgvuldige regie en twee vurige optredens.
Three Billboards wordt in gang gezet wanneer Mildred Hayes (Frances McDormand), een gescheiden moeder wiens dochter zeven maanden eerder is vermoord en verkracht, besluit om op een onconventionele manier de politie in haar stad Ebbing, Missouri, te bellen wegens hun gebrek aan vind de moordenaar van haar dochter. Mildred huurt op zijn beurt drie reclameborden op een nauwelijks bereden weg aan de rand van Ebbing, die elk een deel bevatten van een grotere verklaring waarin wordt gevraagd te weten waarom de lokale sheriff Bill Willoughby (Woody Harrelson) en zijn team nog geen verdachte hebben gevonden in de zaak, laat staan de daadwerkelijke moord te vangen. Het volstaat te zeggen dat de acties van Midred snel de aandacht trekken (zowel de goede als de slechte soort).
Met name de billboards van Mildred trekken de aandacht van politieagent Jason Dixon (Sam Rockwell), een agent die al berucht is om zijn grillige en soms zelfs gewelddadige gedrag. Mildred weigert zich echter te laten intimideren door Jason of wie dan ook in de stad, zelfs als de mensen dicht bij haar - zoals haar zoon Robbie (Lucas Hedges) - zich in het vizier bevinden van haar strijd met de autoriteiten van Ebbing.. De vraag is, hoever is Mildred bereid te gaan om gerechtigheid voor haar dochter te krijgen … en kan zij of iemand anders het ooit echt vinden?
McDonagh's Three Billboards-scenario wisselt, net als zijn scripts voor zijn vorige films, regelmatig tussen Coen Brothers-achtige, sombere humor en rauw drama in een oogwenk. Het is een erg moeilijke evenwichtsoefening om bij te blijven zonder het publiek een emotionele whiplash te geven, en omdat McDonagh het volhoudt voor grote stukken van Three Billboards, vallen die momenten waarop hij fumbles of faalt des te meer op. Uiteindelijk raakt de film zijn doelen vaker dan niet en slaagt hij er zelfs in om wat curveballs te gooien, als het gaat om het traject van zijn verhaallijnen en overkoepelende verhaallijn. Three Billboards jongleert zelf ook met elementen van een politieke satire (waar McDormand en Rockwell de uitersten vertegenwoordigen van de links / rechts-scheidslijn in de VSen Harrelson in het midden) met een oprecht verhaal over de rimpeleffecten die een gruwelijke gebeurtenis heeft op de levens van de mensen eromheen. De film heeft niet hetzelfde succes als beide dingen tijdens de looptijd, maar met name het personagedrama weet een emotionele impact te hebben dankzij de inspanningen van de cast.
McDormand en Rockwell hebben veel prijzen gegenereerd voor hun respectievelijke optredens in Three Billboards, en die hype is zeker verdiend. Hun karakters zijn beide zeer beschadigde mensen om zeer verschillende redenen, waarbij Mildred een slachtoffer van misbruik is wiens rechtvaardige woede het schuldgevoel verhult dat ze voelt over wat er met haar dochter is gebeurd, en Jason die zowel een hete puinhoop van giftige mannelijkheid is als een bejaarde moederskind. Deze rollen zorgen voor momenten van lichtzinnigheid en somber drama, die McDormand en Rockwell met gratie en vaardigheid behandelen, waarbij ze twee zeer verschillende hoogstandjes opleveren. De verhaallijnen van Mildred en Jason zijn op zichzelf al overtuigend genoeg om de film door zijn ruigere plekken heen te dragen en te voorkomen dat hij onderweg volledig van de baan valt.
De cast van Three Billboards is solide over de hele linie, maar wordt uiteindelijk onderbenut. Harrelsons sheriff Willoughby krijgt de best ontwikkelde plot-thread buiten de hoofdlijnen van de film, maar zijn professionele en persoonlijke worstelingen zijn niet zo indrukwekkend als bedoeld, ondanks alweer een mooie prestatie van Harrelson. Naast Harrelson en Hedges (Lady Bird), omvat de cast van de film Peter Dinklage (Game of Thrones) en Caleb Landry Jones (Get Out) als enkele van de eigenzinnige inwoners van Ebbing, samen met de doorgewinterde acteur John Hawkes als Mildred's beledigende ex. -man en McDonagh's Seven Psychopaths medewerker Abbie Cornish als Willoughby's vrouw. Terwijl de meeste van deze spelers een moment krijgen om te schitteren in de film, doet Three Billboards dat niet 't ze allemaal gelijk van dienst zijn en heeft wisselend succes om ze boven stereotypen in hun scènes te verheffen. Dat gezegd hebbende, verdient McDonagh de eer omdat hij niet al deze verschillende verhaallijnen op een nette manier heeft samengevoegd. Net als in het echte leven krijgt niet elk conflict hier een zuivere oplossing.
Three Billboards 'versie van Ebbing krijgt het grootste deel van zijn persoonlijkheid van zijn excentrieke bewoners, maar McDonagh slaagt er wel in om een goed gevoel van tijd en plaats te creëren met de weergave van de film in de zuidelijke kleine stad (die in werkelijkheid grotendeels was gefilmd in North Carolina). Het landschap leent zich niet voor de pittoreske beelden van In Brugge, maar McDonagh en cinematograaf Ben Davis (die ook meewerkte aan Seven Psychopaths) slagen erin om hier enkele opvallende beelden vast te leggen terwijl ze de film toch intiem houden in zijn reikwijdte en focus. Net zoals hij deed in In Brugge, versterkt componist Carter Burwell de sfeer van Three Billboards verder met zijn prachtige score, waarbij hij landelijke deuntjes mengt met meer klassieke en poëtische leidmotieven.
Alles bij elkaar genomen, maakt Three Billboards Outside Ebbing, Missouri McDonagh verder bekend als een verhalenverteller met een gevoeligheid die (hoewel hij doet denken aan andere filmmakers) helemaal van hemzelf is, ook al vertegenwoordigt het niet zijn beste werk tot nu toe. McDormand en Rockwell verdienen de Oscar-talk die hun uitvoeringen hier hebben gegenereerd en Three Billboards is de moeite waard om alleen voor hun werk te bekijken, afgezien van al het prijzenseizoen. De film is niet per se een film die smeekt om op een groot scherm te worden gezien, maar meer informele bioscoopbezoekers die in de stemming zijn voor een verandering van tempo van de reguliere releases van dit vakantieseizoen, en / of het meer typische Oscar-aasaanbod, kunnen vinden wat ze 'zoekt door een reis te maken met McDonagh in het zuiden.
AANHANGWAGEN
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri speelt nu in een semi-brede Amerikaanse theatrale release. Het duurt 115 minuten en heeft de classificatie R voor geweld, taalgebruik en enkele seksuele verwijzingen.
Laat ons weten wat je van de film vond in de comments!
Onze beoordeling:
3,5 van 5 (zeer goed)