Nu het boek officieel gesloten is over Star Wars: Episode VII - The Force Awakens, heeft Lucasfilm de focus verlegd naar de volgende film die zich afspeelt in een melkwegstelsel ver, ver weg. In december neemt de studio fans mee terug in de tijd naar een periode vóór de gebeurtenissen van het origineel uit 1977 in Gareth Edwards ' Rogue One: A Star Wars Story, dat zich richt op het team van Rebel Alliance-jagers dat plannen heeft gestolen voor de eerste Death Star. Onlangs is een teaser-trailer voor de spin-off uitgebracht, die kijkers kennis laat maken met de nieuwe heldin Jyn Erso (Felicity Jones) en de toon zet van een totaal oorlogsbeeld.
De preview maakte online zeker een positieve indruk, dankzij het gevoel van urgentie en de opvallende beelden. Zelfs voordat Lucasfilm met de marketinginspanningen van Rogue One begon, werd het verkozen tot de meest verwachte film van het jaar, en het enthousiasme zal waarschijnlijk nu toenemen. Tegelijkertijd kan een argument worden ingebracht dat Rogue One nog steeds zijn bestaan moet rechtvaardigen. Sommigen hebben zich afgevraagd of dit een verhaal is dat verteld moet worden, aangezien het publiek het eindpunt al kent tegen de tijd dat ze in het theater zitten. Ongetwijfeld speelt de laatste keer dat Star Wars-prequels werden gemaakt een rol in dit gevoel, maar wat tot nu toe is getoond, geeft aan dat Rogue One een heel ander dier is en heel goed de Star Wars-prequel die fans altijd al wilden zien.
Nieuwe personages en een verhaal met inzet
Hoewel bioscoopbezoekers wisten dat Anakin Skywalker uiteindelijk de Jedi Order zou verraden en Darth Vader zou worden, weerhield een vermeend gebrek aan dramatische spanning The Phantom Menace er niet van om een van de meest gehypte films aller tijden te zijn. Oude fans konden niet wachten om het achtergrondverhaal te zien van een van de grootste schurken van de bioscoop; Pas toen ze zagen wat George Lucas in gedachten had, verdween de opwinding. Ja, de prequel-trilogie heeft een groot aantal supporters en verdiensten, maar over het algemeen worden de films algemeen beschouwd als teleurstellingen die hun grenzeloze potentieel niet hebben waargemaakt.
Een fundamentele fout bij het maken van films in die trilogie is dat er voor films met de naam Star Wars niet veel volledige oorlogen gaande zijn voor de eerste twee afleveringen. Hoewel de Clone Wars bedoeld waren als het middelpunt van het gepresenteerde conflict, beginnen ze pas aan het einde van Attack of the Clones, wat betekent dat er in het begin heel weinig op het spel stond. Voorafgaand aan de Slag om Geonosis was er geen echte dreiging die koste wat het kost moest worden gestopt, en het grotere sterrenstelsel ervoer relatieve vrede. Vergelijk dat eens met Rogue One, en het is duidelijk dat we ons midden in de beroemde Galactische Burgeroorlog bevinden, met een stelletje rebellen die een indrukwekkend rijk willen neerhalen dat over onbeperkte middelen beschikt. Het is de klassieke "goed vs. kwaad" trope waarop Star Wars jarenlang is gebouwd.
Nu Rogue One is ontlast van de Skywalker-familiesaga, is er hier een kans om de omvang van de strijd nader uit te werken en de effecten die het had op het universum als geheel nader te omschrijven. De rebellen verwerven duidelijk de Death Star-uitlezingen, maar Edwards heeft over het algemeen creatieve vrijheid om te laten zien hoe het zover is gekomen. De enige connectie van Rogue One met de originele trilogie is de Death Star - zo ongeveer al het andere is nieuw. Het zal interessant zijn om de tirannie van de imperialen en de veerkracht van de alliantie vanuit een nieuw perspectief te zien, wat de manier waarop men naar de eerste drie films kijkt misschien positief kan veranderen. Lagen kunnen worden toegevoegd aan wat er eerder was, en gelukkig is er een sterke underdog-dynamiek om het te laten resoneren met kijkers.
De film draait ook slim om personages die Star Wars-fans nog nooit eerder hebben ontmoet. Dit betekent dat het drama niet alleen komt van het feit of de rebellen hun missie al dan niet volbrengen, maar ook van wie het er levend uitkomt. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat zowat alle nieuwe gezichten zullen vergaan voordat de aftiteling rollen, aangezien A New Hope ze niet noemt, maar niets is op dit moment gegarandeerd. De melkweg is tenslotte een uitgestrekte plek en het Rogue One-team zou heel goed ver weg kunnen zijn op een andere missie wanneer Luke Skywalker door de Death Star-loopgraaf vliegt (Mon Mothma is bijvoorbeeld niet aanwezig tijdens de Slag om Yavin). Kijkers kennen het uiteindelijke lot van Jyn en haar bondgenoten niet, wat de actie idealiter aantrekkelijker maakt om naar te kijken. Het hangt er natuurlijk van af hoe Edwards zijn groep helden opzet,maar de filmmaker werkt met een getalenteerde cast die zijn stempel op de erfenis moet drukken.
Gareth Edwards en filmmakingstechnieken
Een belangrijk verkoopargument voor The Force Awakens was dat regisseur JJ Abrams zoveel mogelijk in de camera ging filmen, waarbij het gebruik van praktische effecten en echte locaties werd gemaximaliseerd, zodat de esthetiek van de nieuwe films de originele trilogie weerspiegelde. CGI was duidelijk een buitengewoon waardevol hulpmiddel, maar Abrams combineerde de twee technieken heel goed. Hij was altijd gecharmeerd van de "geleefde" look die de vorige films hadden, en hij wilde de volgende generatie bioscoopbezoekers een soortgelijk gevoel geven. Hoewel Episode VII zich afspeelde in een melkwegstelsel ver, ver weg, voelde het nog steeds als een tastbare wereld, waardoor het werd gegrondvest en de foto een gevoel van realisme kreeg.
Gelukkig gaat Lucasfilm deze methode gebruiken voor al hun aankomende Star Wars-films, inclusief Rogue One. Hoewel de toon van de spin-off inherent verschilt van de ruimteopera van Force Awakens, volgde Edwards Abrams 'voorbeeld bij het creëren van een tastbaar universum door te trouwen met de nieuwe en oude manieren om dingen te doen. Uit de trailer blijkt dat hij zoveel mogelijk heeft gedaan zonder het gebruik van digitale augmentatie. Acteurs zijn op sets, de stormtroopers zijn figuranten in kostuums en sommige voertuigen zijn modellen die voor de film zijn gemaakt. Zelfs de schepen die hoogstwaarschijnlijk CGI zijn (de foto van de Star Destroyer), zijn het evenbeeld van hun klassieke miniatuurtrilogie-tegenhangers. Aangezien de dingen zo naadloos zijn voor de hele film - en niet alleen de teaser van 90 seconden - zal Rogue One sterk lijken op een werk in deze franchise,optimaal gebruik maken van alle tools die op dat moment beschikbaar waren.
Niet alleen dat, Edwards lijkt uitstekend te passen bij dit specifieke verhaal. Als regisseur van Godzilla uit 2014 liet hij zien dat hij een groot gevoel voor schaal bezat, wat betekent dat die gevoeligheden mooi moeten worden overgedragen op Rogue One. Veel fans zijn onder de indruk van de beelden die in de trailer worden getoond, met name de onthulling van Death Star en het geldschot van rebellensoldaten die op de grond rennen naar enorme imperiale wandelaars. Hoewel de ongelijkheid tussen de Alliantie en het rijk altijd duidelijk was in de klassieke films, lijkt het erop dat het nog meer zal worden onderstreept in de spin-off, wat de procedure nog zwaarder zal maken. Gezien de tijdlijn van de serie, zou het rijk in hun bloei moeten zijn terwijl de rebellen nog in de kinderschoenen staan. De helden moeten op dit moment nog hun eerste overwinning behalen, dus het 'Het is logisch dat ze nog beter worden overtroffen dan kijkers gewend zijn.
Het is waar dat Edwards zich nog niet echt moet vestigen als een bonafide A-lijstregisseur, maar hij heeft zichzelf bewezen als een opkomend talent. Hoewel Godzilla na de release enigszins verdeeldheid zaaide, was Edwards meer dan in staat om ontzagwekkende decorstukken op te voeren. De reeks parachutesprongen die in de trailers werd getoond, was doordrenkt met horrorelementen en de laatste confrontatie tussen Godzilla en de MUTOS verdiende applaus van het publiek (twee woorden: atoomademhaling). Een van de visitekaartjes van een Star Wars-film is geweldige actie, en Rogue One lijkt klaar om toe te voegen aan het pantheon van gedenkwaardige veldslagen van de franchise die bij bioscoopbezoekers blijven lang nadat de credits rollen. Bovendien nam Edwards bij zijn debuut Monsters een klein budget en combineerde hij met succes genre-aspecten met relatiedrama, wat betekent dat hij goed kan lezen over karakterdynamiek.Dat belooft veel goeds voor de ontwikkeling van het team van Rebels waarop de film zich richt.
Gevolgtrekking
Het is terecht dat Star Wars-fans een beetje ongemakkelijk worden als ze het woord 'prequel' horen rondgooien, en Lucasfilm's vertrouwen om terug te gaan naar vertrouwde elementen voor de anthologiefilms is het onderwerp van enige kritiek. Toch betekent dat niet dat Rogue One geen waardevolle uitbreiding van het universum zal zijn als het allemaal gezegd en gedaan is. Hoewel het Disney-tijdperk nog maar net is begonnen, onderstreept wat fans tot nu toe hebben gezien de toewijding van de studio om dingen "goed" te doen en ervoor te zorgen dat de nieuwe films vermakelijk en oprecht zijn. Na $ 4 miljard op Lucasfilm te hebben laten vallen, wil The Mouse House het meeste uit hun investering halen, en de beste manier om dat te doen is door een kwaliteitsproduct te leveren.
Na het enorme succes van The Force Awakens heeft Lucasfilm aantoonbaar het voordeel van de twijfel verdiend totdat ze een fout maken met een van de moderne films. Het is een opwindende tijd om een Star Wars-fan te zijn, met jaarlijkse releases en zoveel om naar uit te kijken. Als het Disney's doel is om Star Wars lang na de première van Episode IX levend te houden, dan zijn de op zichzelf staande films misschien wel belangrijker dan de saga-afleveringen. Als Rogue One goed wordt ontvangen, zijn de mogelijkheden voor spin-offs eindeloos, en het lijkt erop dat we goed op weg zijn om weer een goede Star Wars-film te zien.
VOLGENDE: Rogue One traileranalyse
Rogue One: A Star Wars Story wordt op 16 december 2016 in de bioscoop geopend, gevolgd door Star Wars: Episode VIII op 15 december 2017, de Han Solo Star Wars Anthology-film op 25 mei 2018, Star Wars: Episode IX in 2019, gevolgd door de derde Star Wars Anthology-film in 2020.