Fans van Star Wars: The Last Jedi die een gelijkenis tussen porgs en papegaaiduikers opmerkten, worden gerechtvaardigd, aangezien het blijkt dat de overeenkomsten geen toeval zijn. Er zijn veel planeten in de melkweg ver, ver weg en die werelden hebben een verbazingwekkende verscheidenheid aan soorten en dieren in het wild. Een deel van het plezier van elke nieuwe Star Wars-film is het onderzoeken van alle nieuwe wezens, voelend en niet-voelend, die bij elke volgende film verschijnen. Sommige van deze wezens, zoals The Sarlacc en The Hutts, maken deel uit van het algemene lexicon van de populaire cultuur. Anderen, zoals de Gungans en de Ewoks, worden minder liefdevol beschouwd.
Het doorbraakbeest van de nieuwste aflevering van Star Wars, The Last Jedi, lijkt de schattige porgs te zijn. Vanaf hun eerste verschijning in de tweede trailer van The Last Jedi zijn fans gefascineerd door deze wezens, ongeacht of ze gecharmeerd of afgestoten zijn door de schattige aard ervan. Met zijn droevige, gevoelvolle ogen en waggelende gang hebben velen het uiterlijk van de porgs vergeleken met dat van de nederige papegaaiduiker.
Het blijkt dat deze gelijkenis geen toeval is. In een interview met StarWars.com onthulde Creature Concept Designer Jake Lunt Davies de oorsprong van de porg en hoe hun opname in de film oorspronkelijk werd geboren uit een praktisch doel en niet alleen uit de wens van Disney's marketingafdeling om knuffels te verkopen op basis van de schepsels.
Volgens Lunt Davies is de porg ontstaan uit de moeilijkheden die regisseur Rian Johnson had om op Skelling Michael te schieten - het eiland in Ierland dat diende als de planeet Ahch-To. Skelling Michael staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en is tevens een speciaal beschermd gebied. Dit betekent dat het een misdaad is om de lokale fauna te verstoren, inclusief de kolonies papegaaiduikers die op het eiland voorkomen.
"Je kunt ze niet verwijderen. Je kunt ze fysiek niet kwijtraken. En digitaal verwijderen is een probleem en veel werk, dus laten we er gewoon mee gaan spelen, ermee spelen. En dus denk ik dat (Rian) dacht "Nou, dat is geweldig, laten we onze eigen inheemse soort hebben." … De papegaaiduikers hadden eigenlijk een grote invloed op alles."
Lunt Davies ging toen aan het werk om een wezen te maken van vergelijkbare grootte en gedrag als een papegaaiduiker, maar ook visueel verschillend van een papegaaiduiker. Hij wendde zich tot andere waterwezens voor inspiratie en tot meer huisdieren om de juiste magische combinatie van eigenschappen te vinden die goed aanvoelden.
"Ik heb de porg waarschijnlijk binnen de eerste (paar pogingen) gekregen. Ik heb ongeveer vier of vijf pagina's met totaal verschillende schetsen gemaakt, en de porg stond waarschijnlijk in een van die schetsen. Het werd beïnvloed door een zeehond en een mopshond en de papegaaiduiker. De grote ogen van een zeehond of de grote ogen van een mopshond en het soort grappige, lelijke gezicht (van een mopshond)."
Nadat de basisvorm van de porg was vastgesteld voor The Last Jedi, moest Lunt Davies de andere fijne details instellen. Er werden meer dan 50 verschillende kleuropties overwogen om de kleurenflits na te bootsen die papegaaiduikers op hun snavel hebben. Na het terug te brengen tot de 10 favorieten van Johnson, werd het definitieve ontwerp voor de porg goedgekeurd. Goed gedaan, want porgs zijn een van de meest besproken aspecten van de nieuwste Star Wars-film geworden voorafgaand aan de release van The Last Jedi.
Volgende: The Last Jedi Concept Art onthult veelkleurige Porgs