Will Smith's 10 beste films, volgens IMDb
Will Smith's 10 beste films, volgens IMDb
Anonim

Will Smith, vaak de meest charismatische acteur die tegenwoordig in Hollywood werkt, is een van de laatste filmsterren die het allemaal kan. Zijn carrière als acteur was nooit iets dat Smith lichtvaardig opvatte en, net als vergelijkbare superster Tom Cruise, bouwde hij zijn rollen zorgvuldig op. Het resultaat is een lange carrière aan de top, met veel meer hits dan missers. Zijn films lijken alleen maar beter te worden, en meer geliefd naarmate hij ouder wordt. Smith biedt een van de beste eigenschappen die een ster kan bezitten: de indruk dat hun beste werk altijd nog voor hen ligt.

Hier zijn de tien best beoordeelde films van Will Smith op dit moment op IMDb.

10 mannen in zwart 3 (6.8)

Will Smith's laatste optreden tot dusver in de langdurige mediafranchise die hij hielp smeden, was de duurste van de serie, maar ook de meest opbrengende.

Het zou gemakkelijk zijn om te denken dat waardering een gimme was voor de geliefde Men in Black-serie, vooral voor een film die werd gezien als een comeback na de teleurstelling van de vorige film tien jaar eerder. Maar Men in Black 3 herinnert zich echt de aspecten die de originele film zo goed hebben laten werken en herconfigureert ze om vijftien jaar na dat eerste succes nieuw en opwindend te voelen voor een publiek.

9 Bad Boys (6.9)

Het debuut van Michael Bay als actieregisseur en Will Smith als actiester zou de carrières van zowel mannen als het gezicht van Hollywood voor altijd veranderen. De buddy-cop-komedie met Martin Lawrence was groot, luid en gestileerd zonder reden. Het was een perfect voertuig voor een wereld die Smith nog niet kende als een leidende man in films en hem nog steeds associeerde met zijn muzikale persona, gepopulariseerd door The Fresh Prince of Bel Air. (Wat toen nog aan de gang was.)

Bay en Smith zouden acht jaar later opnieuw samenwerken voor het even zo geliefde vervolg, met de late derde aflevering gepland voor een release in 2020.

8 Onafhankelijkheidsdag (7)

Uitgebracht minder dan twee maanden na de laatste aflevering van Smith's bepalende tv-hit The Fresh Prince of Bel Air, verzekerde het monstersucces van het sci-fi-spektakel van Roland Emmerich Smith als niet alleen een betaalbare actiester in grote Hollywood-films, maar een acteur met een geheel een nieuwe carrière die voor hem ligt buiten de Fresh Prince-persona en de wereld van muziek.

Onafhankelijkheidsdag demonstreerde ook, cruciaal, de capaciteiten van Smith als een teamspeler. De film ging zeker niet alleen over hem, maar hij was nog steeds in staat om te schitteren terwijl hij een lid van een ensemble speelde en de helft van zijn maatje in combinatie met het personage van Jeff Goldblum.

7 hersenschudding (7.1)

Het lijkt misschien vreemd voor een acteur die zo nauw verbonden is met actie-kaskrakers, maar de populairste films van Will Smith lijken zijn kleinere dramatische rollen te zijn. Zelfs als ze, net als bij hersenschudding, relatief weinig geliefd zijn bij critici en de kassa.

Smith speelt Dr. Bennet Omalu in de film, een Nigeriaans-Amerikaanse arts die de ontdekking en blootstelling van chronische traumatische encefalopathie bij professionele Amerikaanse voetbalspelers en de daaruit voortvloeiende gezondheidsproblemen heeft veroorzaakt. De film beschrijft zowel Omalu's strijd voor acceptatie en respect als een Nigeriaan in Amerika als zijn botsing met de NFL over zijn onderzoek.

6 I, Robot (7.1)

Met de mogelijke uitzondering van de volgende film op onze lijst, I uit 2004, is Robot het meest onbeschaamde stervoertuig voor Smith als een toonaangevende actieheld in zijn IMDb-top tien.

De connecties met de verzameling Isaac Asimov-verhalen waaraan de film zijn naam ontleent, zijn op zijn best zwak, en de film bevat productplaatsingen van muur tot muur, maar het is moeilijk om je ontevreden te voelen als je Will Smith robots wegblaast met een machinegeweer. Deels whodunnit, deels cyberpunk-epos, I, Robot is meedogenloos in zijn doel om het publiek op alle mogelijke manieren te vermaken.

5 Ik ben een legende (7.2)

De derde filmaanpassing van Richard Mathesons baanbrekende post-apocalyps-roman met dezelfde naam kookte al meer dan een decennium voordat hij op het grote scherm verscheen, waarbij Smith oorspronkelijk aan de hoofdrol was gehecht in een eerdere productie, geregisseerd door Michael Bay, dat viel onvermijdelijk door. (Als je denkt dat dat raar klinkt, wacht dan tot je over het vorige van Ridley Scott en Arnold Schwarzenegger hoort.) Het was zeker niet zonder problemen, wat duidelijk werd aangetoond door de twee totaal verschillende eindes, maar het idee om er een paar uit te geven. uren alleen met Will Smith in New York was duidelijk een te goed aanbod om voor het publiek te laten liggen.

De voortdurende scriptproblemen van I Am Legend deden er veel minder toe toen het duidelijk werd dat Smith zijn eigen dialoog kon improviseren, of gewoon helemaal niets kon zeggen, en toch enorm overtuigend kon zijn.

4 Enemy Of The State (7.3)

In de paranoïde thriller van Tony Scott speelt Smith een succesvolle advocaat die verwikkeld raakt in de dekmantel van een moord op de regering via een willekeurige ontmoeting met een oude bekende. Het klinkt als de perfecte set-up voor een klassieke thriller, maar Enemy of the State is veel meer new school dan old school en daarom treft het vandaag nog steeds een snaar.

Ondanks alle verouderde technologie die de meeste films uit de jaren 90 teisterde, was Enemy of the State een van de vele actiethrillers van het decennium die hun tijd opmerkelijk vooruit waren. In 1998 toonde de film de NSA die zich bezighield met bewakingspraktijken die krachtig zouden worden ontkend tot het klokkenluiden van Edward Snowden in 2013. Tegenwoordig worden ze algemeen als feit aanvaard.

3 mannen in het zwart (7.3)

Losjes gebaseerd op een komische serie uit de vroege jaren 90, heeft Barry Sonnenfeld's sci-fi action buddy-komedie een verifieerbare mediafranchise voortgebracht die tot op de dag van vandaag voortduurt met sequels en een spin-off. De originele film was weer een demonstratie van Smiths kracht als teamspeler. Hij heeft de film zelf gestolen zonder dat hij overal om hem heen gestructureerd is.

De algehele kracht van de cast, in combinatie met de enorm gedenkwaardige score van Danny Elfman en de Oscarwinnende speciale effecten van Rick Baker, bevestigde Smith als een acteur die meer geïnteresseerd was in erkenning voor goede films dan alleen erkend als filmster.

2 zeven pond (7,6)

Nog een voorbeeld van een kritiek onbemind kleinschalig drama uit de onderste helft van Smith's box office-ranglijst dat alleen maar in populariteit is gegroeid sinds de release, en mogelijk zelfs identificeerbaar wordt als een cultfilm.

Seven Pounds is een kleinschalig emotioneel drama dat in de loop van de jaren sinds de release vrijwel zeker aan populariteit en interesse heeft gewonnen, omdat het zo ongebruikelijk is voor een Will Smith-film en vanwege de meer mysterieuze eigenschappen. Met belangrijke informatie die langzaam wordt onthuld in de loop van de film, wat leidt tot een schokkende conclusie.

1 Het nastreven van geluk (8)

Het is niet moeilijk in te zien waarom Smiths vertolking van de echte ondernemer Chris Gardiner in een tijd van grote financiële strijd en dakloosheid zo velen weerklonk sinds het debuut in 2006. De uitvoering zou Smith zijn tweede Oscar-nominatie opleveren en een enorme hit blijken te zijn bij de box office bij de release, maar de boodschap van vastberadenheid in het licht van overweldigende ontberingen is in de loop van de tijd alleen maar herkenbaarder geworden.

The Pursuit of Happyness zou ook een belangrijke verandering betekenen in Smith's sterpersonage op het scherm, aangezien hij niet langer de enige Smith op het scherm werd. Zijn zoon, Jaden, maakt zijn debuut in de film.