Er is tegenwoordig een overweldigend gevoel dat moderne horror berust op een techniek die bekend staat als "jump scares". Voor iedereen die niet op de hoogte is, is de jump scare een tactiek die is ontworpen om u opzettelijk te ratelen. Critici beschuldigen deze praktijk als een goedkope truc om angst over te brengen.
Vooral horrorfilms gemaakt in het westen zijn dol op deze omstreden techniek. Maar ook andere delen van de wereld maakten er goed gebruik van. Japan is bijvoorbeeld geen onbekende met dit apparaat. Dat wil niet zeggen dat Japanse filmmakers er misbruik van maken; ze zijn relatief terughoudend. Maar als we door de horrorgeschiedenis van Japan kijken, zouden we moeten zeggen dat het een kwestie is van kwaliteit boven kwantiteit. Dus hier zijn enkele van de beste jump-scares in Japanse horror.
10 Evil Dead Trap (1988): A Falling Light
Als een nieuwszender iets ontvangt dat lijkt op een snuifband, bezoeken een verslaggever en haar filmploeg de locatie waar de film is opgenomen. Daar worden ze vervolgens systematisch geplukt door een onzichtbare maniak.
Deze Japanse horrorfilm uit de jaren 80 heeft een sterke invloed van Giallo in zijn decorum en esthetiek, maar over het algemeen is het een slasher met een gemene inslag. Hoe verontrustend veel scènes ook zijn, ze laten je niet echt springen. Echter, het deel waar een personage in een schijnbaar lege kamer loopt voordat een plafondlamp crasht. Dat was een stiekeme schrik.
9 One Missed Call (2003): The Birds
Yoko is bang omdat ze een enge voicemail heeft ontvangen … van zichzelf. Drie dagen later komen de gebeurtenissen van de voicemail uit voordat Yoko sterft. Dit is slechts het begin, aangezien anderen ook profetische boodschappen ontvangen. Een vrouw en een detective leren eindelijk dat een wraakzuchtige geest centraal staat in dit bovennatuurlijke fenomeen.
Een jump scare is niet te verwachten. In het geval van One Missed Call geldt dat bijna elke keer dat u aanneemt dat er iets griezeligs gaat gebeuren. Dus hier is een scène die je zeker zal laten schrikken: terwijl Yumi en de detective iemands appartement bekijken, vliegen er vogels door de ramen. Het is een kleine schok, maar een effectieve schok die de sfeer bepaalt. Dit is wat sommigen een "kattenangst" noemen.
8 The Vampire Doll (1970): The "Other" Yuko
Na een reis om zijn verloofde Yuko te bezoeken in het plattelandshuis van haar ouders, krijgt een man te horen dat zijn aanstaande bruid is overleden. Terwijl hij blijft slapen, hoort hij vreemde geluiden. Hij kijkt door het huis en vindt iemand die precies op Yuko lijkt. Niemand gelooft hem natuurlijk. Later ziet de man Yuko over het terrein dwalen. Leeft ze echt, of herbergt haar familie een duister geheim?
De onthulling van Yoko in de kledingkast in deze Toho-vampierfilm is niet zo verwonderlijk, maar het is goed uitgevoerd.
7 Ju-on - The Grudge (2002): The Shower
Volgens de Japanse folklore zal een plaats waar een vreselijke, bijzondere horror plaatsvond die negatieve energie absorberen. Dan zullen degenen die in de toekomst dezelfde locatie betreden worden vervloekt. Een vrijwillige verzorger wordt het laatste slachtoffer van de vloek van het Saeki-huis. En nu wordt ze achtervolgd door twee boosaardige geesten.
Als je het Amerikaanse The Grudge hebt gezien, zul je deze scène herkennen. In Takashi Shimizu's originele Ju-on: The Grudge is een vrouw aan het douchen als ze een derde hand achter op haar hoofd voelt. Het is veel subtieler uitgevoerd dan in Shimizu's Engelstalige remake uit 2004. Toch is het een verontrustend moment.
6 Uzumaki (2000): Body Drop
Het valt een tiener op dat iedereen in haar stad nu gefixeerd is op iets dat spiraalvormig is in vorm of ontwerp. Dit geldt ook voor de vader van een vriend, die zijn dagen doorbrengt met het filmen van slakken en het onderzoeken van narutomaki. Deze dwang wordt echter gevaarlijk wanneer mensen beginnen te sterven. Na verloop van tijd wordt de "spiraalvormige vloek" niet meer te stoppen.
Deze bewerking van Junji Itō's macabere manga heeft een onmiskenbaar grillige toon. Maar onder dat grillige oppervlak zit een sinistere kern. Het publiek is verrast als de hoofdrolspeler en haar vriend op school een wenteltrap oplopen en er plotseling iets langs hen heen schiet. Ze kijken naar beneden en zien dat een klasgenoot dood is gevallen.
5 POV - A Cursed Film (2012): A Sudden Visitor
De gastheren van een televisieshow kijken naar een kijker die een videoband heeft ingezonden waarop een spook op een plaatselijke school staat afgebeeld. Wanneer de gastheren en hun filmploeg de school bezoeken, maken ze een reeks bovennatuurlijke incidenten mee.
Zoals te zien is in zijn films als Ring 0: Birthday, is Norio Tsuruta's kijk op horror meestal subtieler en verraderlijker. Hij schakelt de zaken echter om in POV - A Cursed Film. Zijn benadering van de found footage-stijl is geslepen en soms chaotisch. Er zijn een aantal springerige scènes in POV, maar niet meer wanneer de personages proberen te ontsnappen uit de voordeur van de spookschool.
4 Audition (1999): The Body
Een weduwnaar genaamd Aoyama is op zoek naar een nieuwe date. Zijn vriend, een filmproducent, maakt een nepfilm en houdt audities. De vrouwen die komen opdagen, worden echter echt geïnterviewd als mogelijke dates voor Aoyama. Wanneer Aoyama een intrigerende vrouw, Asami genaamd, het hof maakt, merkt hij dat ze niet zo gereserveerd is als hij aanvankelijk dacht dat ze was.
Miike Takashi's Audition is een klassiek voorbeeld van een film die een bocht naar links neemt die het verandert in een geheel andere film die niemand had verwacht. Auditie mist andere scènes dan die waarin Aoyama die onheilspellende zak tegenkomt.
3 The Ring 2 (1999): The Well
Wanneer haar collega, Ryuji, dood wordt aangetroffen, onderzoekt Mai de stadslegende waar hij zo geobsedeerd door was. Ondertussen is Ryuji's ex-vrouw Reiko nergens te bekennen. Mai zoekt naar antwoorden over de vermeende doodsvloek die is gekoppeld aan een videoband terwijl de autoriteiten het lichaam van Sadako Yamamura teruggeven aan haar levende oom. Sadako staat echter niet op het punt om te rusten zonder verder te gaan met wat ze begonnen is, aangezien ze Reiko's zoon blijft achtervolgen.
The Ring 2 is het officiële vervolg op Hideo Nakata's The Ring. Een ander vervolg genaamd Spiral (of Rasen) werd in 1998 naast de originele film uitgebracht, maar een slechte ontvangst drong er bij de studio op aan om zo snel mogelijk een nieuwe te maken. De Ring 2 deed het veel beter, ondanks dat hij geen verband hield met de serie boeken waarop de eerste film was gebaseerd.
In de finale schaalt Mai Takano dat berucht goed met Reiko's zoon op haar rug. Ze ziet Sadako de putmuren opklimmen voordat ze beseft dat de langharige geest naast haar staat. Het is niet de meest onvoorziene schrik, maar het is een dwingende schrik die wordt geaccentueerd door Miki Nakatani's geloofwaardige angstkreet.
2 Noroi — The Curse (2005): The Kagubata
Een paranormale expert wordt vermist nadat hij onderzoek heeft gedaan naar een mythische Japanse demon genaamd de Kagubata. Nu zijn zijn beelden verzameld en samengevoegd in de hoop een verklaring te vinden voor zijn verblijfplaats. Kōji Shiraishi combineert terreur zo goed met het nepdocumentairemodel, vooral in zijn eerste uitje van de soort, Noroi: The Curse.
Het verhaal hier is weliswaar verward en uitgebreid. Het is niet de gemakkelijkste om tijdens een eerste run te absorberen. Maar als je eenmaal de diepgewortelde angst begrijpt die Noroi oproept, doet coherentie er niet per se meer toe. Het gaat over de emoties die de film oproept. Tegen het einde van de film zijn we er niet op voorbereid dat Ishii's zoon visueel wordt geïmpliceerd als de mythische Kagubata.
1 The Ring (1998): The Closet Scene
Een journalist genaamd Reiko wordt door haar zus aangespoord om de mysterieuze dood van haar dochter te onderzoeken. Het begon allemaal met een lokale mythe over een videoband die zijn kijkers een week na het kijken doodt. Reiko vindt een kopie van de video en bekijkt deze zelf. In het begin is ze sceptisch, maar er zijn aanwijzingen dat dit spookverhaal waar is. Nadat haar zoon naar de tape heeft gekeken, haast Reiko zich om de doodsvloek te stoppen voordat het te laat is.
Hideo Nakata geeft niet gemakkelijk jump scares; hij deelt ze uit met een nauwkeurige maat. Een scène hier die harten deed racen, was de flits van Reiko's zus die het doodsbange lijk van haar dochter in de kast ontdekte. Dit moment werd later opgenomen in de Engelstalige remake van 2002.