The Walt Disney Company bestaat al sinds 1923 en blaast zijn fans voortdurend weg met ingewikkelde, mooie, geanimeerde films die rijk zijn aan familiewaarden en indrukwekkende, overkoepelende thema's. De hoeveelheid aandacht die in een Disney-film wordt gestoken is verbazingwekkend, en zeer zelden heeft het bedrijf het bij het verkeerde eind.
Toch is zelfs het Muizenhuis in staat om af en toe een middelmatige film te produceren, en helaas is het in het verleden nogal wat keer gebeurd, althans in de ogen van critici. En hoewel echte fans de weinige fouten in deze films over het hoofd zien vanwege hun liefde voor Disney, kunnen critici dat soms gewoon niet.
Hier zijn de 12 slechtst beoordeelde animatiefilms van Disney.
12 The Aristocats (1970)
The Aristocats vertelt het verhaal van de gepensioneerde operazangeres Madame Adelaide Bonfamille, die geniet van haar pensioen in Frankrijk, samen met haar Parijse kat, Hertogin, en haar drie kittens, Berlioz, Toulouse en Marie. Alles gaat goed totdat de butler, Edgar, ontdekt dat Madame haar fortuin aan haar katten overlaat. Hij drugs en ontvoert ze, maar verliest ze aan een verdwaalde kater, Thomas O'Malley, die hen helpt terug te keren naar hun huis in Parijs.
De film kreeg lage critici vanwege de nogal fantasieloze vertelkunst, repetitieve karakters en een niet ambitieuze verhaallijn. Het is moeilijk om het oneens te zijn, aangezien het verhaal in wezen een katachtige versie is van Disney's klassieker Lady and the Tramp (1955), waarin karaktertropen en verhaallijnen worden hergebruikt. Toch beweren velen dat het stemwerk, de muziek en de psychedelische sequenties de verlossende eigenschappen van de film waren, waardoor het geen complete flop zou worden.
11 Atlantis: The Lost Empire (2001)
Milo Thatch, een museummedewerker die op zoek is naar de verloren stad Atlantis, werkt samen met een groep ontdekkingsreizigers (naar verluidt de beste bemanning) en maakt een onderzeeërreis om Atlantis te vinden. Maar tijdens de reis gaat het mis, als Milo zich realiseert dat de bemanning iets anders wil dan avontuur en ontdekking.
Critici vonden fout in het gebruik van stereotypen door de film en het onvermogen om bepaalde plotpunten met elkaar te verbinden, waardoor er grote gaten in het verhaal achterbleven. Maar misschien was het grootste probleem met de film de karakterontwikkeling, of het gebrek daaraan. Er wordt bijna universeel beweerd dat Disney het juiste idee had in de verhaallijn en de personages, maar de uitvoering viel plat, een teleurstellende uitkomst voor een fantasierijk idee.
10 The Black Cauldron (1985)
De Black Cauldron vindt eeuwen geleden plaats in een land genaamd Prydain. Taran, een jonge jongen, moet een orakelvarken beschermen, genaamd Hen Wen, die de locatie van de zwarte ketel kent. De zwarte ketel is een mystiek voorwerp waarvan de eigenaar genoeg macht heeft om de wereld te regeren of te vernietigen, en The Evil Horned King zal voor niets stoppen om deze ketel te bemachtigen, waardoor Tarans taak veel moeilijker wordt.
Hoewel critici de film over de hele linie als "ambitieus" omschrijven, valt hij uiteindelijk plat, waardoor kijkers verlangen naar het potentiële genie van de film. The Black Cauldron wordt grotendeels beschouwd als de slechtste animatiefilm van Disney, maar toch toont de indrukwekkende ambitie en vaardigheid voor het fantasierijke het beste dat Disney te bieden heeft, ook al haalde het niet helemaal de normen die het zichzelf had gesteld.
9 Brother Bear (2003)
Op ware Disney-wijze is deze animatiefilm uit 2003 grotendeels een verhaal van broederschap en begrip. Kenai, een man die beren kwalijk neemt nadat iemand zijn broer heeft vermoord, doodt onnodig een uit wraak. Deze egoïstische, wrede daad wordt echter snel gestraft, omdat Kenai wordt veranderd in het dier dat hij haat, gedwongen om een reis te ondergaan die bedoeld is om hem vergeving, begrip en mededogen te leren.
Ondanks de typische Disney-thema's en -personages deed de film het qua kijkcijfers niet zo goed. De meeste critici noemden de film zelfs lui, fantasieloos en flauw, en vonden het een teleurstelling in vergelijking met Disney's typische, out-of-the-box films. Hoewel het onmiskenbaar schattig is en het goed betekent, mist de film gewoon dat echte, unieke Disney-gevoel.
8 Chicken Little (2005)
Zach Braff is het vogeltje dat in zijn eentje zijn reputatie heeft verpest door een gevallen eikel aan te merken als een stukje lucht, maar nu is hij vastbesloten om alles recht te zetten. Kort na het eerste incident valt er een echt stuk lucht. Nu hij wijs genoeg is om te geloven dat hij dit alleen aankan, zoekt Chicken Little hulp van zijn vrienden in een poging paniek te vermijden en zijn stad te redden.
Dit was Disney's eerste niet-Pixar-film die volledig gebruik maakte van CGI, en hoewel de animatie erg goed is, leed de plot. Critici van de film beweren dat het niet bepaald nieuw leven inblaast in het toch al beroemde verhaal, en de personages zijn jeugdige, fantasieloze toevoegingen die erg on-Disney lijken.
7 Dinosaurus (2000)
Disney's eerste experiment met CGI (dat geanimeerde wezens combineerde met live-action achtergronden), Dinosaur gaat over een iguanodon, Aladar, die gescheiden is van zijn familie als hij nog een ei is, hoewel een familie van maki's hem snel opneemt en grootbrengt. Maar nadat een meteorenregen hun huis heeft getroffen en het daarbij heeft vernietigd, moeten ze zich bij een groep dinosaurussen voegen en onderdak zoeken, hoewel de tocht de gevaarlijkste is die deze personages ooit hebben meegemaakt.
Hoewel de verhaallijn op zijn best middelmatig is en de film voor veel critici veroordeelt, was de animatie de redding van deze film, met contrast tussen licht en donker, mooi en angstaanjagend (hoewel het 16 jaar later erg gedateerd aanvoelt). Toch ontsnapten de overeenkomsten met The Land Before Time (1988) en het gebrek aan verbeeldingskracht in de plot niet aan de ogen van de critici, waardoor deze film opnieuw een lage waardering kreeg voor Disney.
6 Home on the Range (2004)
Ondanks de all-star stemmencast, waaronder Cuba Gooding Jr., Steve Buscemi, Judi Dench en Roseanne Barr, raakte Home on the Range niet bij zijn critici. De film volgt een groep boerderijdieren die zojuist hebben vernomen dat een gezochte veeruiter overal in Nebraska onroerend goed opkocht, en hun boerderij is de volgende. In het licht van dit besef sluiten enkele onwaarschijnlijke bondgenoten zich aan in de hoop hun boerderij te redden.
Maar de plot schiet tekort in de ogen van critici, veroordeeld als ongeïnspireerd en droog. Er wordt beschreven dat de animatie een bepaalde kwaliteit mist, en de film voldoet niet helemaal aan die standaard die Disney-films doorgaans implementeren.
5 Maak kennis met de Robinsons (2007)
Lewis is een jonge verweesde uitvinder die wanhopig wil weten hoe zijn moeder eruit zag. Wanneer hij een machine uitvindt die bedoeld is om hem daarbij te helpen, wordt hij de toekomst in gedreven met een metgezel, Wilbur Robinson, die hem leert hoe het is om omringd te zijn door mensen die van je houden en die je waarderen.
Hoewel de recensies van de film lang niet zo vernietigend zijn als sommige van de anderen op deze lijst, raakt de film nog steeds niet helemaal zoals fans gewend zijn geraakt als het gaat om Disney. Critici genoten van de schattige, gezinsgerichte verhaallijn en het opnieuw bedenken van een baby die voor de deur lag, maar er ontbrak nog iets dat deze film van de beste Disney-status hield.
4 Oliver & Company (1988)
Billy Joel leent zijn stem aan het verhaal van Oliver, een dakloos katje dat in zijn eentje door de straten van New York dwaalt en zijn plek in de wereld probeert te vinden. Wanneer een groep stelende, dakloze honden langskomt en hem onder hun hoede neemt, verandert Oliver's leven heel snel.
De cast, waaronder ook Joey Lawrence (Oliver) en Bette Midler, kon de film niet redden van de vernietigende critici. De plot wordt omschreven als voorspelbaar, de nummers lang niet zo pakkend als ze zouden kunnen zijn (vooral met vocale talenten Joel en Midler) en de animatie komt lang niet genoeg op het scherm, waardoor de film een visuele teleurstelling is voor Disney.
3 Pocahontas (1995)
De nieuwe voorstelling van een waar, tragisch verhaal, Disney's Pocahontas is een liefdesverhaal over de dochter van een Algonquin-chef en een Engelse soldaat die net op hun land zijn aangekomen met een groep Engelse kolonisten op zoek naar goud. De film wordt door velen omschreven als "politiek correct", waarbij een duister, gruwelijk verleden wordt getransformeerd in een kindvriendelijke film.
Toch, met een onderwerp dat zo moeilijk te transformeren was, viel Disney opnieuw net iets te kort in de ogen van de critici. De plot is aantoonbaar saai en geeft kijkers rauwe, mooie momenten, maar omringt ze met een saaie, levenloze verhaallijn. Hoewel de dieren in de film er een beetje meer leven in brengen, wint het donkere verhaal uiteindelijk, waardoor dit een van de minst leuke Disney-klassiekers is.
2 The Rescuers Down Under (1990)
Het vervolg op Disney's The Rescuers (1977) was niet echt een schot in de roos, waardoor fans een ongeïnspireerd plot en teleurstelling achterlieten. Hoewel de terugkeer van de sympathieke RAS-agenten Bernard (Bob Newhart) en Bianca (Eva Gabor) zeker indruk achterliet op de harten van Disney-fans, was het uiteindelijk niet genoeg, omdat het verhaal op zijn best middelmatig aanvoelde (het stel reist naar Australië om red een jonge jongen van een moorddadige stroper).
Hoewel de plot grotendeels wordt veroordeeld en het stemwerk niet helemaal genoeg deed, was het uiteindelijk de animatie die deze film redde - met name de vluchtscènes met de zeldzame steenarend. Toch waren een paar adembenemende sequenties niet genoeg om deze film te redden van enkele vreselijke recensies.
1 Robin Hood (1973)
Iedereen kent het beroemde verhaal van de man die van de rijken neemt en aan de armen geeft, en Disney is geen uitzondering. Het enige verschil, deze Prince of Thieves is een geanimeerde, mensachtige vos. Deze hervertelling is zeker schattig, waardoor het verhaal zeer toegankelijk is voor jongere kinderen, maar het lukte het niet om de harten van critici te winnen.
Hoewel de film om dezelfde redenen als de anderen slecht werd beoordeeld, namelijk een plot dat tekortschoot, was een van de grootste problemen dat Robin Hood zelf niet zo vaak op het scherm verscheen als Sir John en Sir Hiss, en hun capriolen neigen om zich te jeugdig te voelen voor een volwassen publiek.
-
Verbaasd? Bent u het niet eens met de critici? Geef uw mening in de comments!