Het kan vaak het gevoel hebben dat tv-programma's worden bepaald door hun laatste momenten. Dit is wanneer een show alles moet samenvatten en, op welke manier dan ook, kijkers moet vertellen waar het de hele tijd over ging. Het soort druk dat op finales wordt uitgeoefend, is, ronduit, een beetje belachelijk. Elk tv-programma werkt om zichzelf te definiëren over de hele reeks, en alleen degenen die echt duren, krijgen zelfs serie-finales. Toch worden er veel verwachtingen gewekt over de laatste aflevering van een televisieshow, en soms breken deze afleveringen je hart.
Dit liefdesverdriet kan in verschillende pakketten voorkomen, van de dood van een hoofdpersonage tot een verbluffende onthulling, en deze momenten van liefdesverdriet kunnen louterend en geweldig zijn, of frustrerend en verwoestend. Serie-finales zijn een zeldzaam geschenk. Ze suggereren dat genoeg mensen van een show houden om het een kans te geven om te eindigen zoals het wil. Als ze komen, brengen ze vaak tranen met zich mee. Wanneer een seriefinale je hart breekt, voor beter of slechter, is het goed om te onthouden wat de show in de eerste plaats geweldig maakte. Het kan een troost zijn, ook al is het maar een kleine. Hier zijn de 15 meest hartverscheurende series-finales in de tv-geschiedenis.
15 Proost
Proost is het soort show waar mensen jarenlang in hebben geleefd, en dus veroorzaakte de finale duidelijk wat leed. Toen de show na elf seizoenen in de lucht de deur sloot, was er op dat moment een natuurlijk verdriet. Even in de finale lijkt het erop dat Sam de bar zal verkopen en naar Californië zal verhuizen met Dianne, die na zes jaar afwezigheid weer verschijnt. Uiteindelijk besluiten ze dat het het beste is als ze allebei verder gaan, en Sam keert terug naar de bar.
Dit einde brengt zijn eigen soort liefdesverdriet met zich mee. Sam verwerpt de verandering die zijn leven met Dianne hem had kunnen brengen ten gunste van het comfort van het leven dat hij gedurende de hele show heeft geleefd. Sam keert terug naar huis en geeft zijn leven met Dianne op. Hij gaat terug naar een plek waar iedereen zijn naam kent. Een man nadert de deur. Sam zegt "sorry, we zijn gesloten." Elf jaar eindigen met het vertrouwde, met al zijn comfort en al zijn attributen.
14 parken en recreatie
Het lijkt misschien niet als een hartverscheurende aflevering bij het eerste onderzoek, maar de laatste aflevering van Parks and Recreation breekt je hart met zijn simpele schoonheid. De aflevering biedt ons een ideale toekomst, waarin Leslie uiteindelijk wordt gekozen tot gouverneur van Indiana, Ben wordt gekozen in het Congres, Ron een gezonde baan vindt bij de National Park Service en April en Andy ouders worden. Het liefdesverdriet hier komt van wat we niet zien; we krijgen slechts een glimp van een toekomst vol licht en liefde, en beseffen dat we de reis daarnaartoe niet zullen meemaken.
Parks and Recreation gebruikte de finale om ons te vertellen over de wereld die de personages aan het creëren waren, en het publiek huilde tranen van vreugde en angst terwijl ze er getuige van waren. De show brak harten door een prachtige toekomst te beloven die de kijkers nooit zouden zien. Het is leuk om te weten dat de personages op gelukkige plekken terechtkomen, maar het is deprimerend om te weten dat het publiek hen niet langer kan volgen tijdens hun reizen.
13 Chuck
Chuck's meest hartverscheurende momenten komen misschien in de nogal gewaagde seriefinale. In deze tweedelige finale, getiteld 'Chuck versus Sarah' en 'Chuck versus The Goodbye', verliest Sarah haar geheugen en wordt ze de koude spion die ze was toen Chuck haar voor het eerst ontmoette. De geschiedenis die het paar deelde, werd volledig gewist en Chuck moest Sarah ervan overtuigen dat ze de afgelopen vijf jaar echt verliefd waren geworden.
Voor degenen die vanaf het begin naar Chuck hadden gekeken, was het de ultieme tragedie om Chuck op deze manier met zijn vrouw te zien vechten. Wat erger is, de finale eindigt met een toon van dubbelzinnigheid. Het paar wisselt een kus uit, een die Sarahs herinneringen kan herstellen. We komen er echter niet achter of dit het geval is, omdat de aflevering daar eindigt. Sarah heeft misschien haar herinneringen hersteld, of ze krijgt ze misschien nooit meer terug. De finale van Chuck stelt zijn vertrouwen in de kijker.
12 St. Elders
Het einde van St. Elders is een van de beroemdste in de geschiedenis van de televisie. Op de laatste momenten van de show krijgen we een baanbrekende onthulling. We zien Dr. Westphall en zijn zoon Tommy in het ziekenhuis met sneeuw buiten. Vervolgens verschuift de scène naar de buitenkant van het ziekenhuis en vervolgens naar de sneeuw die in een sneeuwbol valt.
We ontdekken dan dat Tommy de sneeuwbol vasthoudt en ernstig autistisch is. Binnenin de sneeuwbol bevindt zich het ziekenhuis dat de centrale locatie was in St. Elsewhere. De meest gebruikelijke interpretatie van deze scène suggereert dat de hele show door Tommy werd bedacht. Het liefdesverdriet hier komt van de manier waarop het tapijt uit de kijkers van de show lijkt te zijn getrokken. Betekent dit dat alles wat we tijdens de show hadden gezien, opeens niet meer relevant was? Natuurlijk niet. Toch komt de onthulling als een schok, een die het televisielandschap voor altijd zou veranderen.
11 MASH
De finale van MASH, een klassieker aller tijden, is een van de meest bekeken evenementen in de tv-geschiedenis en het is nog steeds de meest bekeken seriefinale aller tijden. Het brak ook zijn harten, vooral gezien de elf seizoenen die miljoenen in de show hadden geïnvesteerd. De finale laat ons een wereld zien waarin de Koreaanse oorlog ten einde loopt, en de personages die we hebben ontmoet, hebben te maken met hun vertrek.
Terwijl de personages hun eigen weg gaan na het einde van de oorlog, gaan we de impact begrijpen die de oorlog heeft gehad op de personages in het midden. MASH was altijd een show over personages die te maken hadden met de realiteit van oorlog, en met de banden die je daar smeedt. Oorlog is een zeer intense en angstaanjagende ervaring, en MASH stelde kijkers over de hele wereld in staat de gruizige realiteit ervan te ervaren. Het einde was niet helemaal glad, maar het was trouw aan de realiteit van die oorlog. MASH gebruikte zijn populariteit om een krachtig bericht te sturen, en het is op alle mogelijke manieren gelukt.
10 gekke mannen
Mad Men breekt je hart op stillere manieren. De meeste personages die we kennen, komen goed terecht, zelfs als ze in verschillende richtingen gaan. Het meest verontrustende aan deze finale is het diepe en aanhoudende cynisme dat door de laatste reeks loopt. Don Draper wordt verwijderd uit de giftige wereld van Madison Avenue die centraal stond in zijn personage. Hij zit in een soort commune en aan het einde van de serie lijkt hij iets echt echts te ervaren. Hij lacht.
Meteen daarna zien we de beroemde advertentie "Ik wil de wereld een cola kopen". Coca-Cola, Don's laatste klant nadat hij zich terugtrok in de wildernis, kreeg uiteindelijk een geweldige advertentie uit Don's terugtocht in de natuur. Dit moment is zo hartverscheurend omdat het suggereert dat Don oprechte gevoelens neemt en ze opnieuw verpakt. Hij gebruikt een moment van daadwerkelijke vrijgave om hem te helpen een product te verkopen. Het is een passend laatste moment voor een personage dat zo gefocust is op verkoop, maar het suggereert geen echte evolutie. Don zit tijdens de show vast in een cyclus van bedrog en depressie, en hij komt niet voorbij deze dingen in de finale, hij verdubbelt ze.
9 zes voet onder
Op een show die volledig geobsedeerd was door de dood, was het enige echt passende einde dat van Six Feet Under ons. Na de verrassende dood van Nathan, de ogenschijnlijk hoofdrolspeler van de show, volgt de finale elk van de hoofdpersonages van de show tot aan hun uiteindelijke dood in de toekomst, wanneer dat ook moge zijn. Het is een diep verontrustende en rustig ontroerende reeks, een die kijkers een idee geeft van het kleine stukje leven waartoe we toegang hebben gekregen in de loop van de show.
Deze sterfgevallen worden niet behandeld met de gebruikelijke soort angst die de dood op de meeste shows vergezelt. In plaats daarvan worden ze alleen gezien als een feit in het leven. De dood komt voor iedereen, en Six Feet Under heeft hard gewerkt om ons daar tijdens de hele run aan te herinneren. Toen het ten einde liep, gebruikte Six Feet Under de dood van zijn personages als een catharsis voor zijn publiek. Na al het verdriet en alle conflicten die de show afbeeldde, komt de dood voor iedereen.
8 Little House on the Prairie
Het einde van Little House on the Prairie is op zijn zachtst gezegd somber, vooral voor een show die zo continu gezond was tijdens de hele run. Uiteindelijk ging de show, die zich afspeelde in de jaren 1870 en 1880 in een klein huis op de prairie, in vlammen op. Nadat ze ontdekten dat een ontwikkelingsmagnaat genaamd Nathan Lassiter het land had gekocht waarop hun stad zat, namen de mensen drastische maatregelen.
Na in de rechtbank en door geweld tegen het eigendom te hebben gestreden, besluit de stad zichzelf te vernietigen in een uitbarsting van passie. Lassiter arriveert aan het einde van de aflevering om te ontdekken dat de stad die hij heeft gekocht vernietigd is. Little House of the Prairie beëindigde zijn run, die zo vaak gericht was op geloof en gezin, met een herinnering aan de ontberingen die in die tijd zo gewoon waren. Het is een donkere herinnering aan de manier waarop goede mensen kunnen worden misbruikt, en aan de soms duistere inspanningen die deze mensen kunnen doen als reactie.
7 Babylon 5
De seriefinale van Babylon 5 neemt een tijdsprong van twintig jaar in beslag en gaat verder naar de laatste dagen van Sheridans leven. Sheridan, die beseft dat zijn leven bijna ten einde is, nodigt alle personages die we kennen uit voor een laatste diner, waar ze herinneringen ophalen aan de levens die ze samen leidden. Daarna stopt Sheridan bij Babylon 5 en ontdekt dat het wordt voorbereid op ontmanteling, omdat het nu bijna volledig achterhaald is.
Terwijl Sheridan op zijn dood wacht, leert hij dat degenen die hem zijn voorgegaan op hem wachten. Net als de show die eraan voorafging, ging Babylons tranentrekker van een finale helemaal over de toekomst, en de hoop dat het ons kan brengen. De dood van Sheridan is niet het einde, maar het begin van een nieuw avontuur. De show zelf wilde hetzelfde suggereren op zijn laatste momenten, door het publiek te vertellen dat het einde van de show, hoe triest het ook was, slechts het begin was van een nieuw avontuur.
6 Friday Night Lights
Friday Night Lights voelt soms aan als een show die speciaal is ontworpen om tranen op te wekken, dus het is echt geen verrassing dat "Always", de laatste aflevering van de show, volgt. Geconfronteerd met een moeilijke beslissing terwijl zijn team bij States speelt, wordt Coach Taylor gedwongen te beslissen of hij wil doorgaan met coachen voor het programma. Friday Night Lights droeg altijd zijn emoties op de mouwen, en de finale volgt, en geniet nog een laatste keer van het ongelooflijk functionele huwelijk van de Taylors en van de jonge mensen die gevormd zijn door naar het paar te kijken.
Toch is de finale bitterzoet, waarbij het paar uiteindelijk de stad Texas verlaat die de setting van de show was voor Philadelphia. Het gaat over compromissen, en over de gezinnen waarvan we in de loop van de vijf seizoenen van de show waren gaan houden. Friday Night Lights laat emoties gebeuren. Het was eerlijk en oprecht en gezond en goed, in elke betekenis van het woord.
5 Ouderschap
De seriefinale van het ouderschap was net zo traanveroorzakend als de rest van de show. De laatste vijf minuten van de aflevering bevatten een vreselijk trieste dood en een gedenkteken op het honkbalveld. De dood van Zeek, de patriarch van de Braverman-familie, is een duistere manier om de serie te beëindigen. Desondanks vond Parenthood een manier om kijkers te laten glimlachen door de tranen die langzaam over hun gezicht kwamen.
Het gedenkteken voor Zeek betreft een honkbalwedstrijd, een spel waarmee we de toekomst voor elk van de leden van de Braverman-clan kunnen zien. We zien een mooie toekomst, een toekomst vol vreugde in plaats van verdriet. Ouderschap was altijd het soort show dat eerlijk was over het verdriet waarmee het leven gevuld was zonder zich erdoor te laten verteren. Ouderschap was een show over hoop, en de finale eindigt met een triest moment dat uiteindelijk gevuld is met optimisme.
4 Verloren
Het einde van Lost was controversieel, maar het was ook diep ontroerend. Miljoenen fans waren in de loop van zes uitgestrekte, verwarrende seizoenen diep in de show en zijn personages geïnvesteerd. De conclusie ging begrijpelijkerwijs gepaard met hoge verwachtingen, en sommigen vonden dat niet werd voldaan.
In zekere zin kan de finale van Lost om twee redenen hartverscheurend zijn. Ofwel was het teleurstellend, een definitieve bevestiging dat je nooit de antwoorden zou krijgen op alle vragen waar je al zes jaar over had zitten puzzelen, of het was een verrassende maar bevredigende conclusie van de show. Uiteindelijk werd onthuld dat de flash-sideways waar fans het hele seizoen over hadden zitten puzzelen een vagevuur was, een waar alle personages zich konden herenigen en samen verder konden gaan. Lost's laatste seizoen onthulde dat het altijd om de personages ging. De mysteries van de show waren niet ter zake. De dood van al deze personages was verwoestend, maar het was geruststellend te weten dat ze allemaal nog samen waren. Uiteindelijk is dat het enige dat telt.
3 Blackadder
Historische sitcoms zijn op zichzelf al een zeldzaam beest, maar degenen die eindigen als Blackadder zijn volkomen uniek. De show, waarvan het laatste seizoen altijd een commentaar was op de aard van geweld en oorlog, eindigt met een donkere aflevering waarin wordt uitgegaan van de dood van alle hoofdpersonages van de show. De finale speelt zich slechts enkele uren voor een Brits offensief in de Eerste Wereldoorlog af en onderzoekt de aarzeling die velen van hen hebben over deze specifieke push.
Als ze eenmaal in de strijd worden gedwongen, wordt het duidelijk dat Blackadder de donkerste soort komedie is. Alle personages die de show heeft gevolgd, gaan ten onder in een hagel van machinegeweervuur en het publiek blijft achter met een aantal brute realisaties. Oorlog is een hel, en je kunt het niet meemaken alleen maar omdat je grappig bent. Het is een morbide einde, zeker, maar een die de realiteit van een conflict als de Eerste Wereldoorlog verdubbelt. Hartverscheurend en echt in gelijke mate.
2 De draad
The Wire heeft ons vanaf het begin verteld wat we konden verwachten. Dit was een show over kapotte systemen, systemen die goede mensen in de steek laten en hen dwingen vreselijke keuzes te maken, gewoon om rond te komen. The Wire zoomt in op de personages die door dit systeem worden vernietigd en dwingt ons om rekening te houden met de manier waarop de wereld hen in de steek kan laten, zelfs als niemand naar dat doel toe werkt. Zoals The Wire ons gedurende de vijf seizoenen vertelde, is het systeem kapot gegaan, niet de mensen erin.
Misschien wel de meest hartverscheurende onthullingen van de finale komen van de kinderen die we tijdens seizoen 4 hebben ontmoet. Deze personages nemen rollen aan waarmee we vertrouwd zijn geraakt sinds de show debuteerde. De jonge, vriendelijke Michael wordt de nieuwe Omar, een malafide drugsdief die leeft volgens zijn eigen morele code. In dezelfde geest wordt Dookie de nieuwe Bubbles, een dakloze verslaafde die gewoon op zoek is naar een nieuwe hit. De situaties die we aan het begin van de show werden geïntroduceerd, herhalen zich, en er is niets dat iemand eraan kan doen. The Wire laat ons een wereld zien die kapot is, en er zijn geen gemakkelijke antwoorden voor.
1 Roseanne
Roseannes laatste seizoen werd afgesloten met een vernietigende onthulling. De hele show was niet meer dan een boek geweest, een geschreven door de echte Roseanne, die de verhalen op haar eigen leven baseerde. Dit betekent dat de verhalen die op de show worden verteld niet helemaal waarheidsgetrouw zijn. In plaats daarvan zijn het de dingen waarvan ze wenste dat ze in haar eigen leven waren gebeurd. Het is een fantasie die gebaseerd is op de werkelijkheid, maar er niet aan voldoet.
Haar familie heeft de loterij nooit gewonnen, zoals het laatste seizoen laat zien, en ze bleven de familie uit de lagere middenklasse die ze tijdens de show waren. Nog verpletterender was Dan, de echtgenoot van Roseanne, stierf aan een hartaanval. Hoewel we Dan nooit in de show hebben verloren, was het een verpletterende klap om te ontdekken dat hij in de realiteit van de show was overleden. Roseanne schreef een ideale versie van haar eigen leven, en ze nodigde ons uit in die versie ervan, omdat de realiteit soms gewoon te brutaal is.