Carl Lundstedt is een acteur die het meest bekend staat om zijn werk aan Grey's Anatomy and Conviction. Hij zal Liam spelen in de komende Freeform-serie Cloak & Dagger. Noëlle Renée Bercy is een actrice die het meest bekend staat om haar werk in films als Home Sweet Hell en Blood Brother. Ze speelt Evita Fusilier in Cloak & Dagger. Freeform's Cloak & Dagger ging in première op 7 juni 2018.
Screen Rant was aanwezig om met andere leden van de pers te praten met Carl en Noëlle op Press Day, waar we bespraken hoe het was om erachter te komen dat ze deel zouden uitmaken van het Marvel-universum, welke problemen zij denken dat Cloak & Dagger zal doen adres, en hoe ze voelen dat het publiek zich verhouden tot de wereld die in de serie is gecreëerd.
Vraag: Wat trok je als eerste naar de show? Wist je dat het een Marvel-show was?
Noëlle: Aanvankelijk nee. Het was super, super geheim. Ik had zoiets van: "Ho! Deze kanten zijn echt goed geschreven. Ik kan me in verband brengen met dit meisje. " En toen moest ik een beetje graven.
Carl: Ik denk dat er voor mij letterlijk "Untitled Marvel Project" stond.
Noëlle: Oh! Zelfs Marvel niet. “Untitled Freeform pilot” voor mij. Ja, ik wist niet eens dat Marvel erbij betrokken was.
Carl: Ik denk dat toen ik het boekte, toen we het contract daadwerkelijk ondertekenden, we het op dat moment duidelijk wisten. Maar tot nu toe deed ik hier maar één keer auditie voor, en ik had geen idee waar het voor was.
Noëlle: Echt?
Carl: En toen we erachter kwamen, ging ik verder met het proces. Ik denk dat we er op het laatste moment achter zijn gekomen wat de naam van het project was. En toen zocht ik natuurlijk Cloak en Dagger op, probeerde zoveel mogelijk te weten te komen over dit Liam Walsh-personage. Alleen om erachter te komen dat hij niet in de strips staat. (LACH) Dus ik had zoiets van, "Aw crap. Ik heb echt geen idee waar ik aan begin. " Behalve dat zelfs vanaf die eerste auditie, de zijkanten, die ik waarschijnlijk maar drie pagina's had, en we de hele tijd auditie doen voor dingen. Je kon gewoon zien dat het heel goed was geschreven. Dat wil zeggen, weet je, ik wist gewoon dat het iets degelijks zou worden vanaf het moment dat ik het las.
Noëlle: Ik wilde zijn als: “Ik wist het. Als je het weet, weet je het. " Maar dit was als: "Wauw, dit is net als ik." Je weet wat ik bedoel?
Carl: Ja, natuurlijk.
Vraag: En zou het niet cool zijn als hij in de strips terechtkomt?
Noëlle: Dat zou geweldig zijn.
Carl: Ja, dat zou heel bijzonder zijn. Ja, het zou echt gaaf zijn. Ik heb een vriend die nu op Riverdale zit, en ik denk dat ze, zoals ze zijn, een meer bijgewerkte soort van cartoons van hen hebben uitgebracht, en het is zijn gelijkenis.
Noëlle: Dat is zo cool, Carl: En het is heel bijzonder om dat te zien. Dat zou cool zijn.
Noëlle: Ja, tekenfilmvormen.
Vraag: Precedent ervoor.
Carl: Dus. Ja. Precies, precies.
Vraag: Toen je op je werk kwam, wat was de volgorde of de scène die je moest doen om je spel op te voeren? En ga als: "Ook al is het een superheldenwereld, je moet dit geloofwaardig maken." Was er iets dat je in die eerste vier afleveringen of zo heeft getest?
Carl: Ik denk dat het hebben van je eerste aflevering door Gina Prince-Bythewood de toon zet, meteen voor wat voor soort project dit gaat worden. Dus het is duidelijk dat ze dachten: "We doen het verdomde ding." Je weet wel?
Noëlle: Houd het zo authentiek mogelijk. Trouw blijven aan het verhaal.
Carl: Ja. Ik bedoel, ik ben de afgelopen jaren een fan geweest van Gina's films. Mijn vriendin liet me er een aantal zien, voordat dit project zelfs maar opkwam. En dus gewoon werken met-
Noëlle: Werken met Gina was een droom. Mijn excuses. Gewoon een zwarte vrouw. Dit was, dit was: "Wat !?" En ik herinner het me op de set. Iemand vroeg het, het was een van de extra's, ze probeerden erachter te komen wie de regisseur was. En ze zouden naar deze blanke man wijzen, en dan die blanke man, en dan deze blanke man. En ik zei: "Nee, het is de zwarte vrouw daar."
Carl: Klinkt goed.
Noëlle: En ze zeiden: “Wacht. Degene met de hoodie? " En ik dacht: "Degene met de hoodie." (LACH) Dus het was gewoon geweldig.
Carl: Dat is een geweldig verhaal.
Vraag: Ik hou echt van de boog van je personage, zoals het voodoo-ding. Waar heb je-
Noëlle: Het was echt gaaf. Ik kom uit New Orleans, dus ik ben echt bekend met de cultuur en voodoo-cultuur. Ik bedoel, ik ga absoluut niet naar huis en we houden niet van stoofpotten, weet je wat ik bedoel? Maar ik heb wel een aantal mensen die ik persoonlijk met ze kon spreken terwijl ik daarvoor studeerde. Dus het was echt gaaf.
Vraag: Wat vond je dat resoneerde met jullie? Ik bedoel, het voelt erg actueel, de problemen die worden onderzocht. Dus vertel me daar eens over. Omdat je al aan het werk was toen iedereen op de planeet deze problemen ineens opmerkte. Dus vertel me wat over die kant ervan.
Noëlle: Het is geweldig om licht te werpen, om het uit te zenden. Veel mensen willen dit soort dingen niet aanraken. Dus het voelt gewoon geweldig om er deel van uit te maken.
Carl: En ik hoop, en ik geloof, dat het echt effectief zal zijn om mensen aandacht te laten schenken aan dit soort kwesties. Vooral omdat de manier waarop de problemen zich in het verhaal manifesteren, het echt allemaal draait om het verhaal dat gebeurt. En deze dingen zijn essentieel om de plot van punt A naar punt B te laten gaan. En om de personages actie te laten ondernemen. En dus denk ik dat het helemaal niet hardhandig is, zoals: "Deze show gaat over de problemen, zoals aandacht besteden aan problemen." De problemen zijn wat de plot informeert. En de plot zal hopelijk mensen dwingen om te willen blijven afstemmen. Omdat schrijvers en iedereen rechtvaardig zijn, zoals we tegen andere mensen hebben gezegd, is het gewoon heel goed gemaakt, denk ik, in mijn beperkte ervaring. Het is gewoon een heel solide
Noëlle: Goed doordacht, als onbevooroordeeld.
Carl: Heel onbevooroordeeld.
Vraag: Je kunt een groter publiek bereiken met een superheldenshow, zoals we nu kunnen zien met veel huidige films en tv-shows. Wat hoop je dat het publiek wegneemt van Cloak and Dagger? Met de boodschap.
Noëlle: Ik hoop dat mensen zichzelf hierin kunnen zien. Ik heb het gevoel dat we zoveel verschillende races uitzenden, zoveel verschillende culturen, zoveel verschillende klassen, zoveel verschillende achtergronden. Ik heb het gevoel dat iedereen zichzelf hierin kan vinden en kan zien dat er hoop is. Er is hoop voor ons allemaal.
Carl: Ja. Ik denk dat de show echt over Tyrone gaat, die eigenlijk gewoon een hoop angst heeft, toch? Alsof hij echt bang is. Omdat hij in het begin werd voorgesteld als deze jongen, is hij onverschrokken. En dan wordt hij erg bang en is hij ouder. En hij probeert alles zelf te doen. En dan heb je Tandy die als kind vol hoop is en als ze ouder is en een beetje hopeloos is, op een bepaalde manier gewoon een beetje depressief. En ze probeert het allemaal zelf aan te pakken. En hopelijk zonder al te veel weg te geven, begin je dat te ontdekken wanneer ze daadwerkelijk met elkaar in contact komen en verbinding maken met anderen die erop uit zijn om hen te helpen. Dat is het moment waarop ze groei kunnen vinden op die plaatsen. En voor tieners en zoals voor mezelf, bedoel ik dat ik gewoon denk dat onze cultuur,uiteraard naast alle belangrijke sociale kwesties die de show naar voren brengt. Dat, gewoon praten over angst en depressie en dat soort dingen. En dat mensen die worden geportretteerd als superhelden eigenlijk het hele seizoen door zichzelf aan het rommelen zijn. Maar dat de momenten van duidelijkheid eigenlijk komen als contact zoeken en in orde zijn met wie ze zijn en met waar ze zijn. Ik vind het gewoon heel krachtig. En ik vind het geweldig dat jonge mensen aandacht aan hen kunnen schenken.Maar dat de momenten van duidelijkheid eigenlijk komen als contact zoeken en in orde zijn met wie ze zijn en met waar ze zijn. Ik vind het gewoon heel krachtig. En ik vind het geweldig dat jonge mensen aandacht aan hen kunnen schenken.Maar dat de momenten van duidelijkheid eigenlijk komen als contact zoeken en in orde zijn met wie ze zijn en met waar ze zijn. Ik vind het gewoon heel krachtig. En ik vind het geweldig dat jonge mensen aandacht aan hen kunnen schenken.
Vraag: Om deel uit te maken van de show van Marvel, is er natuurlijk de implicatie dat je verbonden bent met een grotere wereld. Is dat iets dat jullie beiden interesseert? Of vind je het leuk dat de show op zichzelf staat? En zijn eigen, heel specifieke ding doen dat anders is dan veel Marvel-superheldenmateriaal.
Noëlle: Ik denk dat het zijn eigen show is. Het heeft heel erg zijn eigen specifieke ding dat we vertellen. Maar ik vind het geweldig dat het aan Marvel is gehecht. Ik vind het geweldig dat het al die mensen zal binnenhalen. Dat het nog veel meer zal raken.
Carl: Nou, ik denk dat het heel bijzonder is om deel uit te maken van een wereld zoals een universum dat op televisie bestaat in zoveel verschillende netwerken, of je kent Netflix en zo. Maar dat onze show ook op een manier kan bestaan zonder shows. Het maakt het gewoon meer uitgewerkt voor mij. Het is gewoon cool om eerlijk te zijn. Ik weet niet of er een cross-over zal zijn. Maar het is gewoon best gaaf om te weten dat daar-
Vraag: Het potentieel, of dat er daarbuiten iets is. Het verrijkt het op zijn eigen manier.
Carl: Precies
Vraag: En als je het weet, vertel je het ons.
Carl: Natuurlijk (LACH) We hebben je.
Noëlle: We got you (LACH)
MEER: Interview met Miles Mussenden en Andrea Roth voor Cloak & Dagger
Cloak and Dagger ging in première op Freeform op 7 juni 2018.