Lees hier de Red Sparrow-recensie van Screen Rant
De eerste recensies voor Red Sparrow komen binnen na vroege vertoningen voor critici. De thriller uit 2018 brengt Francis Lawrence, de regisseur van The Hunger Games, weer samen met de voormalige franchisester Jennifer Lawrence in een spionageverhaal met een R-rating, gebaseerd op de roman van Red Sparrow uit 2013, geschreven door voormalig CIA-officier Jason Matthews. Hoewel Lawrence's carrière een verscheidenheid aan films in meerdere genres omvat, is deze nieuwe film een beslist ander soort film voor de actrice.
Red Sparrow vertelt het verhaal van ballerina Dominika Egorova (Lawrence) die gedwongen wordt om zich bij de Sparrow School aan te sluiten en als agent voor de Russische inlichtingendienst te werken - een mus die een meester is in verleiding en manipulatie, om nog maar te zwijgen van verschillende vormen van gevecht. Op een bepaald moment in de film wordt Egorova verliefd op CIA-agent Nathaniel Nash (Joel Edgerton). Ze overweegt dan ook om zich tegen haar land te keren en dubbelagent voor de Verenigde Staten te worden, maar of ze dat doet of niet, daar draait het om in de film.
Het embargo voor Red Sparrow is nu opgeheven en de eerste recensies zijn online gestroomd. We hebben SPOILERVRIJE fragmenten (hieronder) samengesteld, samen met links naar de originele recensies voor degenen die de volledige recensies zelf willen lezen.
The Wrap - Alonso Duralde
Het spijt me, "Red Sparrow", maar je kunt niet zomaar een briljant vreselijke zin weggooien als "Je hebt me naar hoerenschool gestuurd!" - woedend uitspuugt door Jennifer Lawrence, met een Russisch accent, niet minder - en dan niet dat niveau van wildheid waarmaken gedurende je hele looptijd. Noch intelligent genoeg om erbij betrokken te zijn, noch leuk genoeg om trashy te zijn, dit is een film die alleen zou werken als hij een beetje slechter of veel beter was.
THR - John DeFore
Een seks-en-spycraft-garen dat is gebouwd voor Koude Oorlog 2.0 - ondanks het feit dat het bijna geen bewustzijn heeft van de huidige technologie, misschien wel het bepalende ingrediënt van deze Koude Oorlog - lijkt Francis Lawrence's Red Sparrow zich soms te richten op het soort Jennifer Lawrence-fan die de recente moeder voelt! besteedde niet voldoende aandacht aan de lichtgeklede rondingen van de ster. Wat zou een spionagefilm zijn zonder de mannelijke blik? Nou, het zou zoiets zijn als John Le Carre - wat deze film, ondanks zijn focus op de strategische verwerving van buitenlandse activa, zeker niet is. Met een soms ongemakkelijk evenwicht tussen vertrouwen-niemand-spionage en sensatiezucht, lijkt Sparrow waarschijnlijk een vrij groot publiek aan te trekken, maar laat enkele bioscoopbezoekers volledig tevreden.
IndieWire - Eric Kohn
Met zoveel solide ingrediënten is het jammer dat "Red Sparrow" niet weet wanneer hij moet stoppen, verzakt in saaie martelscènes en een teleurstellende laatste confrontatie in zijn slotact. Maar ooit hier resoneert de film met een precieze actualiteit voor een publiek dat huivert van de opgegraven schaduw van de Sovjetdreiging. Het is een bijna subversieve manoeuvre om 's werelds grootste ster te casten als een schijnbare schurk, wiens gecompliceerde relatie met haar baan des te huiveringwekkender is omdat het eindigt in een toestand van volledige dubbelzinnigheid - zonder duidelijk einde in zicht.
Verscheidenheid - Owen Gleiberman
De basisopstelling is eenvoudig (zal Dominika de mol ruiken?), Maar "Red Sparrow" heeft genoeg klitten en omkeringen om een volledig bevredigend avondje uit te zijn. Het is meer praten dan actie, en dat is maar goed ook. … Edgerton maakt Nash een nuchtere agent, nobel in zijn impulsen maar verre van een superman. En Dominika van Lawrence is aangrijpend, want ze moet blijven improviseren. Ze is getraind om te overleven, en wurmt zich uit alles, van extreme martelingen tot grove uitspraken van haar baas. Maar maakt zij de dienst uit, of roepen de schoten haar?
Slant - Ed Gonzalez
De filmmakers houden Dominika misschien op armlengte van het publiek, maar Jennifer Lawrence hoopt dat ze een wandelend raadsel moet spelen. De manier waarop Dominika tegelijkertijd volledig transparant en tegelijkertijd onmogelijk te lezen is, is de meest intrigerende regel van Red Sparrow, niet in de laatste plaats vanwege de manier waarop Lawrence je de slimme mentale gymnastiek laat begrijpen die haar personage moet doen om voor alles wat ze zegt is tegelijkertijd waarheid en verduistering. De actrice opereert constant in een minder knokkend register dan de film, die zich alleen echt bezighoudt met de kwestie van Dominika's loyaliteit en hoe de mechanica van het bochtige plot die spanning laat doordringen. Lawrence beschouwt ons provocerend als haar enige bondgenoten,ons op de meest subtiele manieren te wijzen op de realiteit dat Dominika's enige trouw is aan de botte kracht van haar wrekende lichaam.
The Guardian - Benjamin Lee
Wat zal het publiek van Red Sparrow maken? Het is moeilijk te verkopen: een sombere Russische thriller van meer dan twee uur met grafische verkrachting en marteling. Het is ook verrassend weinig actie, waardoor spraakzaamheid wordt verkozen boven meer publiekvriendelijke chaos. Het werkt niet helemaal, maar er is iets aan zijn vol gas dat blijft hangen, en het is verfrissend om iets te zien dat bestaat in het studiosysteem dat zoveel misselijk perverse elementen bevat. Het is gewoon niet zo verleidelijk als het denkt dat het is.
Critici lijken twee gedachten te hebben over Red Sparrow. Enerzijds juichen ze de film toe vanwege de spannende sequenties en behandelen ze het publiek met respect in plaats van ze alle informatie te geven. Aan de andere kant lijkt het, ondanks al zijn pluspunten, dat de film nog steeds vrij oppervlakkig is in termen van verhalen en uitbetaling. Kijkers die het theater ingaan in de verwachting een nieuwe Atomic Blonde te zien, zullen teleurgesteld zijn, maar degenen die een snufje daarvan verwachten met een verhaal dat lijkt op Tinker Tailor Soldier Spy, zijn misschien meer geneigd om van de film als geheel te genieten. Dat is niet slecht en ook niet goed, maar het schrikt een groot deel van het bioscooppubliek af dat iets anders verwachtte van de R-rated aanpassing.
Wat interessant is, is dat niet veel critici vergelijkingen trekken tussen Red Sparrow en Marvel's Black Widow. Onlangs kwam Red Sparrow onder vuur te liggen toen Marvel-fans bepaalde overeenkomsten opmerkten tussen het titulaire personage van de film en de voormalige SHIELD-agent, met name dat Lawrence's Egorova en Scarlett Johannsson's Black Widow beide Russische spionnen zijn die hersenspoeling ondergaan - maar dat is de omvang van hun connecties. Over het algemeen lijkt het erop dat Red Sparrow zich kan onderscheiden van de massa en het publiek een intelligent verhaal kan bieden, misschien wel een die licht is voor de actie.