Spider-Man: Homecoming biedt veel goede dingen voor fans van Peter Parker, de MCU en superhelden in het algemeen, maar misschien is de grootste prestatie ervan een van de grootste schurkenwendingen in de geschiedenis van het genre teweeg te brengen. De belangrijkste slechterik in de film is de Vulture, een personage waar we lang op hebben gewacht - Sony probeerde hem eerst aan te passen in Sam Raimi's geannuleerde Spider-Man 4 en hij zou deel uitmaken van de nu geannuleerde Sinister Six - hoewel het redelijk is om te zeggen dat ze hem waarschijnlijk niet beter hadden kunnen doen dan de versie die we hier hebben.
Om te beginnen, Michael Keaton is volledig toegewijd aan de rol en zorgt voor een begrijpelijke (zij het nog steeds volledig betreurenswaardige) slechterik, hoewel het de conceptie zo briljant is. Net als Peter Parker is de Adrian Toomes die we krijgen in Homecoming een ideologisch getrouwe kijk op de bron, maar met een draai om hem meer geïntegreerd te maken in de MCU. Hier betekent dat in plaats van een bedrijfseigenaar te zijn die tot de misdaad is gedreven nadat hij door een slinkse partner uit zijn bedrijf was opgelicht, in de film zijn opruimploeg achterhaald is door Damage Control, een dochteronderneming van Stark Industries. Dit maakt hem technisch gezien aanvankelijk meer een Iron Man-tegenstander, maar door de betrokkenheid van een dappere tiener raakt hij direct betrokken bij de zaken van Peter Parker die zich op de middelbare school richt.
En hier wordt het interessant. Kort voordat de film uitkwam, zei Jon Watts dat veel van de film niet in de trailers stond, en het bleek dat hij niet alleen zijn gezicht redde. Er zijn zeker veel elementen in het algemeen niet in de trailers, vooral met betrekking tot de innerlijke werking van Midtown High School, maar misschien is het echte genie van de marketing hoe het de grootste wending verborg - een moment dat zo schokkend is dat het is gehaald met gedempte zucht en daaropvolgende applausrondes in vertoningen.
De gier is de vader van Liz
Laten we een snelle opfriscursus hebben, gewoon om te genieten van de schittering ervan, als er niets anders is. Het is de avond van de Homecoming-dans en Peter heeft een date met de ultieme coole meid Liz; hij is uit waakzaamheid gedwongen, maar als resultaat krijgt hij eindelijk zijn normale leven weer op de rails. Na een peptalk van tante May klopt hij op de deur en wordt hij begroet door Liz 'vader - niemand minder dan Adrian Toomes. Er is een kort moment waarop je je kunt afvragen of we op weg zijn naar het verhaal 'schurk heeft de liefdesbelang veroverd', maar terwijl Peter tussenbeide komt, leren hij en wij allebei iets veel verontrustender; de geheime kant van het leven van de gier is een huiselijk geluk.
Dit leidt tot een van de meest lastige "ontmoet de ouders" -gevallen die ooit op film zijn vastgelegd en een pijnlijk uitgesponnen slechterik-ontdekkingsscène die ons rechtstreeks in het derde bedrijf stort. Nu zullen we in een oogwenk ingaan op hoe gelaagd en werkelijk geniaal dit is, maar het is eerlijk om te zeggen dat de pure schokwaarde enorm is, en Tom Holland verkoopt het op briljante wijze; hij is onhandig op een inherent natuurlijke manier die angstaanjagend aanvoelt met het gebruik van dramatische ironie. Hoe heeft Sony het voor elkaar gekregen?
Volgende pagina: hoe werd dit geheim gehouden?
1 2 3