De Lone Ranger had zeker een onrustige productiegeschiedenis, een met (onnodig?) Enorme budgetten, mystieke weerwolven, die werden geannuleerd en herschreven, opnieuw vormgegeven en opnieuw gelanceerd. Natuurlijk zijn veel films met onrustige producties en / of weerwolven grote successen geworden. Jaws was bijvoorbeeld een berucht treinwrak van een shoot, maar de film werd in 1975 de belichaming van het succes van de kassa.
Toch worden veel meer onrustige films geen enorme successen, en The Lone Ranger is slechts het meest recente voorbeeld (de film zou uiteindelijk $ 150 miljoen of meer kunnen verliezen). Maar hoe? Hoe flopte een film van de mensen die je Pirates of the Caribbean brachten - een franchise die wereldwijd $ 3,72 miljard heeft verdiend - zo vreselijk op de flop? Was het omdat de film zelf slecht was? Volgens de cast en filmmakers niet.
Yahoo! Movies (VK en Ierland) interviewden onlangs regisseur Gore Verbinski, producer Jerry Bruckheimer en sterren Johnny Depp en Armie Hammer over de zeer slechte recensies die de film heeft gekregen in de VS (het is momenteel 27% op Rotten Tomatoes), en ze allemaal, behalve legde de film de schuld bij de critici.
Volgens Armie Hammer:
"Dit is de deal met Amerikaanse critici. Ze zijn op zoek naar onze film sinds deze voor het eerst werd stilgelegd. En ik denk dat dat waarschijnlijk het moment was waarop de meeste critici hun eerste recensies schreven. (…) Ze probeerden dat te doen. hetzelfde met 'World War Z', het werkte niet, de film was succesvol. In plaats daarvan besloten ze de halsader van onze film door te snijden."
Het lijkt vreemd om World War Z te noemen als een ander voorbeeld van critici die een film proberen te vernietigen op basis van hun vooroordelen erover, vooral omdat die film redelijk solide recensies kreeg (bijna 40% hoger dan The Lone Ranger op RT) en bijna een half miljard dollar aan de kassa. Een beter voorbeeld is bijvoorbeeld John Carter, die ondanks zijn kritische reputatie door velen als onderschat wordt beschouwd.
Johnny Depp was van mening dat Amerikaanse critici ook een vooroordeel hadden over de film:
“Ik denk dat de recensies zijn geschreven toen ze hoorden dat Gore (Verbinksi) en Jerry (Bruckheimer) en ik 'The Lone Ranger' gingen doen. Dan hun verwachtingen ervan, weet je, het moet een blockbuster zijn. Ik had daar geen verwachtingen van. Dat doe ik nooit. Waarom zou ik?"
Het antwoord: waarschijnlijk omdat het blockbuster-dollars kostte om te produceren en op de markt te brengen - volgens sommige schattingen $ 375 miljoen dollar. Als het geen blockbuster-dollars had moeten maken, had het misschien geen blockbuster-dollars moeten kosten? Alleen een gedachte.
Jerry Bruckheimer zei dat The Lone Ranger het soort film is dat over een paar jaar een kritische revival zal hebben:
"Ik denk dat ze het budget aan het herzien waren en niet aan de film. Het maakt het publiek niet uit wat het budget is. Ze betalen hetzelfde bedrag om de film te zien, of het nu een dollar of $ 20 miljoen kost. (…) Het is een van die films die, wat de critici deze keer ook hebben gemist, deze over een paar jaar opnieuw zullen bekijken en zien dat ze een fout hebben gemaakt. (…) De critici blijven huilen om originele films. Jij maakt er een, en ze doen vind het niet leuk, dus wat kan ik je vertellen?"
De opmerking van Bruckheimer dat de film 'origineel' is, lijkt een beetje vreemd - wanneer mensen zeggen dat ze originele inhoud in hun films willen, bedoelen ze meestal niet dat ze een heropstart willen van een pand van een radioprogramma uit 1933 dat eerder is aangepast voor tv., films, stripboeken en zowat elk ander verhaalmedium meerdere keren.
Hoe dan ook, regisseur Verbinski herhaalde de verklaring van Bruckheimer:
"Onze film is geen vervolg, en hij heeft geen gigantische robots en de Lone Ranger kan niet vliegen. Ik denk dat we tegenprogrammering zijn. Dus als je iets anders wilt zien, kom dan naar de film. Het is raar om daardoor een zweep te krijgen."
Maar kreeg de film echt een klap omdat hij "anders" was? Of genoten critici gewoon niet echt van de film? Een aantal mensen dachten tenslotte dat de film een beetje een oplichterij was van de geweldige Mask of Zorro-film uit de jaren negentig met in de hoofdrol Antonio Banderas - die, net als Ranger, werd geschreven door Ted Elliot en Terry Rossio.
Het is duidelijk geen schok om te zien dat de mensen die aan een film hebben meegewerkt, de film verdedigen tegen de critici. Het moet behoorlijk teleurstellend zijn om zoveel moeite te doen om een film te maken, om hem vervolgens te zien floppen aan de kassa te midden van een groot aantal vernietigende kritieken.
Wat denk je, Screen Ranters? Was het kritische pak slaag dat The Lone Ranger ontving onverdiend? Laat het ons weten in de comments.
_____
The Lone Ranger is nu in de bioscoop.
Volg mij op Twitter @benandrewmoore.
Bronnen: Yahoo! Films (VK en Ierland), The NY Times en The Hollywood Reporter