Twilight: 5 scènes die de originele film beter maakten (en 5 die het erger maakten)
Twilight: 5 scènes die de originele film beter maakten (en 5 die het erger maakten)
Anonim

Twilight's eeuwige geliefden Bella Swan (Kristen Stewart) en Edward Cullen's (Robert Pattinson) liefdesverhaal is zo episch dat er vijf aanpassingen op het grote scherm van Stephenie Meyer's romans nodig zijn om het te vertellen. Fans zijn misschien niet gek op de verschillen tussen de best verkochte boeken en de films, maar ze hebben ze toch omarmd, ook al hebben critici dat niet gedaan.

Het is geen gemakkelijke taak om een ​​popcultureel fenomeen als Twilight aan te pakken en elke blik, woord, gedachte en plotpunt van papier naar het grote scherm te vertalen. Het eindresultaat spreekt voor zich, maar hier zijn vijf scènes die Twilight beter maken en vijf die het erger maken.

10 Erger nog: Bella & Charlie's eerste diner samen in het diner

Wanneer Bella voor het eerst in Forks aankomt, is het duidelijk dat zij en haar vader Charlie (Billy Burke) een gecompliceerde dynamiek hebben. Ze hebben een geschiedenis, maar zijn in veel opzichten ook vreemden. De scène waarin ze samen eten bij het plaatselijke restaurant, doet niets meer om dit deel van het verhaal vooruit te helpen. Het is een déja vu van de onhandigheid die vader-dochter omhult wanneer ze dezelfde ruimte bezetten.

Het echte doel van de scène is om Waylon (Ned Bellamy) te introduceren, die later meer in het verhaal speelt. Hij is een local wiens zweefvliegen over Bella een beetje eng overkomt. Charlie's ergernis over Waylon's poging om Bella te verwelkomen, geeft aan dat de twee mannen niet gezellig zijn, vooral in vergelijking met Charlies veel meer relaxte houding met Billy Black (Gil Birmingham). Waylon zit als een vierkante pen in een rond gat in het verhaal vastgeklemd en zijn verschijning markeert het begin van een verkeerd behandelde subplot.

9 Beter: Bella troost Charlie

Als Waylon en Charlie elkaar tegenkomen in het restaurant, gedragen ze zich niet als twee oude vrienden. Maar zijn dood leidt tot de openbaring dat ze een 30-jarige geschiedenis met elkaar hebben. Dit biedt de gelegenheid om Bella en Charlie op een dieper niveau met elkaar in contact te zien komen terwijl ze hem troost. Bella en Charlie zijn niet verbaal of fysiek demonstratief als het gaat om hun liefde voor elkaar. Wanneer Bella instinctief haar hand op zijn schouder legt, is dat het perfecte gebaar om Charlie te laten weten dat ze er voor hem is.

Terwijl de film Bella's rol als verzorger voor haar vader bagatelliseert, is het heel duidelijk een dynamiek die ze in de boeken omarmt. Deze scène brengt Bella's verzorgende kant naar de voorgrond.

8 Erger nog: Waylon's Death

Waylon introduceren is logischer als hij wordt vermoord door James (Cam Gigandet), Victoria (Rachelle Lefevre) en Laurent (Edi Gathegi). Het is bedoeld om de dreiging van geweld dichter bij de personages te brengen waar het publiek om geeft. Dit is de eerste blik op vampiers die niet zo knuffelig zijn als de Cullens, maar hun heen en weer geklets is op zijn best cheesy. De beslissing om het grimmige lot van Waylon aan de verbeelding van de fans over te laten, ondermijnt het roofzuchtige gedrag van deze vreemden die de filmmaker probeert over te brengen.

De schurken van Twilight buiten beeld houden totdat ze de Cullens tegenkomen, zou wat meer pit hebben gehad. Het belangrijkste doel van de eerste film van de tetralogie is om een ​​romantische band tussen Edward en Bella tot stand te brengen. Fans willen die relatie zien groeien, dus Waylon's haastige ondergang is slechts een ongewenste afleiding. Zijn dood kon op een aantal meer organische manieren worden behandeld. In plaats daarvan is het ingevoegd tussen Jacob's gesprek met Bella over het bijgeloof rond de Cullens, en haar nieuwsgierigheid naar Edwards geheim dat evolueert naar een obsessie.

7 Beter: Edward deelt zijn geschiedenis

Met de grote onthulling uit de weg, komt het neer op de details van Edwards transformatie. De scène bevestigt Edwards leeftijd, wat een belangrijk knelpunt wordt voor Bella om vooruit te komen. Het bevestigt ook de keuze van Carlisle (Peter Facinelli) om Edward te veranderen, aangezien wordt aangetoond dat het gedreven werd door mededogen en niet door iets donkerder. Bella's nieuwsgierigheid naar het proces duidt op wat haar te wachten staat. Edwards beschrijving van de pijn is gemakkelijker te begrijpen door zijn gezicht te zien, al is het maar voor een paar seconden.

Hoewel Bella's nieuwsgierigheid natuurlijk is en Edward opgelucht is dat hij open voor haar is, is er een aanhoudende scheiding tussen het tweetal. Zijn voortdurende innerlijke strijd om zijn dorst te onderdrukken, vooral als het om haar gaat, is iets dat Bella niet volledig kan bevatten.

6 Erger nog: Charlie vindt een voetafdruk

Als hoofd van de politie is het Charlie's plicht om de dood van Waylon te onderzoeken, maar Forks 'bovennatuurlijke element en wetshandhaving ontmoeten elkaar nooit echt (in deze film). Terwijl hij het 'dier' ​​volgt dat verantwoordelijk is voor de aanval, stuit Charlie op Victoria's voetafdruk.

Hij staat perplex, maar afgezien van het kort noemen aan een paar ongemakkelijke lokale bewoners, is het hele ding een afschrijving. Bella, de Cullens en bepaalde leden van de Quileute zijn al op de hoogte, en niemand vertelt Charlie iets. Hij blijft verontrustend onbekwaam in zijn werk en tevreden geen idee gedurende de serie.

5 Beter: Bella Tours Edward's Room

Het is van vitaal belang voor Bella om de Cullens te zien waar ze zich het prettigst voelen: in hun eigen huis. Vergeet "doodskisten, kerkers en grachten", want de Cullens leven groot en in een goed verlichte omgeving.

Het belangrijkste is dat Bella Edward's innerlijke heiligdom binnengaat. Edwards kamer, gevuld met boeken en muziek, staat vol met relikwieën uit zijn verleden en alles waar hij van houdt, net als de kamer van elke andere tiener. Het ontbreken van een bed is iets waar Bella zich meteen op inspant. Bedden zijn bedoeld om in te slapen, maar ze dienen ten minste één ander doel, iets dat Edward samen met menselijk bloed verzaakt.

4 Erger nog: de Cullens die honkbal spelen

In de familiehonkbalwedstrijd ontmoeten de Cullens en Bella eindelijk Victoria, James en Laurent, dus het is onmogelijk om de hele reeks op de vloer van de uitsnijruimte achter te laten. Maar er wordt te veel tijd besteed aan het spel zelf.

Van de vreselijke bijpassende en slecht passende uniformen tot de vreselijke speciale effecten, niets aan de Cullen's versie van Amerika's favoriete verleden tijd werkt. Het is beter om dit tot op het bot te snijden, zodat er meer tijd overblijft voor de confrontatie tussen de thuisploeg en de dodelijke buitenstaanders.

3 Beter: Bella & Edward brengen de nacht samen door

Kom voor die ene zeer hete kus en blijf voor de … praten ?! De seksuele spanning tussen Edward en Bella wordt enigszins verlicht, en hun fysieke chemie maakt plaats voor een ander soort intimiteit.

Hoewel de dialoog onhoorbaar is, maakt het niet uit. Ze leren elkaar meer kennen in een meer voetgangerszin, waarbij ze de grenzen van Edwards vampirisme overschrijden.

2 Erger nog: Jacob's cryptische waarschuwing

Fans van Team Jacob moeten wachten tot New Moon voordat de liefdesdriehoek van Edward-Bella-Jacob (Taylor Lautner) vorm krijgt, maar hij komt onnodig net op tijd opdagen voor het juniorbal. Waarom draagt ​​Jacob een stropdas? Om een ​​boodschap van zijn stam over te brengen: ze zullen kijken.

Het is een beetje te sinister, en de dreiging is moeilijk serieus te nemen dankzij de gekke glimlach op Jacob's gezicht. Tegen die tijd is het podium al klaar voor wrijving tussen Edward en Jacob, maar de laatste die Bella's grote nacht neerstort, heeft geen zin, behalve als een manier om het publiek eraan te herinneren dat er sequels in de pijplijn zitten.

1 Better: Victoria's Appearance At The Prom

Twilight-fans weten dat er een lange weg te gaan is voor Bella en Edward voordat ze hun nog lang en gelukkig leven bereiken; hun dans op het bal betekent echter een tijdelijk sprookjesachtig einde.

Victoria heeft een goede reden om te komen opdagen, aangezien ze centraal staat in de verhaallijnen van de volgende twee films. Het slotshot brengt tegelijkertijd de film tot een bevredigend einde, terwijl het publiek met een overweldigend gevoel van angst achterblijft.