De fase 1-scènes met postcredits van de MCU zijn leuk, maar eigenlijk kloppen ze helemaal niet. Volgens Kevin Feige zijn de scènes met postcredits van de MCU ontstaan uit zijn eigen liefde voor films toen hij nog een tiener was. "Als filmnerd heb ik nooit gewild dat er een einde aan kwam," reflecteerde hij. "Ik wilde de ervaring niet
hoe goed of slecht de film ook was, alleen de ervaring van het zijn in de bioscoop, ik wilde niet eindigen. Dus ik zou altijd de aftiteling doornemen."
Marvel heeft het idee van de postcredescène niet uitgevonden; in feite was de allereerste scène met postcredits in 1903, toen de hoofdpersoon leek terug te keren uit de dood om een pistool op het publiek te richten in The Great Train Robbery. Maar sinds 2008 zijn ze sterk geassocieerd geraakt met het merk Marvel, waarbij enkele van de meest memorabele en onderscheidende scènes in de films worden overgedragen nadat de credits zijn gerold. Marvel speelde zelfs hun eigen fans in de postcredescène van Spider-Man: Homecoming, toen de aftiteling eindigde om te laten zien dat Captain America een lezing hield over geduld en hoe dingen soms het wachten niet waard zijn.
Hoe belangrijk de scènes na de aftiteling ook zijn voor het merk Marvel, de realiteit is dat veel ervan een beetje problematisch blijken te zijn. Zelfs de schrijvers van Avengers: Infinity War hebben toegegeven dat ze geen idee hebben wat Thanos doet in de postcredescène van Avengers: Age of Ultron; waar is hij en met wie praat hij zelfs? Maar de echte problemen zijn, vreemd genoeg, terug in fase 1. Al deze scènes na de aftiteling waren in wezen opgezet - en als zodanig zijn ze niet bestand tegen zorgvuldig onderzoek.
De MCU Post-Credits Scene Tease-evenementen die niet zijn gebeurd
Het fundamentele probleem is dat niets van de opzet in die vroege scènes na de aftiteling wordt beloond. Ze plagen gebeurtenissen die niet helemaal gebeuren. Neem die beroemde scène met postcredits in Iron Man: Tony Stark keert terug naar huis om te ontdekken dat SHIELD-regisseur Nick Fury is ingebroken en op hem wacht. Fury verwelkomt Stark in een groter universum van helden en vertelt hem dat hij niet de enige superheld in de stad is, en noemt zelfs het Avengers Initiative. Dit is een van de meest cruciale scènes in de hele MCU, die kijkers expliciet naar de overkoepelende richting van fase 1 leidt. Maar het is ook nogal vreemd wanneer bekeken in het licht van de rest van de MCU; Om te beginnen laat Fury het klinken alsof hij al met een stel superhelden werkt, terwijl Tony Stark in werkelijkheid helemaal geen door SHIELD verbeterde middelen ontmoet.En dan is er het feit dat Fury de deelname van Stark aan het Avengers Initiative in Iron Man 2 intrekt.
De postcredescène van The Incredible Hulk is zelfs nog problematischer, waarbij Stark generaal Ross benadert en aanbiedt om te helpen met zijn Hulk-probleem. Het gaf duidelijk aan dat de eerste missie van de Avengers het opsporen van de Hulk zou zijn, een idee dat rechtstreeks uit de Ultimates-strips komt. Maar de jacht op de Hulk is nooit gebeurd, en in feite moest Marvel een hele one-shot filmen om dit op te lossen; volgens de adviseur stuurde SHIELD Stark als een patsy, wetende dat hij generaal Ross zo erg zou irriteren dat hij weigerde met hen samen te werken. Het was een slimme oplossing, maar het onderstreept zeker het feit dat hier niet zo goed over was nagedacht als de gewone kijkers zich voorstellen. Verderop rekruteert Fury Dr.Selvig om te experimenteren met de Tesseract in de postcredescène van Thor, met een coole scène die onthult dat Selvig onder Loki 'staat.s controle. Maar dat plot-punt wordt volledig weggelaten in The Avengers, waarbij Loki de scepter gebruikt om de controle over Selvig's geest te nemen, net zoals hij dat van Hawkeye doet. En de postcredescène van Captain America: The First Avenger is eigenlijk gewoon een trailer voor The Avengers.
Zelfs de postcredescène van The Avengers werkt niet echt. Het ziet de Other rapporteren in Thanos, en onthullen dat de Mad Titan degene was die echt achter de Chitauri-invasie van de aarde zit. 'Ze zijn weerbarstig', merkt de andere op van de mensheid 'en daarom kan er niet over worden geregeerd.' Die opmerking impliceert dat het doel van de Chitauri-invasie een eenvoudige verovering was, waarbij de Chitauri vervolgens probeerden de as van de aarde te regeren. Dan, cruciaal, gaat de Ander verder; "Hen uitdagen is de dood berechten." Deze verklaring brengt Thanos ertoe zich om te draaien en met een glimlach op zijn gezicht naar het scherm te kijken. Whedon zinspeelt op een stripboek-nauwkeurige Thanos, iemand die expliciet de wens had om 'de dood te berechten'. Maar toen Marvel uiteindelijk het karakter en de motivaties van Thanos verkende in Avengers: Infinity War,ze stapten helemaal weg van de stripversie.
De Post-Credits-scène van Iron Man 2 is de enige die zinvol is
Er is slechts één scène met postcredits in Fase 1 die logisch is; Iron Man 2's. In deze scène arriveert agent Coulson op een inslaglocatie in de woestijn van New Mexico, een die al omringd is door burgers. Terwijl hij het binnenhaalt, draait de camera naar buiten om een opname van Mjolnir in het midden van de krater te onthullen. Deze specifieke postcredescène sluit perfect aan bij Thor, waar Odin de hamer betovert en door de Bifrost gooit. Scènes in Thor tonen de burgers die proberen het op te tillen - inclusief een opmerkelijke Stan Lee-cameo - voordat ze worden weggejaagd door SHIELD-agenten. Kijk goed, en dit is echt de enige fase 1-scène met postcredits die Marvel daadwerkelijk heeft afgeleverd.
Pagina 2 van 2: Waarom de Post-Credits-scènes niet logisch zijn
1 2