Vanaf het allereerste begin was de Toy Story-franchise bereid om meer complexe menselijke emoties te omarmen dan bijna elke andere inzending in de Disney- en Pixar-canons. Het is echt opmerkelijk dat ze in staat zijn om gecompliceerde menselijke gevoelens als angst, jaloezie, minderwaardigheidscomplexen en depressie aan te pakken - aangezien de hoofdpersonages van de serie geen mensen zijn en, nou ja, speelgoed. Maar pas in de nieuwste en vierde inzending in de serie, Toy Story 4, pakken ze misschien wel de meest complexe gevoelens tot nu toe aan: een existentiële crisis.
Vanaf het moment dat hij 'geboren' is, gaat Tony Hale's Forky - een schattig knutselproject dat speelgoed is gemaakt van een spork, klei, een ijslollystokje, piper cleaners en wiebelogen - volledig in twijfel trekken over zijn bestaan en zijn identiteit. Als gevolg hiervan kan de film naar plaatsen gaan die zowel schokkend duister als echt hilarisch zijn, en met Hale's deskundige komische stemwerk en timing bereikt de film nieuwe hoogten in termen van Forky's karakterisering en dialoog. We vatten Forky's tien beste regels uit de film hier samen.
10 "Dus hij dacht dat Andy's kamer een planeet was? Wauw, dat is een puinhoop. Ik bedoel, hoe vervelend is dat niet?"
Toy Story 4 bevat veel leuke callbacks naar eerdere Toy Story-films en eerdere Pixar-films in het algemeen. Maar een van de meest brutale verwijzingen komt tijdens een montage van Woody en Forky die samen reizen, in de hoop Bonnie en haar familie in te halen bij de volgende camperstop. Woody legt zijn ervaringen uit het verleden als speelgoed uit aan de nieuwsgierige en spraakzame Forky, en als gevolg daarvan vertelt hij in feite de plots van de eerdere Toy Story-films.
Forky's grappigste opmerking over deze verhalen komt wanneer hij opmerkt over Buzz's oorspronkelijke status als lid van Andy's speelgoedfamilie: "Dus hij dacht dat Andy's kamer een planeet was? Wow, dat is een puinhoop. Ik bedoel, hoe is dat niet vervelend?" Buzz Lightyear was oorspronkelijk behoorlijk vervelend en geen idee, hij geloofde dat hij de echte Space Ranger was en niet alleen een speeltje. Het kostte Forky gewoon om dapper genoeg te zijn om het te zeggen.
9 "Hij is angstaanjagend!"
Vanwege Forky's kinderlijke aard en bruisende persoonlijkheid, zelfs in zijn momenten van echte terreur, slaagt hij er altijd in om onmogelijk vrolijk en optimistisch te klinken. Wanneer hij vastzit in Second Chance Antiques, op aandringen van de complexe schurk Gabby Gabby, komt Forky oog in oog te staan met Gabby's enge handlangers - een groep buiksprekerspoppen, waaronder de leider, Benson.
Forky verspilt geen tijd om zijn gedachten kenbaar te maken, duizelig van mening: 'Hij is angstaanjagend!' zodra hij wiebelige ogen op de hoofdpop legt. Er is gewoon altijd iets griezeligs aan dit soort poppen, maar in de wereld van Toy Story - waar bijna al het speelgoed stemmen heeft - is het vinden van een groep speelgoed dat stil en toch expressief is, echt zenuwslopend.
8 "Draag mij?"
Woody is direct verantwoordelijk voor de creatie van Forky, gezien het feit dat Bonnie hem bouwt van de stapel weggegooide handwerkbenodigdheden die Woody voor haar levert. Als gevolg hiervan hebben Woody en Forky een ongelooflijk hechte band, bijna alsof vader en kind, met Forky als een pasgeboren nieuwsgierige baby en Woody als zijn geduldige maar worstelende vader.
Wanneer Woody en Forky langs de kant van de weg lopen om Bonnie's familie en hun camper in te halen, wordt Woody gedwongen Forky mee te slepen, aangezien zijn ijslollystokjes niet echt zijn uitgerust voor een lange reis. Forky vraagt Woody om hem te dragen, en Woody weigert in eerste instantie, maar al snel draagt Woody de kleine spork mee en Forky knuffelt hem in ruil daarvoor.
7 "Ik was bedoeld voor soep, salade, misschien chili. En dan het afval! Ik ben zwerfvuil! Vrijheid!"
Als onderdeel van zijn voortdurende strijd met zijn identiteit als speelgoed, probeert Forky herhaaldelijk zichzelf eruit te gooien, in de hoop terug te keren naar de prullenbak waar hij vandaan kwam en waar hij voelt dat hij thuishoort. Woody zorgt ervoor dat dat niet gebeurt, en een hilarisch schattige montage van Woody die de kleine spork uit de prullenbak redt, volgt.
Maar als het speelgoed eenmaal op de camper is, zijn alle weddenschappen uitgeschakeld en gaan alle dingen uit het raam - inclusief Forky zelf. In zijn streven om terug te keren naar de prullenbak waarvan hij denkt dat het zijn thuis is, verkondigt Forky hartstochtelijk: 'Ik was bedoeld voor soep, salade, misschien chili. En dan de prullenbak!' Op dat moment lanceert hij zichzelf uit het raam en roept vrolijk uit: 'Ik ben nest! Vrijheid!' terwijl hij de snelweg op vliegt.
6 "Het is warm. Het is gezellig. En veilig. Alsof iemand in je oor fluistert: 'Alles komt goed.'"
Tijdens de avonturen van Forky en Woody langs de kant van de snelweg, delen de twee meer over elkaar, waarbij Woody in het bijzonder Forky zijn hele levensverhaal vertelt, daterend uit zijn tijd met Andy. Maar hoewel Forky op dit moment eigenlijk een pasgeboren baby van een dag oud is, heeft hij wel iets te delen met Woody: zijn mening over afval, waarom hij het gevoel heeft dat hij er deel van uitmaakt en waarom hij er zo dol op is.
'Het is warm. Het is knus. En veilig', legt Forky uit, en het is niet moeilijk voor te stellen dat Forky lekker sliep in de vuilnisbak in Bonnies kamer. "Alsof iemand in je oor fluistert: 'Alles komt goed.'" Forky is een personage vol angst vanaf het moment dat hij de wereld betreedt, dus het is logisch dat hij zou proberen de plek te vinden die precies het tegenovergestelde vertegenwoordigt.
5 "Woody, ik weet wat je probleem is: je bent net als ik. Trash!"
Als gevolg van het feit dat Woody zijn levensverhaal met Forky deelt, besluit Forky zelf wat psychoanalyse te doen als het gaat om het achterhalen van de oorzaak van Woody's waargenomen problemen. Zijn deskundige mening? Woody is net als hij - iemand die in de prullenbak thuishoort. Hij probeert het op een positieve manier te draaien, maar het is moeilijk om enige echte verdienste te vinden voor Forky die vrolijk verkondigt dat ze nutteloos zijn en bij de vuilnis horen.
Woody is het duidelijk niet eens met de inschatting, hoe weinig waardering hij ook heeft voor Bonnie's bezit. Maar het is duidelijk dat Woody, aan het einde van de film, de beoordeling van Forky min of meer ter harte neemt en ervoor kiest om geen afval te worden, maar een gelukkig verloren speelgoed, en een mobiel leven te leiden met zijn pas ontdekte gezin.
4 "Ze vindt me warm en gezellig en soms zacht?"
Er is niet echt iets ter wereld waar Forky meer van houdt dan van afval. Dus als hij ontdekt dat er niets ter wereld is, houdt Bonnie meer van hem dan … nou, de vergelijking van de twee verschillende soorten liefde is niet echt zo vergezocht. Zodra hij zich realiseert dat Bonnie van hem houdt en hem als haar favoriete en belangrijkste speeltje beschouwt, vraagt hij aan Woody duizelig: "Ze vindt me warm en gezellig en soms zacht?"
Hij heeft eerder zijn liefde voor afval uitgedrukt in termen van de veiligheid die het hem biedt, dus de wetenschap dat hij Bonnie dezelfde gevoelens van veiligheid en warmte geeft, ontroert hem duidelijk. We weten niet precies wat we moeten zeggen over zijn opwinding over vuilnis, en over zichzelf, die 'soms slap' is, maar sommige dingen kunnen beter onverklaard worden gelaten.
3 "Ik zal alles uitleggen." "Hoe leef ik?" "Ik weet het niet."
Het is een van de grootste verrassingen in de film wanneer Jessie halverwege de aftiteling thuiskomt van Bonnie's eerste dag in het eerste leerjaar en onthult dat Bonnie weer een vriend heeft gemaakt. Letterlijk weer een nieuwe vriend gemaakt, zoals ze deed met Forky. De nieuwe vriend - een vrouwelijk ontworpen en gekleed mes - is onmiddellijk de appel van Forky's oog, aangezien hij onmiddellijk merkt dat hij zwijmelt en de nieuwkomer nadert.
Aangezien hij kan zien dat het nieuwe meisje net zo in de war is als hij ooit was, verzekert Forky haar: "Ik zal alles uitleggen." Maar zodra het nieuwe speeltje, genaamd Knifey, vraagt: "Hoe leef ik?" - wat kan Forky misschien zeggen, maar "ik weet het niet." De film geeft nooit echt antwoord op de vraag hoe deze knutselprojecten tot leven komen, maar dat maakt deel uit van de magie en het wonder van de kindertijd.
2 "Oh, ja, Woody! Ik ken die man mijn hele leven: twee dagen."
Als Forky gevangen wordt gehouden door Gabby Gabby en haar handlangers, smeedt hij op de een of andere manier een echte band met Gabby Gabby zelf, en lijkt hij haar nooit echt bedreigend te vinden. Als gevolg van zijn onschuldige ogen deelt hij graag informatie over Woody met haar, ook al komt het terug om hem pijn te doen wanneer Gabby Gabby die informatie tegen Woody gebruikt in hun latere confrontaties.
Maar voordat Forky al die info deelt, laat hij Gabby enthousiast weten dat hij Woody natuurlijk kent, hij kent de cowboy zijn hele leven: twee hele dagen. Het versterkt verder de hilarisch snelle aard van de tijdlijn van deze film en versterkt nogmaals Forky's eigen schattige naïviteit.
1 "Ik ben vuilnis!"
Forky's eerste woord is "trash". Dat geldt ook voor de meeste van zijn andere eerste paar dozijn of honderd woorden. Forky houdt van afval, en vanaf het moment dat hij in deze wereld van speelgoed en mensen wordt geboren, gelooft hij dat hij bij de vuilnis hoort. Voor de hele eerste akte van de film gelooft hij dat hij rotzooi is, en hij verklaart trots dit feit, waarbij hij zich tot het uiterste inspant om zichzelf er keer op keer uit te werpen, tot Woody's liefdevolle frustratie.
Zelfs wanneer Woody en Forky bij Second Chance Antiques aankomen, besluit Forky zichzelf op een werkelijk unieke manier voor te stellen. Nadat Woody hem voor het eerst heeft voorgesteld als Forky, legt Forky uit: "I'm trash!" Tegen het einde van de film heeft hij duidelijk zijn rol als speelgoed geaccepteerd en heeft hij Knifey zelfs geadviseerd over hun identiteit als speelgoed. Maar het grootste deel van zijn tijd in de film is Forky een trots lid van de trashclub - en we houden er daarom van.