10 beste films voor hondenliefhebbers, gerangschikt
10 beste films voor hondenliefhebbers, gerangschikt
Anonim

Iedereen houdt van een donzig zoogdier, maar de beste vriend van de mens maakt al heel lang deel uit van het menselijk leven. En voor het geval je het nog niet gemerkt hebt, te oordelen naar alle talloze accessoires en kleding, mensen houden echt van hun honden. Ze bewaken ons, geven leiding, troosten ons en hebben zelfs empathie. Er zijn ook tal van banen die honden in de wereld vervullen. Helaas is hun levensduur een heel moeilijke hindernis om mee om te gaan. Veel voorstellingen van puppy's op film vinden een manier om met die strijd om te gaan. Maar de verhalen kunnen ook grappige, kleurrijke avonturen zijn. Het is een unieke band en een genot om op film te zien. Hier zijn de beste films voor jullie mede-hondenliefhebbers!

10 Turner & Hooch

Dit is een buddy-politiefilm tussen een nette man en een slordige hond. Het is een belachelijk uitgangspunt, en de uitvoering is nog gekker. Maar het is nog steeds een leuke kinderfilm, en waarom zou zo'n publiek geweigerd worden? Tom Hanks heeft hetzelfde niveau van persoonlijkheid als altijd, en zijn vriendschap met de hond voelt organisch aan. Het is een groot deel van zijn tijd, 1989, en lijdt aan dezelfde problemen als andere kinderbeurzen. Ik denk aan Air Bud en Beethoven. Maar de slapstick is kindvriendelijk, en hoewel het verhaal hammy is, blinkt de film erin uit. De film weet precies wat hij wil doen, wil het doen en Tom Hanks brengt hem naar huis.

9 Dame en de vagebond

Dit is een zeer luchtig Disney-tarief, dat erg snel beweegt en een aantal interessante wendingen heeft. Natuurlijk is de romance tussen twee geliefden, gescheiden door klasse, niet origineel. En de plot wijkt niet ver af van enkele van die bekende stijlfiguren. In dit geval is elk personage echter een goed geanimeerd hondje, en de film werd in 1955 uitgebracht. Het is minder gedateerd dan verwacht, met een aantal verrassend volwassen thema's zoals de promiscue geschiedenis van Tramp. Toch is dit beslist op merk, voornamelijk gericht op een oubollige romance. Het is luchtig plezier, maar af en toe verhoogt de inzet, en de komedie werkt nog steeds meestal. Het heeft gewoon een klein vonkje van die kenmerkende Disney-magie in de kern, waardoor het aantrekkelijk blijft.

8 Frankenweenie

Tim Burton-fans waren waarschijnlijk ontzet na zijn nieuwsgierige, saaie uitstapje naar Alice in Wonderland en Dark Shadows. Burton is weliswaar een auteur, maar zijn formule werkt niet altijd helemaal. In dit specifieke geval is het resultaat een fantastische terugkeer naar Universal Monster-films, met schitterende stop-motioneffecten. Nadat een jonge jongen zijn hond heeft verloren, brengt hij hem terug via magische wetenschap. Het verlies is verrassend schrijnend en aangrijpend. Maar de film divergeert in een leuke schlocky b-film en eindigt met een happy end. Uiteindelijk voelt het als een fantasiecorrectie, waarin de geschiedenis van verloren huisdieren opnieuw kan worden geschreven.

7 bout

John Travolta leverde zijn beste prestatie in jaren als de titulaire hond, voor een film met een slim uitgangspunt. Een hond gelooft oprecht dat hij het personage is dat hij op televisie speelt, en raakt verdwaald. Zeker, een hond die zijn weg naar huis vindt, is niet bijzonder origineel. Maar het achtergrondverhaal zorgt voor wat plezier in Hollywood en de ongevoeligheid van de industrie. Voor degenen die geen fans zijn van Miley Cyrus, kan de menselijke hoofdrolspeler een afschrikmiddel zijn. Maar ze roept een pittige persoonlijkheid op, en de vriendschap met Bolt voelt echt aan. Uiteindelijk moet Bolt leren wat het werkelijk betekent om een ​​hond te zijn, want hij heeft nooit geloofd dat hij er een was. Dus we zien hem die ontroerende waarheid ontdekken in een leuk en kindvriendelijk avontuur.

6101 Dalmatiërs

Dit is een heel schattige familiefilm met een omgekeerd gruwelijke schurk, voornamelijk vanwege Cruella's basis in waarheid. Veel van de bevoorrechten begaan onnodig gruwelijke daden tegen dieren, zoals de zinloze jacht op olifanten en dergelijke. Voor puur amusement, niet minder. Maar er zijn er nog meer die bont hebben gedragen, en die praktijk bestaat inderdaad al heel lang. De rijke en wrede Cruella de Vil steelt een nestje puppy's voor hun vacht. De ouders moeten hun kinderen prompt van haar redden, voordat het te laat is. De animatie is verbluffend en de stemacteurs zijn altijd goed. Er is ook een geweldige balans tussen luchthartig plezier en echt hoge inzetten.

5 Marley & Me

Dit was een van de eerdere films die eerlijk handelt over de beproevingen, geneugten en het verlies van een geliefde hond. Het grootste deel wordt echter besteed aan een schattig hondje dat bijzonder ondeugend is. Owen Wilson biedt een meer gereserveerde benadering dan dat typische "ding" waar hij bekend om staat. Jennifer Anniston mag ook af en toe wat bereik buigen. Marley's capriolen zijn erg leuk, en het ontroert hem om een ​​echt familielid te worden. Het verhaal onthult nauwkeurig hoe gemakkelijk het is dat honden pethood kunnen overstijgen. Gelukkig is de toon niet zo cheesy als je op de poster zou denken. Het verhaal zelf ondermijnt ook de verwachtingen van het uitgangspunt.

4 Alpha

Voor het geval je die vroege aflevering van Cosmos hebt gemist, hier is een overdreven oorsprong van onze vriendschap met honden. Het overlevingsverhaal zelf is enigszins rote, en soms is de CGI een beetje onbetrouwbaar. De actie is echter over het algemeen behoorlijk heftig en zelfs de elementen kunnen soms hard aanvoelen. Een jonge man wordt in de prehistorie van zijn stam gescheiden en een gewonde wolf helpt hem naar huis terug te keren. Natuurlijk blijft hun relatie de hele film wat gespannen, en dat geleidelijke vertrouwen is leuk om te zien. Die ontwikkeling is aannemelijk traag en soms zelfs grappig.

3 Isle Of Dogs

Dit is een prachtig kunstwerk, geheel uniek voor regisseur Wes Anderson. Het is opmerkelijk ontroerend, met een bizarre stijl en een fascinerend gevoel voor humor. De titel van de film is een woordspeling, maar het verhaal maakt het waar. Een jonge jongen speelt zich af in Japan en probeert zijn waakhond te redden uit een gevaarlijke quarantainezone. Er zijn samenzweringen van de overheid, verraderlijke verlaten fabrieken en zelfs robots. Maar de mythologie van dit universum is buitengewoon boeiend, net als de verbluffende stop-motion. De film gaat enkele donkere momenten niet uit de weg, dus het is niet per se kindvriendelijk. Maar het is zeker een indrukwekkend, verslavend creatief werk, met een uitstekende cast die overtuigende relaties opbouwt.

2 Een hondenreis

Dit vervolg op de hit van 2017 is een ietwat ander dier, dat genadeloos op de toevalligheden ligt. De verhalen zijn vrijwel uitsluitend beperkt tot één familie. De hoofdrolspeler Bailey brengt het grootste deel van zijn tijd door met het achtervolgen van CJ, de dochter van het personage van Dennis Quaid in de eerste aflevering. Het terugbrengen van Quaid en Josh Gad was echter een cruciaal ingrediënt. En het familiedrama blijkt op de lange termijn interessanter dan verwacht. Iedereen wil de gedachten van hun honden horen, en het publiek krijgt daar nog steeds genoeg van. De komedie is goed in balans met onverwachte, maar onvermijdelijke tragedie. En hoe melodieus ook, het hoopvolle einde is echt ontroerend voor hondenliefhebbers.

1 Het doel van een hond

Dit is een zeer merkwaardige film, vrij uniek in zijn concept van reïncarnatie. Het kan geen aantrekkelijkere verwaandheid zijn - dat onze huisdieren voor altijd herboren worden en voortleven. Zowel de hoofdrolspeler, en dus de schrijvers, besteden verschillende levens aan het zoeken naar het titulaire antwoord. Door hartverscheurende sterfgevallen is het best interessant om de verscheidenheid aan relaties te zien die we met honden delen. De invloed van een roman is duidelijk, en het tempo kan soms een beetje gehaast aanvoelen. Maar het is heel gemakkelijk om geïnvesteerd te raken, met aangrijpende teksten over het dagelijks leven en verlies. Er is ook een geweldige cast. Josh Gad is de perfecte keuze voor de hoofdrolspeler. De grote reünie aan het einde is echt ontroerend, en hoewel de film schaamteloos sentimenteel is, is hij welverdiend.